Naar inhoud springen

Sofia Kenin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sofia Kenin
US Open 2023
US Open 2023
Persoonlijke informatie
Bijnaam Sonya
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Moskou[1]
Geboortedatum 14 november 1998
Woonplaats Pembroke Pines[2]
Lengte 1,70 m
Gewicht 55 kg[2]
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 10.192.467 US dollar
Coach Alex Kenin[1]
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 275–192
Titels 5 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 4e (9 maart 2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (2020)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (2020)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 95–87
Titels 4 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 22e (7 oktober 2024)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2020)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2020)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2024)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2024)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 0–1
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2017)
Laatst bijgewerkt op: 28 oktober 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Roland Garros 2019

Sofia Anna Kenin (Moskou, 14 november 1998) is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Zij werd in Moskou geboren en verhuisde na enkele maanden naar de Verenigde Staten.[3] Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand.[4] Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2013.

Kenin begon op vijfjarige leeftijd met tennis.[5] Reeds op jonge leeftijd was zij een getalenteerd tennis­speelster, die al vroeg tennistoernooien afreisde.[6]

In 2015 kreeg zij als junior-speelster een wildcard voor het vrouwenenkelspeltoernooi van het US Open, waarmee zij haar debuut op een grandslamtoernooi maakte.

Begin 2019 bereikte zij voor het eerst een WTA-finale, in het dubbelspeltoernooi van Auckland, samen met de Canadese Eugenie Bouchard. Zij wonnen de titel, door het koppel Paige Mary Hourigan en Taylor Townsend in de match-tiebreak te verslaan. Een week later won zij haar eerste enkelspeltoernooi in Hobart. In augustus 2019 kwam zij binnen in de top 20 van de wereldranglijst. In oktober won zij de dubbelspeltitel op het Premier Mandatory-toernooi van Peking 2019, samen met landgenote Bethanie Mattek-Sands.

Kenin won op 1 februari 2020 de enkelspeltitel op het Australian Open, haar eerste grandslamzege – in de halve finale versloeg zij de nummer 1 van de wereld, Ashleigh Barty, en in de finale won zij met 4–6, 6–2 en 6–2 van Garbiñe Muguruza. In maart zegevierde zij op het WTA-toernooi van Lyon – daarmee steeg zij naar de vierde plek op de wereldranglijst.

In 2024 won Kenin twee dubbelspeltitels met landgenote Bethanie Mattek-Sands: in februari op het WTA 500-toernooi van Abu Dhabi en in maart op het WTA 1000-toernooi van Miami.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2018–2023 maakte Kenin deel uit van het Amerikaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 4–5.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2015 620
2016 212 1074
2017 113 237
2018 52 138
2019 14 39
2020 4 34
2021 12 108
2022 235 150
2023 33 434

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R W 2R 1R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 4R F 4R 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R g.t. 2R 3R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 3R 3R 3R 4R 1R 2R 2R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 1R 3R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R KF 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R g.t. 1R 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 1R 1R 3R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2017
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1

[bewerken | brontekst bewerken]

Kenin heeft tot op heden driemaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 30 januari 2020):

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2019-08-06 Vlag van Canada WTA Toronto tweede ronde Vlag van Australië Ashleigh Barty 6-7, 6-3, 6-4 details
2. 2019-08-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Cincinnati kwartfinale Vlag van Japan Naomi Osaka 6-4, 1-6, 2-0, opg. details
3. 2020-01-30 Vlag van Australië Australian Open halve finale Vlag van Australië Ashleigh Barty 7-6, 7-5 details

In augustus 2019 schakelde Kenin in twee opeenvolgende weken de vigerende nummer één uit. Dat was op de WTA-tour niet meer gebeurd sinds oktober 2001,[7] toen Lindsay Davenport op het WTA-toernooi van Filderstadt 2001 Martina Hingis uitschakelde in de halve finale,[8] gevolgd door het WTA-toernooi van Zürich 2001 waar Davenport te sterk was voor de kersverse nummer één Jennifer Capriati, ook weer in de halve finale.[9]

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2019-01-12 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Slowakije Anna Karolína Schmiedlová 6-3, 6-0 details
2. 2019-06-23 Vlag van Spanje WTA Mallorca gras Vlag van Zwitserland Belinda Bencic 6-7, 7-6, 6-4 details
3. 2019-09-21 Vlag van China WTA Guangzhou hardcourt Vlag van Australië Samantha Stosur 6-7, 6-4, 6-2 details
4. 2020-02-01 Vlag van Australië Australian Open hardcourt Vlag van Spanje Garbiñe Muguruza 4-6, 6-2, 6-2 details
5. 2020-03-08 Vlag van Frankrijk WTA Lyon hardcourt (i) Vlag van Duitsland Anna-Lena Friedsam 6-2, 4-6, 6-4 details
verloren finales
1. 2019-03-02 Vlag van Mexico WTA Acapulco hardcourt Vlag van China Wang Yafan 6-2, 3-6, 5-7 details
2. 2020-10-10 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Polen Iga Świątek 4-6, 1-6 details
3. 2023-09-16 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková 4-6, 6-2, 4-6 details
4. 2024-10-27 Vlag van Japan WTA Tokio hardcourt Vlag van China Zheng Qinwen 6-7, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2019-01-06 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Canada Eugenie Bouchard Vlag van Nieuw-Zeeland Paige Mary Hourigan
Vlag van Verenigde Staten Taylor Townsend
1-6, 6-1, [10-7] details
2. 2019-10-06 Vlag van China WTA Peking hardcourt Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek-Sands Vlag van Letland Jeļena Ostapenko
Vlag van Oekraïne Dajana Jastremska
6-3, 6-7, [10-7] details
3. 2024-02-11 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten WTA Abu Dhabi hardcourt Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek-Sands Vlag van Tsjechië Linda Nosková
Vlag van Verenigd Koninkrijk Heather Watson
6-4, 7-6 details
4. 2024-03-31 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek-Sands Vlag van Canada Gabriela Dabrowski
Vlag van Nieuw-Zeeland Erin Routliffe
4-6, 7-6, [11-9] details
verloren finales
geen
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Sofia Kenin.