Santonien
Uiterlijk
Systeem | Serie | Etage | Ouderdom (Ma) | |
---|---|---|---|---|
Paleogeen | Paleoceen | Danien | jonger | |
Krijt | Boven | Maastrichtien | 66,0–72,1 | |
Campanien | 72,1–83,6 | |||
Santonien | 83,6–86,3 | |||
Coniacien | 86,3–89,8 | |||
Turonien | 89,8–93,9 | |||
Cenomanien | 93,9–100,5 | |||
Onder | Albien | 100,5–113,0 | ||
Aptien | 113,0–125,0 | |||
Barremien | 125,0–129,4 | |||
Hauterivien | 129,4–132,9 | |||
Valanginien | 132,9–139,8 | |||
Berriasien | 139,8–145,0 | |||
Jura | Malm | Tithonien | ouder | |
Indeling van het Krijt volgens de ICS.[1] Cursieve ouderdommen hebben een grote onzekerheid. |
Het geologisch tijdperk Santonien (Vlaanderen: Santoniaan) is een tijdsnede in het Laat-Krijt, die duurde van 86,3 ± 0,5 tot 83,6 ± 0,2 Ma.[2] Het komt na/op het Coniacien en na het Santonien komt het Campanien. Het Santonien is ook een etage in de chronostratigrafie van West-Europa.
Naamgeving en definitie
[bewerken | brontekst bewerken]De naam Santonien werd ingevoerd door Henri Coquand in 1873. Het Santonien is genoemd naar de plaats Saintes, in het Franse departement Charente-Maritime.
De basis van het Santonien wordt gedefinieerd door het eerste voorkomen van de bivalve Cladoceramus undulatoplicatus. De top van het Santonien wordt gedefinieerd door de extinctie van de crinoïde Marsupites testudinarius.
Dieren uit het Santonien
[bewerken | brontekst bewerken]Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Bronnen, noten en/of referenties
Voetnoten
Literatuur
- (en) Gradstein, F.M.; Ogg, J.G.; Schmitz, M.D. & Ogg, G.M.; 2012: A Geologic Time Scale 2012, Elsevier, ISBN 0444863256.
Externe links