Naar inhoud springen

Samira Rafaela

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor de regisseur, zie Shamira Raphaëla.
Samira Rafaela
Samira Rafaela in 2019
Samira Rafaela in 2019
Algemeen
Geboren 11 februari 1989
Geboorteplaats Zoetermeer
Land Vlag van Nederland Nederland
Partij D66 (2012-2024)
Religie Islam
Alma mater Universiteit Leiden
Functies
2019-2024 Lid Europees Parlement
2023-2024 Delegatieleider D66 EP
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Samira Rafaela (Zoetermeer, 11 februari 1989) is een Nederlandse politica. Van 2 juli 2019 tot 16 juli 2024 was zij lid van het Europees Parlement. Rafaela was lid van Democraten 66 (D66) en van de Jonge Democraten.

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Rafaela groeide op bij haar Joodse Nederlands-Curaçaose moeder in Uitgeest. Haar vader was van Ghanees-Nigeriaanse afkomst en was praktiserend moslim. Zij beschouwt zichzelf als een progressieve, liberale feministische moslima.[1]

Ze doorliep het Bonhoeffer College in Castricum[2] en studeerde bestuurskunde aan de Universiteit Leiden. Zij deed onderzoek naar de oorzaken van radicalisering en terrorisme en behaalde een master in Crisis and Security Management.[3] Zij werkte als beleidsmaker en bestuursadviseur voor de gemeente Amsterdam. In 2016 stapte ze over naar de Politie Nederland, waar zij optrad als projectleider inclusie.[4] Als sociaal ondernemer werkte ze in Afrika met jong talent en als internationaal trainer en spreker op het gebied van participatie van vrouwen, leiderschap, veiligheid en inclusie.

Politieke loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Rafaela werd politiek actief omdat ze sociale ongelijkheid wilde aanpakken en zich wilde verzetten tegen de opkomst van het extreemrechtse populisme.[1] Bij de Jonge Democraten was ze belast met de portefeuille diversiteit en participatie. In 2012 werd ze lid van D66 en in 2019 stond ze op de derde plaats op de D66-lijst voor de Europese parlementsverkiezingen. Onder de deelnemende partijen in Nederland was zij de enige Caraïbisch-Nederlandse kandidaat[1] en ze voerde ook als de enige kandidaat campagne onder de kiesgerechtigden in Aruba, Curaçao, Sint Maarten en de BES-eilanden.[5] Dit resulteerde in het binnenhalen van bijna 55% van de stemmen op de BES-eilanden en wel 75% op Curaçao.[6] Hoewel D66 zakte van vier naar twee zetels, kreeg zij voldoende voorkeurstemmen (32.510) voor een zetel in het Europees Parlement. Na haar installatie op 2 juli 2019 is zij de eerste Nederlandse Europarlementariër met een Afro-Caraïbische achtergrond.[7]

In 2020 won Rafaela de Harper's Bazaar Women of the Year International Award 2020.[8]

Op 3 mei 2022 leverde een interne D66-commissie een rapport op naar aanleiding van klachten van drie voormalige medewerkers van Rafaela over "intimidatie, machtsmisbruik, pestgedrag en bedreiging"; de commissie beoordeelde de klachten als gegrond.[9] Een interne geschillencommissie oordeelde in november van dat jaar dat de procedure onzorgvuldig was en de berisping onterecht, maar het bestuur van D66 trok de officiële waarschuwing tegen Rafaela niet in.[10] Na het vertrek op 16 juni 2023 van Sophie in 't Veld uit de partij, werd Rafaela delegatieleider van D66 in het Europees Parlement.

Voor de Europese parlementsverkiezingen van 6 juni 2024 stelde ze zich verkiesbaar als lijsttrekker. De leden van D66 kozen niet voor Rafaela maar voor Gerben-Jan Gerbrandy. Rafaela schreef in een bericht op X (voorheen Twitter) dat ze graag op plek 2 had gestaan, maar dat Gerbrandy een nieuw en eigen team wilde samenstellen. Ze verliet het Europees Parlement op 15 juli 2024, en was met ingang van 10 juli 2024 geen D66-lid meer.

[bewerken | brontekst bewerken]