Rally van San Remo 1986
Rally van San Remo 1986 | ||||
---|---|---|---|---|
28º Rallye Sanremo | ||||
Kankkunen en Peugeot hier nog in volle vaart; later zou de organisatie het team uitsluiten van verdere deelname
| ||||
Ronde | 11 uit 13 | |||
Land | Italië | |||
Start en finish | San Remo | |||
Datum | 13-17 oktober 1986 | |||
Ondergrond | Asfalt en onverhard | |||
Klassementsproeven | 41 (2 geneutraliseerd) | |||
Competitieve afstand | 533,75 km | |||
Complete afstand | 2148,69 km | |||
Deelnemers | 118 | |||
Aan de finish | 38 | |||
Algemeen winnaar | Markku Alén Lancia Martini | |||
Vorige | Ivoorkust 1986 | |||
Volgende | Groot-Brittannië 1986 | |||
|
De Rally van San Remo 1986, formeel 28º Rallye Sanremo, was de 28e editie van de rally van San Remo en de elfde ronde van het wereldkampioenschap rally in 1986. Het was de 158e rally in het wereldkampioenschap rally die georganiseerd wordt door de Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). De start en finish was in San Remo, met tussendoor rusthaltes in Pisa en Siena.
Verslag
[bewerken | brontekst bewerken]De hoofdrolspelers in het kampioenschap keerden weer terug na hun afwezigheid in Ivoorkust; Peugeot, Lancia en Austin Rover verschenen alle drie met een brede bezetting aan de start. De Peugeots namen in de openingsfase op het asfalt rondom San Remo het initiatief met rijders Bruno Saby en Andrea Zanussi, de laatstgenoemde die hier vooral het belang had om goed te scoren voor het Italiaans kampioenschap. Markku Alén, die gelijk op de eerste proef tijd verloor met een lekke band, raakte na de overgang op het Toscaanse onverhard in zijn element en begon stukje bij beetje tijd te winnen op de Peugeots, waar Juha Kankkunen inmiddels het klassement voor aanvoerde. Een tweede lekke band nadat hij moest uitzwenken van de lijn om een toeschouwer op de weg niet te raken zag Alén echter opnieuw een terugval maken. Een incorrecte tijdwaarneming op een van de volgende proeven voor de eerste twee rijders, Zanussi en Biasion, creëerde spanning tussen de teams en de organisatie verantwoordelijk hiervoor, aangezien de fout aan het einde van de betreffende etappe nog niet was hersteld en de proef nog altijd geldig was voor de algemene stand in het klassement, waar Biasion nu een nauwe leiding in handen had op Kankkunen. Saby had op diezelfde proef een lekke band moeten wisselen en verloor zeker tien minuten op de rest toen zijn auto in dit proces ook nog van de krik viel, en met voornamelijk asfaltproeven in het vooruitzicht, daar waar de Peugeots het tempo eerder op dicteerden, was Lancia niet gebaat bij een Saby en een Zanussi volledig terug in de strijd.
Neutralisatie van de proef was echter onontkoombaar en voor ingang van de laatste etappe kwam hiervoor het bericht uiteindelijk naar buiten, met onregelmatigheden in de tijdswaarneming als genoemde reden. De tijd die de Peugeots van Saby en Zanussi hiervoor terug zouden krijgen bleken echter teniet bij het bericht dat het eerste volgde: de organisatie kwam namelijk ook met een rapport van de technische keuring waarin werd vastgesteld dat de Peugeots volgens hen een illegale modificatie gebruikte in de vorm van zij-skirts, waarover de keurders concludeerden dat deze voor een verbeterd aerodynamisch effect zorgden, oftewel een grondeffect, iets wat al een tijd verboden was in de sport. Peugeot verklaarde dat deze echter diende ter bescherming van de benzinetank en merkte tevens op dat zij deze zonder enig protest al in gebruik hadden sinds Corsica. De klacht, die tijdens de eerste etappe vanuit het Lancia-kamp werd geïnitieerd, werd bindend en de drie overgebleven Peugeots werden uitgesloten van verdere deelname, aangezien ze ook onder protest de wedstrijd niet mochten voortzetten. De slotetappe die terugkeerde in de bergen rondom San Remo zag Lancia gebruik maken van teamorders. Alén, die een grote slag kon maken in de strijd om het kampioenschap, werd een eerste plaats in de schoot geworpen toen zijn teamgenoten Biasion en Dario Cerrato op de voorlaatste proef het gas enige tijd loslieten om Alén voldoende tijdwinst te laten maken. Biasion incasseerde vervolgens ook nog een straftijd om Cerrato de tweede plaats te geven die hem extra punten opleverde voor diens Italiaanse titelaspiraties, waardoor er aan het eind feitelijk sprake was van een compleet gefabriceerd podium; weliswaar een resultaat dat later in het seizoen nog een staart zou krijgen.
Programma
[bewerken | brontekst bewerken]Etappe | Datum | Klassementsproeven | Competitieve afstand |
---|---|---|---|
1 | Maandag 13 oktober | 8 | 91,38 kilometer |
2 | Dinsdag 14 oktober | 17 | 162,39 kilometer |
3 | Woensdag 15 oktober | 7 | 88,15 kilometer |
4 | Donderdag 16 oktober | 2 | 35,42 kilometer |
Vrijdag 17 oktober | 6 | 156,41 kilometer | |
Totaal | 40 | 533,75 kilometer |
Resultaten
[bewerken | brontekst bewerken]
|
Statistieken
[bewerken | brontekst bewerken]Klassementsproeven
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Kampioenschap standen
[bewerken | brontekst bewerken]Rijders
[bewerken | brontekst bewerken]Pos. | Rijder | Pnt. | |
---|---|---|---|
= | 1 | Juha Kankkunen | 91 |
= | 2 | Markku Alén | 89 |
= | 3 | Miki Biasion | 59 |
= | 4 | Timo Salonen | 43 |
= | 5 | Björn Waldegård | 40 |
Constructeurs
[bewerken | brontekst bewerken]Pos. | Constructeur | Pnt. | |
---|---|---|---|
= | 1 | Peugeot Talbot Sport | 131 |
= | 2 | Lancia Martini | 125 |
= | 3 | Volkswagen Motorsport | 65 |
= | 4 | Audi Sport | 29 |
= | 5 | Toyota Team Europe | 20 |
- Vetgedrukte tekst betekent wereldkampioen.
- Noot: Enkel de top 5-posities worden in beide standen weergegeven.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Onofficiële resultaten op juwra.com
- (en) Onofficiële resultaten op ewrc-results.com