Sergio Ramírez

Sergio Ramírez Mercado (Masatepe, 5 augustus 1942) is een Nicaraguaans schrijver en politicus.

Loopbaan

In 1960 is Ramírez rechten gaan studeren aan de Universidad Nacional Autónoma de Nicaragua in Léon. In datzelfde jaar was hij een van de oprichters van het tijdschrift Ventana. Samen met Fernando Gordillo staat hij aan de wieg van de schrijversbeweging met die naam.

In 1963 kwam zijn eerste boek uit, Cuentas (verhalen). In 1964 studeerde hij af als advocaat met een prijs voor de beste student van dat jaar. Na zijn studie werkte Ramírez voor de organisatie van de Centraal-Amerikaanse Universiteiten in Costa Rica. Tussen 1973 en 1975 was hij op basis van een uitwisselingsprogramma in Berlijn.

In 1977 voerde hij de "grupo de los Doce", de groep van twaalf aan, een groep van intellectuelen, ondernemers en priesters die het Sandinistisch Nationaal Bevrijdingsfront (FSLN), steunden in hun strijd tegen de Nicaraguaanse dictator Somoza. In 1979, na de overwinning van de Sandinisten, trad Ramírez toe tot de tijdelijke regering, het Comité van Nationale Wederopbouw. Hij was in deze functie onder meer voorzitter van de nationale onderwijsraad. In 1981 richtte hij de uitgeverij Editorial Nueva Nicaragua op. Bij de verkiezingen in 1984 werd Ramírez tot vicepresident gekozen onder president Daniel Ortega). Ramírez heeft zich actief bemoeid met het opstellen van de nieuwe grondwet met als inzet dat deze een hoger democratisch gehalte dan de voorgaand diende te hebben.

Van 1990 tot 1995 zat Ramírez in het Nicaraguaanse congres als fractievoorzitter van de delegatie van het FSLN. In 1995 kwamen de verschillen van inzicht tussen Ramírez en de leiding van het FSLN naar boven, met name op het vlak van de democratisering liepen de meningen uiteen. In 1995 richtte Ramírez de Sandinistische Herstelbeweging (MRS), waarvoor hij in 1996 presidentskandidaat was. Na een mislukte verkiezing trok hij zich terug uit de actieve politiek.

Wel bleef hij het beleid van zijn vroegere medestander president Daniel Ortega (en het democratisch gehalte ervan) kritisch volgen. In september 2021 leidde dit ertoe dat hij werd aangeklaagd wegens 'aanzetten tot haat' en 'samenzwering' tegen de zittende regering.^[1]

Ramírez heeft gastcolleges gegeven op een groot aantal universiteiten, verspreid over de hele wereld, een activiteit die hij blijft ondernemen. De inhoud van de colleges wordt gaandeweg minder politiek en meer literair. Ramírez is ook columnist in diverse kranten / bladen in allerlei landen, onder meer El País (Madrid), La Jornada (Mexico), El Tiempo (Bogota), La Opinión (Los Angeles), La Nación (San José), El Periódico (Guatemala) en La Prensa (Managua).

Familie

Sergio Ramírez is de zoon van Pedro Ramírez en van Luisa Mercado. Sinds 1964 is hij getrouwd met de sociologe Gertrudis Guerrero Mayorga. Zij hebben drie kinderen: Sergio, María en Dorel

Bibliografie

Ramírez schreef onder meer de volgende boeken:

Cuentas (1964)
De Tropeles y Tropelías (1971)
El Pensamiento vivo de Sandino (1975)
Charles Atlas también muere (verhalen, 1976)
¿Te dio miedo la sangre? (1978) (roman, vertaald als: Ben je bang voor bloed?)
Castigo Divino (1988), bekroond met de in 1990 (roman, vertaald als: De gesel Gods)
Clave de Sol (verhalen, 1993).
Un baile de máscaras (1995)
Cuentos Completos (1998)
Margarita, está linda la mar (1998)
Adiós muchachos (1999), (auto-)biografische schetsen over de Sandinistische Revolutie.
Mentiras Verdaderas (2001), verzameling van colleges voor de Julio Cortázar-leerstoel aan de Universidad de Guadalajara.
Catalina y Catalina (verhalen, 2001).
Sombras nada más (2002).
Mil y una muertes (2004).
Señor de los tristes (essays, 2005)
El Reino Animal (2006)
Ómnibus, antología personal (bundeling van verhalen, 2008)
Juego perfecto (verhalen, 2008)
El cielo llora por mí (roman, 2009)
Perdón y olvido, antología de cuentos: 1960 - 2009 (verzamelde verhalen, 2009)
La fugitiva (roman, 2011)
La girafa embarazada (verhaal voor kinderen, 2013)
Flores oscuras (verhalen, 2013)
Lo que sabe el paladar (gebundelde lezingen, 2014)
Juan de Juanes ( lezingen 2014)
Sara: sus páginas beben del mito bíblico de Abraham y Sara 6 (2015)
A la mesa con Rubén Darío (verhalen, 2016)
Ya nadie llora por mí (misdaadroman, 2017)

Eerbewijzen

Ramírez is vele malen onderscheiden. Een kleine selectie:

1971: Premio Latinoamericano de Cuento van het tijdschrift Imagen (Caracas, Venezuela) voor De Tropeles y Tropelías
1988: Bruno Kreisky prijs voor de mensenrechten (Wenen)
1990: Premio Hammett voor Castigo Divino
1995: Prix Laure Bataillon (Frankrijk) voor Un baile de máscaras
1998: Premio Alfaguara voor Margarita, está linda la mar
2000: Premio Latinoamericano de Novela José María Arguedas, (Havana, Cuba) voor Margarita, está linda la mar
2004: Presidentiële medaille Pablo Neruda, toegekend door de regering van Chili
2017: Premio Miguel de Cervantes, Cervantesprijs

Eredoctoraten

1984: Universidad Central del Ecuador
2000: Universidad Blaise Pascal de Clermont-Ferrand, Frankrijk

Externe link

(es) Eigen website

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Oud-minister en bekroond schrijver Ramírez nieuwste in lange lijst staatsvijanden Nicaragua in aanloop naar verkiezingen, de Volkskrant, 10 september 2021.

[1] Oud-minister en bekroond schrijver Ramírez nieuwste in lange lijst staatsvijanden Nicaragua in aanloop naar verkiezingen, de Volkskrant, 10 september 2021.

[1]