Pascoal Ranieri Mazzilli
| Ranieri Mazzilli | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Pascoal Ranieri Mazzilli
| ||||
| Geboren | 27 april 1910 Caconde (São Paulo) | |||
| Overleden | 21 april 1975 São Paulo | |||
| Politieke partij | PSD MDB | |||
| Partner | Sílvia Serra | |||
| Beroep | Advocaat en Journalist | |||
| Handtekening | 
| |||
| 25e president van Brazilië | ||||
| Aangetreden | 2 april 1964 | |||
| Einde termijn | 15 april 1964 | |||
| Voorganger | João Goulart | |||
| Opvolger | Castelo Branco | |||
| 23e president van Brazilië | ||||
| Aangetreden | 25 augustus 1961 | |||
| Einde termijn | 8 september 1961 | |||
| Voorganger | Jânio Quadros | |||
| Opvolger | João Goulart | |||
| ||||
Pascoal Ranieri Mazzilli (Caconde (São Paulo), 27 april 1910 - São Paulo, 21 april 1975), was een Braziliaans jurist, journalist en politicus.
Vroege carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Mazzilli studeerde rechten en begon aan een carrière als jurist en journalist. In 1950 werd hij voor de conservatieve Sociaaldemocratische Partij (Portugees: Partido Social Democrático, PSD) in de Kamer van Afgevaardigden (Portugees: Câmara dos Deputados) gekozen. Van 1959 tot 1965 was hij voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden.
Termijnen als waarnemend president
[bewerken | brontekst bewerken]Van 25 augustus tot 8 september 1961 was Mazzili waarnemend president van Brazilië als gevolg van de afzetting van president Jânio Quadros door het leger. Vicepresident João Goulart was op het moment van de afzetting van Quadros op bezoek in de Volksrepubliek China. Op de achtergrond trok de militaire junta onder leiding van generaal Odílio Denys (landmacht), brigadier Grün Moss (luchtmacht) en admiraal Sílvio Heck (marine) aan de touwtjes. De junta, het bedrijfsleven en de grootgrondbezitters verzetten zich hevig tegen de opvolging van president Quadros door de linkse vicepresident Goulart. De grondwet wordt in 1946 zodanig gewijzigd dat de uitvoerende macht in handen kwam van een premier[1]. Na de verkiezing van vicepresident Goulart tot president, trad Mazzili, op 8 september 1961, af als president.
Het linkse beleid van president Goulart wekte echter ergernis op bij de conservatieve burgerij en het leger. Overigens maakte men zich ook zorgen over de corruptie en de zelfverrijking van president Goulart[2]. Op 31 maart 1964 brak een door officieren gesteunde militaire opstand uit tegen de president. De opstand breidde zich uit en op 1 april 1964 rukten militaire eenheden, gesteund door de burgerlijke autoriteiten, op naar Rio de Janeiro. President Goulart vluchtte daarop naar Uruguay[3]. Na de vlucht van Goulart, die overigens weigerde om af te treden[3], werd Ranieri Mazzilli voor de tweede maal waarnemend president (1 april 1964 - 8 april 1964). Opnieuw bezat Mazzilli geen werkelijke macht, die lag in handen van een militaire junta, Opperste Revolutionaire Commando (Portugees: Comando Supremo de Revolução) genaamd. Brazilië werd geleid door generaal Artur da Costa Silva (landmacht), admiraal Augusto Rademaker Grünewald (marine) en brigadier Francisco de Assis Correia de Melo (luchtmacht). Op 8 april 1964 werd maarschalk Humberto de Alencar Castelo Branco president.
Pascoal Ranieri Mazzilli overleed in 1975 op 64-jarige leeftijd.
- ↑ Winkler Prins Jaarboek 1962, door: red. Winkler Prins, blz. 108
- ↑ João Goulart vergaarde een fortuin en uitgebreide landerijen, zie: Historical Dictionary of Brazil, door: Robert Levine (1979), blz. 105
- ↑ a b Winkler Prins Jaarboek 1965, door: red. Winkler Prins, blz. 99
| Voorganger: Jânio Quadros |
President van Brazilië (waarnemend) 1961 |
Opvolger: João Goulart |
| Voorganger: João Goulart |
President van Brazilië 1964 |
Opvolger: Castelo Branco |
· 
· 
