Naar inhoud springen

Stina Nilsson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Stina Nilsson
Stina Nilsson
Persoonlijke informatie
Naam Täpp Karin Stina Nilsson
Geboortedatum 24 juni 1993
Geboorteplaats Malung
Nationaliteit Vlag van Zweden Zweden
Lengte 1,74 m
Gewicht 68 kg
Sportieve informatie
Discipline Langlaufen
Onderde(e)l(en) Sprint
Trainer/coach Mattias Persson
Club IFK Mora SK
Olympische Spelen 2014, 2018
Debuut 2012
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 1 2 2
Wereldkampioenschappen 2 5 0
Totaal (12 medailles) 3 7 2
Portaal  Portaalicoon   Sport

Täpp Karin Stina Nilsson (Malung, 24 juni 1993) is een Zweedse biatlete en voormalig langlaufster. Ze vertegenwoordigde haar vaderland op de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji en Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang waar ze olympisch kampioene op de sprint werd.

Bij haar wereldbekerdebuut, in maart 2012 in Drammen, scoorde Nilsson direct haar eerste wereldbekerpunten. In februari 2013 behaalde de Zweedse in Davos haar eerste top tien-klassering in een wereldbekerwedstrijd. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2013 in Val di Fiemme eindigde ze als vijfde op de sprint. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji eindigde Nilsson als tiende op de sprint, op het onderdeel teamsprint veroverde ze samen met Ida Ingemarsdotter de bronzen medaille. In maart 2014 stond de Zweedse in Drammen voor de eerste maal in haar carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd.

In Falun nam Nilsson deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2015. Op dit toernooi sleepte ze de zilveren medaille in de wacht op de sprint. Samen met Ida Ingemarsdotter behaalde ze de zilveren medaille op de teamsprint, op de estafette legde ze samen met Sofia Bleckur, Charlotte Kalla en Maria Rydqvist beslag op de zilveren medaille. Op 13 december 2015 boekte de Zweedse in Davos haar eerste wereldbekerzege. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2017 in Lahti eindigde ze als twaalfde op sprint, als dertiende op de 10 kilometer klassieke stijl en als 26e op de 15 kilometer skiatlon. Op de estafette veroverde ze samen met Anna Haag, Charlotte Kalla en Ebba Andersson de zilveren medaille, samen met Ida Ingemarsdotter eindigde ze als vierde op de teamsprint. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang werd Nilsson olympisch kampioene op de sprint. Daarnaast behaalde ze de bronzen medaille op de 30 kilometer klassieke stijl en eindigde ze als tiende op de 15 kilometer skiatlon. Op de teamsprint legde ze samen met Charlotte Kalla beslag op de zilveren medaille, samen met Anna Haag, Charlotte Kalla en Ebba Andersson sleepte ze de zilveren medaille in de wacht op de estafette.

In Seefeld nam de Zweedse deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2019. Op dit toernooi veroverde ze de zilveren medaille op de sprint. Op de teamsprint werd ze samen met Maja Dahlqvist wereldkampioen, samen met Ebba Andersson, Frida Karlsson en Charlotte Kalla behaalde ze de wereldtitel op de estafette.

Op 22 maart 2020 besloot Nilsson over te stappen naar biatlon. Op 14 januari haalde Nilsson haar eerste podium in een wereldbeker in de 4×6 km estafette samen met Johanna Skottheim, Mona Brorsson en Anna Magnusson in Ruhpolding. Op 5 maart 2022 behaalde ze haar eerste individuele podiumplek in een wereldbeker door derde te worden op de 7,5 km sprint in Kontiolahti.

