Pentakoolstofdioxide
| Pentakoolstofdioxide | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van pentakoolstofdioxide
| ||||
| ||||
ruimtelijk model van pentakoolstofdioxide
| ||||
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | ||||
| IUPAC-naam | penta-1,2,3,4-tetraeen-1,5-dion | |||
| Molmassa | 92,05 g/mol | |||
| SMILES | O=C=C=C=C=C=O
| |||
| InChI | 1/C5O2/c6-4-2-1-3-5-7
| |||
| CAS-nummer | 51799-36-1 | |||
| PubChem | 521350 | |||
| Wikidata | Q3028845 | |||
| ||||
Pentakoolstofdioxide, officieel penta-1,2,3,4-tetraeen-1,5-dion, is een oxide van koolstof (een koolstofoxide) met de formule .
De verbinding is in 1988 voor het eerst beschreven door Günter Maier etal, die het verkregen via pyrolyse van cyclohexaan-1,3,5-trion (floroglucine, de tautomere vorm van floroglucinol.[1] Een andere syntheseroute maakt gebruik van de flashpyrolyse van 2,4,6-tris(diazo)cyclohexaan-1,3,5-trion, .[2] In oplossing is de stof bij kamertemperatuur stabiel.[1] De zuivere stof is stabiel tot −96 °C, boven die temperatuur treedt polymerisatie op.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Pentacarbon dioxide op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Verwijzingen in de tekst
- ↑ a b Maier, G., Reisenauer, H. P., Schäfer, U. (1988). C5O2 (1,2,3,4-Pentatetraene-1,5-dione), a New Oxide of Carbon. Angewandte Chemie International Edition 27 (4): 566–568. DOI: 10.1002/anie.198805661.
- ↑ a b Eastwood, F. W. (1997). Gas Phase Reactions in Organic Synthesis. CRC Press, "Gas Phase Pyrolytic Methods for the Preparation of Carbon-Hydrogen and Carbon-Hydrogen-Oxygen Compounds". ISBN 90-5699-081-0.