Viercontinentenkampioenschap kunstschaatsen 2020
Het Viercontinentenkampioenschap is een jaarlijks terugkerend evenement in het kunstschaatsen dat georganiseerd wordt door de Internationale Schaatsunie (ISU) voor deelnemers uit landen buiten Europa, namelijk van de vier continenten Afrika, Amerika, Azië en Oceanië.
De editie van 2020 was het tweeëntwintigste "4CK" dat werd georganiseerd. De wedstrijden vonden plaats van 6 tot en met 9 februari in de ijshal op het "Mokdong sportcomplex" in de wijk Mok-dong in het stadsdistrict Yangcheon in Seoel. Het was voor de zevende keer dat dit kampioenschap in Zuid-Korea plaatsvond, in 2002 en 2010 was Jeonju, in 2005 en 2017 Gangneung, in 2008 Goyang en in 2015 Seoel eerder gaststad voor deze kampioenschappen.
Medailles waren er te verdienen in de traditionele onderdelen: mannen individueel, vrouwen individueel, paarrijden en ijsdansen.
Programma | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
donderdag 6 februari |
vrijdag 7 februari |
zaterdag 8 februari |
zondag 9 februari | |||
IJsdansen | rhythm dans | vrije dans | Gala | |||
Vrouwen | korte kür | vrije kür | ||||
Paren | korte kür | vrije kür | ||||
Mannen | korte kür | vrije kür |
Deelnemende landen
[bewerken | brontekst bewerken]Alle ISU-leden uit Afrika, Amerika, Azië en Oceanië hadden het recht om maximaal drie startplaatsen per categorie in te vullen. Deze regel is afwijkend ten opzichte van de overige ISU kampioenschappen waarbij extra startplaatsen kunnen worden verdiend door de prestaties van de deelnemers in het voorgaande jaar.
Twaalf landen schreven dit jaar deelnemers in voor deze kampioenschappen. Zij vulden het aantal van 73 startplaatsen in. Canada en de Verenigde Staten vulden ieder de maximale mogelijkheid van twaalf startplaatsen in.
(Tussen haakjes het aantal startplaatsen; respectievelijk: mannen, vrouwen, paren, ijsdansen)
Canada (3-3-3-3) Verenigde Staten (3-3-3-3) China (3-2-3-3) |
Japan (3-3-1-2) Australië (3-1-0-3) Zuid-Korea (3-3-0-1) |
Filipijnen (2-1-1-0) Taiwan (2-2-0-0) Hongkong (1-1-0-0) |
Kazachstan (0-1-0-1) Mexico (1-1-0-0) Thailand (1-0-0-0) |
Medailleverdeling
[bewerken | brontekst bewerken]Bij de mannen werd Yuzuru Hanyu de zesde Japanner die dit kampioenschap op zijn naam schreef, het was de achtste titel voor Japan. Voor Hanyu was het zijn vierde kampioenschapsmedaille, in 2011, 2013 en 2017 werd hij tweede. De Amerikaan Jason Brown op plaats twee behaalde zijn tweede medaille, in 2018 werd hij derde. De derde positie werd ingenomen door de debuterende Japanner Yuma Kagiyama.
Bij de vrouwen prolongeerde Rika Kihira de bij haar debuut veroverde titel, de veertiende voor Japan. De zilveren medaille werd door de debutante You Young behaald. Het was na de door Kim Yu-na behaalde titel in 2009 de tweede medaille voor Zuid-Korea in de vier kampioenschappen. Na haar vijfde plaats bij haar debuut in 2019 behaalde de Amerikaanse Bradie Tennell dit jaar de bronzen medaille.
Bij de paren stonden dezelfde drie duo's als in 2019 op het erepodium, alleen de plaatsten twee en drie werden nu omgekeerd ingenomen.De titel ging voor de zestiende keer naar China en voor de zesde keer naar het paar Sui Wenjing / Han Cong. Hun eerdere titels werden in 2012, 2014, 2016, 2017 en 2019 behaald. Hun landgenoten Peng Cheng / Jin Yang op plaats twee behaalden beide hun derde medaille, gezamenlijk hun tweede. Cheng werd in 2015 tweede met Zhang Hao en Yang in 2016 derde met Yu Xiaoyu. Het Canadese paar Kirsten Moore-Towers / Michael Marinaro op plaats drie behaalden ook hun derde podiumplaats, in 2013 behaalden ze de zilveren medaille.
Voor de 21e keer op 22 edities -2018 vormde de enige uitzondering- gingen ook deze editie de medailles in het ijsdansen naar Canada en de Verenigde Staten. Madison Chock / Evan Bates prolongeerden de titel welke voor de dertiende keer naar de Verenigde Staten ging. Het was hun zesde podiumplaats, in 2013 en 2017 werden ze derde, in 2015 en 2016 tweede. Plaats twee werd door de bronzen medaillewinnaars van 2019 ingenomen, het Canadese paar Piper Gilles / Paul Poirier die hun derde medaille behaalden, in 2014 werden ze ook tweede. Op positie drie namen de Amerikaanse kampioenen van 2014 plaats, Madison Hubbell / Zachary Donohue behaalden hiermee hun tweede medaille.
Onderdeel | |||
---|---|---|---|
Mannen | Yuzuru Hanyu | Jason Brown | Yuma Kagiyama |
Vrouwen | Rika Kihira | You Young | Bradie Tennell |
Paren | Sui Wenjing / Han Cong | Peng Cheng / Jin Yang | Kirsten Moore-Towers / Michael Marinaro |
IJsdansen | Madison Chock / Evan Bates | Piper Gilles / Paul Poirier | Madison Hubbell / Zachary Donohue |
Uitslagen
[bewerken | brontekst bewerken]
Mannen[bewerken | brontekst bewerken]Er namen 25 mannen uit twaalf landen deel aan dit kampioenschap. Zeven mannen namen voor de eerste keer deel. Met zijn tiende deelname nam de Australiër Brendan Kerry het vaakst deel.
|
Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]Er namen 21 vrouwen uit elf landen aan het kampioenschap deel. Zeven vrouwen namen voor de eerste keer deel. Met haar zesde deelname nam de Australische Kailani Craine het vaakst deel.
|
Paren[bewerken | brontekst bewerken]Er namen tien paren uit vijf landen deel aan het kampioenschap. Een paar trok zich vooraf al terug. Drie paren maakten hun debuut op dit kampioenschap. Ljoebov Iljoesjetsjkina nam van 2015-2018 vier keer deel met Dylan Moscovitch. Het paar Riku Miura / Ryuichi Kihara trad dit jaar voor het eerst samen aan, Miura nam in 2018 deel met Shoya Ichihashi en Kihara nam in 2015 deel met Narumi Takahashi en in 2017 en 2018 met Mia Suzaki. Met hun zevende deelname namen de paren Sui / Han en Moore-Towers / Marinaro het vaakst aan dit kampioenschap deel.
|
IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]Er namen zestien paren uit zeven landen deel aan het kampioenschap. Vier paren maakte hun debuut op dit kampioenschap. Yura Min nam in 2014 met Timothy Koleto (die deze editie zelf voor de derde keer met Misato Komatsubara deelnam) en van 2016-2018 met Alexander Gamelin. Met zijn negende deelname nam de Canadees Paul Poirier het vaakst aan dit kampioenschap deel.
|