Naar inhoud springen

Referentie-implementatie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

In softwareontwikkeling is de referentie-implementatie (ook: voorbeeldimplementatie) een implementatie van een specificatie. Een referentie-implementatie wordt gebruikt om fouten of dubbelzinnigheden in de specificatie op te sporen en om anderen te helpen bij hun eigen implementatie van de specificatie. Zij kunnen de referentie-implementatie bekijken om bepaalde aspecten van de specificatie beter te begrijpen of om hun implementatie aan af te meten.

Daarnaast helpt een referentie-implementatie om na te gaan of de specificatie daadwerkelijk te implementeren is. Een referentie-implementatie wordt doorgaans ontwikkeld door de ontwikkelaars van de specificatie, samen met allerlei testen om de correctheid van de specificatie te garanderen. De referentie-implementatie hoeft niet te voldoen aan de kwaliteitseisen, zoals snelheid en geheugengebruik, die men doorgaans stelt aan applicaties die door gebruikers gebruikt worden.

Voor specificaties die via het Java Community Process worden gestandaardiseerd (deze worden Java Specification Requests genoemd) bestaat een referentie-implementatie, zoals JSR 5 en JSR 63 (Java API for XML Processing), JSR 231 (Java OpenGL) en JSR 241 (Groovy).

In RFC-specificaties van cryptografische algoritmen is in de appendix een referentie-implementatie bijgevoegd, zoals bij RFC 1319 (MD2), RFC 1320 (MD4) en RFC 1321 (MD5).