Prinsbisdom Cammin

Stift Cammin; Land in het Heilige Roomse Rijk
Kaart
	Het prinsbisdom Kammin rond 1250
Algemene gegevens
Hoofdstad	Kammin, Köslin (Vanaf 1255)
Talen	Nederduitse dialecten, West-Slavische talen
Religie	Rooms-katholiek, lutheranisme (vanaf 1530)

Kammin of Cammin (Pools: Kamień Pomorski) was een tot de Opper-Saksische Kreits behorend prinsbisdom, later vorstendom binnen het Heilige Roomse Rijk.

bisdom Kammin
bisdom Kammin
vorstendom Kammin

Omstreeks 1176 werd te Kammin een dom gebouwd en de sinds 1148 in Wollin zetelende bisschop kwam naar Kammin. Het bisdom was niet bij een kerkprovincie ingedeeld, maar stond direct onder de paus. In 1255 verlegde de bisschop zijn residentie naar Kolberg en het bestuur van het prinsbisdom naar Köslin.

In 1276 werd de bisschop gedwongen het land Lippehne en Schiltberg aan het keurvorstendom Brandenburg te verkopen. Het prinsbisdom bestond uit gebieden rond Kolberg, Köslin en Bublitz. Sinds de dertiende eeuw maakte het hertogdom Pommeren deel uit van het Heilige Roomse Rijk. Het bisdom werd daar als rijksvrij beschouwd. De verdragen met Pommeren van 1356, 1387 en 1436 maakten vrijwel een einde aan de zelfstandigheid. In 1542 werd de rijksonmiddellijke status van de bisschoppen bevestigd.

Na de invoering van de Reformatie in 1530 functioneerden er tot 1556 protestantse titulaire bisschoppen. Daarna was het bisdom de facto een secundogenituur van het hertogdom Pommeren.

In paragraaf 5 van artikel 11 van de Vrede van Osnabrück in 1648 werd het bisdom Kammin als rijksleen aan het keurvorstendom Brandenburg toegewezen. Verder mocht Brandeburg het bisdom inlijven bij het hertogdom Achter-Pommeren.

Het protestantse domkapittel werd in 1810 opgeheven.

Regenten

1140-1160: Adalbert
1160-1186: Koenraad I
1186-1191: Siegfried I
1191-1219: Siegwin
1219-1223: Koenraad II
1223-1241: Koenraad III van Salzwedel
1244-1251: Willem
1251-1288: Herman van Gleichen
1289-1293: Jaromir van Rügen
1294-1296: Wizlaw
1296-1299: Petrus
1302-1317: Hendrik van Wachholz
1317-1324: Koenraad IV
1324-1330: Arnold van Eltz
1330-1343: Frederik van Eichstätt
1343-1370: Johan I van Saksen-Lauenburg
1370-1385: Philipp van Rehberg
1385-1386: Johannes Willekini
1386-1394: Johannes Brunonis
1394-1398: Johan II van Oppeln
1398-1410: Nikolaas Bock, genaamd Schippenbeil
1398-1410: Nikolaas (tegenbisschop onder Rome)
1410-1424: Magnus van Saksen-Lauenburg (1424-1452: bisschop van Hildesheim)
1415-1418: Johan van Gudensberg (tegenbisschop onder Rome)
1424-1446: Siegfried II van Bock (Buch)
1446-1468: Henning Iwen
1469-1469: Henning Kossebade
1471-1478: Nikolaas van Thüngen
1472-1480: Lodewijk van Eberstein
1478-1482: Marinus van Fregeno
1486-1488: Nikolaas Westphal (katholiek administrator)
1482-1485: Angelus, bisschop van Sessa
1485-1498: Benediktus van Waldstein
1498-1521: Martin Carith
1521-1544: Erasmus van Manteuffel (laatste katholieke bisschop)
1544-1549: Bartholmäus Swawe (evangelisch administrator)
1549-1556: Martin II van Weiher
1556-1574: Johan Frederik van Pommeren (1569-1600: hertog van Pommeren-Stettin)
1574-1602: Kasimir VII van Pommeren
1602-1618: Frans van Pommeren (1618-1620: hertog van Pommeren)
1618-1622: Ulrich van Pommeren
1623-1637: Bogislaw XIV van Pommeren (1620-1637: hertog van Pommeren)
1637-1650: Ernst Bogislaw van Croÿ