Olympische Winterspelen

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Plaats Resultaten
2014 Vlag van Rusland Sotsji 10e Sprint (vrije stijl)
Brons Teamsprint (klassieke stijl)
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang Goud Sprint (klassieke stijl)
10e 15 km skiatlon
Brons 30 km klassieke stijl
Zilver Teamsprint (vrije stijl)
Zilver 4×5 km estafette

Wereldkampioenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Plaats Resultaten
2013 Vlag van Italië Val di Fiemme 5e Sprint (klassieke stijl)
2015 Vlag van Zweden Falun Zilver Sprint (klassieke stijl)
Zilver Teamsprint (vrije stijl)
Zilver 4×5 km estafette
2017 Vlag van Finland Lahti 12e Sprint (vrije stijl)
13e 10 km klassieke stijl
26e 15 km skiatlon
4e Teamsprint (klassieke stijl)
Zilver 4×5 km estafette
2019 Vlag van Oostenrijk Seefeld Zilver Sprint (vrije stijl)
Goud Teamsprint (klassieke stijl)
Goud 4×5 km estafette
Legenda
TdS Tour de Ski
NO Nordic Opening
LT Lillehammer Triple
RT Ruka Triple
WBF Wereldbekerfinale
STC Ski Tour Canada
ST Ski Tour
Eindklasseringen
Seizoen Algm DI SP TdS
2011/2012 93e - 63e -
2012/2013 67e - 38e -
2013/2014 35e 72e 12e -
2014/2015 12e 41e 4e DNF
2015/2016 11e 23e Brons 24e
2016/2017 4e 6e Zilver Brons
2017/2018 12e 33e Zilver
2018/2019 5e 20e Goud DNF
2019/2020 29e 46e 16e
Wereldbekerzeges
Nr. Datum Plaats Onderdeel
1. 13 december 2015 Vlag van Zwitserland Davos Sprint (vrije stijl)
2. 16 januari 2016 Vlag van Slovenië Planica Sprint (vrije stijl)
3. 4 maart 2016 Vlag van Canada Quebec Sprint (vrije stijl) STC
4. 26 november 2016 Vlag van Finland Kuusamo Sprint (klassieke stijl)
5. 31 december 2016 Vlag van Zwitserland Val Müstair Sprint (vrije stijl) TdS
6. 3 januari 2017 Vlag van Duitsland Oberstdorf 10 km skiatlon TdS
7. 4 januari 2017 Vlag van Duitsland Oberstdorf 10 km vrije stijl (handicapstart) TdS
8. 7 januari 2017 Vlag van Italië Val di Fiemme 10 km klassieke stijl (massastart) TdS
9. 28 januari 2017 Vlag van Zweden Falun Sprint (vrije stijl)
10. 18 februari 2017 Vlag van Estland Otepää Sprint (vrije stijl)
11. 8 maart 2017 Vlag van Noorwegen Drammen Sprint (klassieke stijl)
12. 17 maart 2017 Vlag van Canada Quebec Sprint (vrije stijl)
13. 24 november 2017 Vlag van Finland Kuusamo Sprint (klassieke stijl)
14. 9 december 2017 Vlag van Zwitserland Davos Sprint (vrije stijl)
15. 20 januari 2018 Vlag van Slovenië Planica Sprint (klassieke stijl)
16. 15 december 2018 Vlag van Zwitserland Davos Sprint (vrije stijl)
17. 29 december 2018 Vlag van Italië Toblach Sprint (vrije stijl) TdS
18. 1 januari 2019 Vlag van Zwitserland Val Müstair Sprint (vrije stijl) TdS
19. 12 januari 2019 Vlag van Duitsland Dresden Sprint (vrije stijl)
20. 16 maart 2019 Vlag van Zweden Falun Sprint (vrije stijl)
21. 22 maart 2019 Vlag van Canada Quebec Sprint (vrije stijl) WBF
22. 23 maart 2019 Vlag van Canada Quebec 10 kilometer klassieke stijl (massastart) WBF
23. 24 maart 2019 Vlag van Canada Quebec Wereldbekerfinale
Overige marathonzeges
Nr. Datum Plaats Marathon Onderdeel
1. 18 april 2015 Vlag van Zweden Bruksvallarna Fjälltopploppet 31 km vrije stijl (massastart)
Eindklasseringen
Seizoen Algemeen Individueel Sprint Achtervolging Massastart
2020/2021 71e 73e 59e
2021/2022 30e 23e 36e 27e
2022/2023 73e 71e 57e
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Stina Nilsson van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.