Melfalan
| Melfalan | ||||
|---|---|---|---|---|
| Chemische structuur | ||||
| ||||
| Farmaceutische gegevens | ||||
| Beschikbaarheid (F) | 56 tot 85% | |||
| Metabolisatie | hydrolyse | |||
| Halveringstijd (t1/2) | ca. 60 min (oraal), 80 min (intraveneus) | |||
| Uitscheiding | met de urine | |||
| Gebruik | ||||
| Geneesmiddelengroep | cytostatica | |||
| Merknamen | Alkeran | |||
| Indicaties | kanker (zie artikel) | |||
| Voorschrift/recept | ja | |||
| Toediening | oraal of intraveneus | |||
| Databanken | ||||
| CAS-nummer | 148-82-3 | |||
| ATC-code | L01AA03 | |||
| PubChem | 4053 | |||
| DrugBank | DB01042 | |||
| Chemische gegevens | ||||
| Molecuulformule | C13H18Cl2N2O2 | |||
| IUPAC-naam | 4-[bis(chloorethyl)amino]fenylalanine | |||
| Molmassa | 305,2 g/mol | |||
| ||||
Melfalan (merknaam: Alkeran) is een alkylerend middel dat wordt gebruikt als chemotherapie en bij bloedstollingziekte. Het kan een bepaalde alkylgroep in DNA inbrengen en daarmee de celdeling stoppen. Melfalan behoort tot de stikstofmosterdverbindingen.
Melfalan wordt in de chemokuren vooral gebruikt wanneer iemand kanker in het beenmerg heeft (ziekte van Kahler), Ovariumcarcinoom (eierstokkanker), borstkanker, kanker in het zenuwstelsel en als plaatselijk infuus bij kanker in de ledematen. Melfalan wordt door het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek geclassificeerd als carcinogeen voor mensen (groep 1).[1]
Melfalan is een van de alkyleringsmiddelen die in de jaren 1950 zijn ontwikkeld aan het Londense Chester Beatty Research Institute (later de National Research Development Corporation) door professor Franz Bergel en medewerkers. De verbinding komt in twee optische isomeren voor: de D- en L-vorm. Zowel de D-vorm en L-vorm als het racemisch mengsel van beide vertonen kankerremmende eigenschappen. De L-vorm heeft de grootste werking.[2]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]Farmacotherapeutisch Kompas: Melfalan
- ↑ (en) Cytostatics (Antineoplastic drugs): IARC Working Group, 2000. Carcinogenic Risk In Occupational Settings (CRIOS) (2000). Geraadpleegd op 27 oktober 2015.
- ↑ U.S. Patent 30302584, "p-Bis-(2-chloroethyl)aminophenylalanine and the process for the production thereof" van 1 mei 1962 aan Franz Bergel en John Albert Stock