Naar inhoud springen

Pyroxferroiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het mineraal pyroxferroiet is een ijzer-mangaan-silicaat met de chemische formule Fe2 6Mn2 Si7O21. Het behoort tot de inosilicaten.

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Het doorzichtige tot doorschijnend kleurloze, gele of oranje pyroxferroiet heeft een glasglans, een witte streepkleur en de splijting is perfect volgens het kristalvlak [110] en slecht volgens [010] en [001]. Pyroxferroiet heeft een gemiddelde dichtheid van 3,72 en de hardheid is 4,5 tot 5,5. Het kristalstelsel is triklien en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal pyroxferroiet is afgeleid van de samenstelling (ferro = "ijzer") en de gelijkenis met pyroxeen.

Pyroxferroiet is een mineraal dat voornamelijk voorkomt in gabbro's en aanverwante gesteenten. De typelocatie is de Mare Tranquillitatis op de Maan en de Isanago mijn in de Kioto prefectuur, Japan.