Naar inhoud springen

Resolutie 1002 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 1002
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 30 juni 1995
Nr. vergadering 3550
Code S/RES/1002
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Conflict om de Westelijke Sahara
Beslissing Verlengde de MINURSO-missie tot 30 september.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1995
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Argentinië Argentinië · Vlag van Botswana Botswana · Vlag van Tsjechië Tsjechië · Vlag van Duitsland Duitsland · Vlag van Honduras Honduras · Vlag van Indonesië Indonesië · Vlag van Italië Italië · Vlag van Nigeria Nigeria · Vlag van Oman Oman · Vlag van Rwanda (1962-2001) Rwanda
De vlag van de Westelijke Sahara.
De vlag van de Westelijke Sahara.

Resolutie 1002 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem op 30 juni 1995 aangenomen door de VN-Veiligheidsraad.

Begin jaren 70 ontstond een conflict tussen Spanje, Marokko, Mauritanië en de Westelijke Sahara zelf over de Westelijke Sahara, een gebied dat tot dan toe in Spaanse handen was. Marokko legitimeerde zijn aanspraak op basis van historische banden met het gebied. Nadat Spanje het gebied opgaf bezette Marokko er twee derde van. Het land is nog steeds in conflict met Polisario dat met steun van Algerije de onafhankelijkheid blijft nastreven. Begin jaren 90 kwam een plan op tafel om de bevolking van de Westelijke Sahara via een volksraadpleging zelf te laten beslissen over de toekomst van het land. Het was de taak van de VN-missie MINURSO om dat referendum op poten te zetten. Het plan strandde later echter door aanhoudende onenigheid tussen de beide partijen waardoor ook de missie nog steeds ter plaatse is.

Het baarde de Veiligheidsraad zorgen dat achterdocht en een gebrek aan vertrouwen onder de partijen de uitvoering van het VN-plan voor de Westelijke Sahara hadden vertraagd. De partijen moesten ook een visie hebben voor de periode na de volksraadpleging over zelfbeschikking. De secretaris-generaal had controlepunten vooropgesteld om de vooruitgang na te gaan, waaronder de gedragscode, de vrijlating van politiek gevangenen, de samentrekking van Polisario-troepen en een vermindering van het aantal Marokkaanse troepen.

Nog steeds moet een vrije, eerlijke en onpartijdige volksraadpleging over zelfbeschikking plaatsvinden in de Westelijke Sahara. Dat plan had echter, door de complexiteit ervan en de voortdurende onderbrekingen door de twee partijen, vertraging opgelopen. Zij mochten de uitvoering van het VN-plan niet langer ophouden maar moesten eraan deelnemen. De Veiligheidsraad stond achter de controlepunten die de secretaris-generaal voorop stelde. Hem werd gevraagd tegen 10 september te rapporteren over de gemaakte vorderingen. Op basis daarvan kon dan 15 november bevestigd worden als het begin van de overgangsperiode, waardoor de volksraadpleging begin 1996 kon worden gehouden. Het mandaat van de MINURSO-missie werd verlengd tot 30 september. Op basis van het rapport van de secretaris-generaal zou ook beslist worden of de missie dan nog verder werd verlengd.

Verwante resoluties

[bewerken | brontekst bewerken]