Ruthenium(IV)oxide
Ruthenium(IV)oxide | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Kristalstructuur van ruthenium(IV)oxide
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | RuO2 | |||
IUPAC-naam | ruthenium(IV)oxide | |||
Andere namen | rutheniumdioxide | |||
Molmassa | 133,0688 g/mol | |||
SMILES | O=[Ru]=O
| |||
InChI | 1S/2O.Ru
| |||
CAS-nummer | 12036-10-1 | |||
EG-nummer | 234-840-6 | |||
PubChem | 82848 | |||
Wikidata | Q417022 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H319 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P305 P351 P338 | |||
LD50 (ratten) | (oraal) 4580 mg/kg | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | blauw-zwart | |||
Dichtheid | 6,97 g/cm³ | |||
Sublimatiepunt | 1200 °C | |||
Onoplosbaar in | water | |||
Geometrie en kristalstructuur | ||||
Kristalstructuur | tetragonaal | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Ruthenium(IV)oxide (RuO2) is een oxide van het transitiemetaal ruthenium. De stof komt voor als blauw-zwarte reukloze vaste stof, die onoplosbaar is in water. Het komt ook voor als hydraat.
Synthese
[bewerken | brontekst bewerken]Ruthenium(IV)oxide kan bereid worden door oxidatie van elementair ruthenium met een stoichiometrische equivalent zuurstofgas:
Daarnaast kan het bereid worden door oxidatieve hydrolyse van rutheniumhalogeniden:
Alternatieve methoden zijn
- Chemical vapor deposition van een geschikte rutheniumverbinding[1]
- Elektrodepositie van een oplossing van gehydrateerd ruthenium(III)chloride[2]
Kristalstructuur en eigenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]Ruthenium(IV)oxide neemt een tetragonale kristalstructuur aan, vergelijkbaar met die van titanium(IV)oxide of rutiel, alsook tal van andere metaaloxiden. Door zijn structuur vormt de verbinding gemakkelijk hydraten. Deze hydraten zijn kristallijn en bezitten een blauwe kleur. Ruthenium(IV)oxide behoort tot ruimtegroep P42/mnm.
Door diens oxiderende eigenschappen reageert ruthenium(IV)oxide zeer heftig met reductoren.
Toepassingen
[bewerken | brontekst bewerken]Ruthenium(IV)oxide wordt zeer uitvoerig aangewend bij de coating van titaniumanoden voor de elektrolytische productie van chloorgas en de fabricage van weerstanden en geïntegreerde schakelingen.
De vaste stof wordt gebruikt voor het doperen van cadmium(II)sulfide, omdat dit optreedt als fotokatalysator bij de splitsing van waterstofsulfide. Dit kan gebruikt worden bij het verwijderen van dit gas in olieraffinaderijen en andere industriële installaties. Daarbij komt waterstofgas vrij, dat kan gebruikt worden bij de productie van ammoniak en methanol.
Ruthenium(IV)oxide wordt verder gebruikt als hoofdcomponent in de katalysator bij het Deacon-proces, waarbij waterstofchloride wordt geoxideerd tot chloorgas.
Toxicologie en veiligheid
[bewerken | brontekst bewerken]Ruthenium(IV)oxide is op zich weinig toxisch, doordat het onoplosbaar is in water. Oxidatie kan echter leiden tot vorming van het zeer toxische en vluchtige ruthenium(VIII)oxide.
De stof is irriterend voor de huid, de ogen en de slijmvliezen.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ (en) S. Pizzini, G. Buzzanca, C. Mari, L. Rossi & S. Torchio (1972) - Preparation, structure and electrical properties of thick ruthenium dioxide films, Mat. Res. Bull., 7 (5), pp. 449-462
- ↑ (en) S.-H. Lee, P. Liu, H.M. Cheong, C.E. Tracy & S.K. Deb (2003) - Electrochromism of Amorphous Ruthenium Oxide Thin Films, Solid State Ionics, 165, pp. 217-221