Naar inhoud springen

Mark Selby

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mark Selby
Mark Selby, 2015
Mark Selby, 2015
Persoonlijke informatie
Bijnaam The Jester from Leicester
Geboortedatum 19 juni 1983
Land Vlag van Engeland Engeland
Sportieve informatie
Hoogste ranking #1
Huidige ranking #6 (per 09-05-2024)
Hoogste break 147 (5x)
Toernooizeges
Ranking 23
Minor-ranking 7
Niet-ranking 11
Wereldkampioen 2014, 2016, 2017, 2021
Portaal  Portaalicoon   Sport

Mark Selby (Leicester, 19 juni 1983) is een Engels professioneel snooker- en poolspeler. Hij is viermalig wereldkampioen snooker. In 2006 werd Selby wereldkampioen Black Ball (Britse versie van 8-Ball). Hiermee is hij de enige man die zowel in het pool als het snooker wereldkampioen werd. Zijn eerste grote titel in het snooker veroverde hij bij de Masters van 2008. Een maand later sleepte hij ook zijn eerste rankingtitel in de wacht door de Welsh Open te winnen.

Selby, bijgenaamd "the Jester from Leicester", werd prof in 1999, hij was toen zestien en daarmee de jongste professionele speler van het circuit.

Tijdens het wereldkampioenschap in 2007, bereikte hij de finale, maar verloor uiteindelijk met 18-13 van John Higgins. Tot dit toernooi dateerde zijn beste rankingprestatie uit 2003, waar hij tijdens het Regal Scottish toernooi verliezend finalist was. Hij verloor toen de finale met 9-7 van David Gray.

Selby won zijn eerste grote titel bij de Masters 2008. Selby won de finale van Stephen Lee met 10-3, in de voorgaande ronden had hij Hendry, Maguire en Doherty allen met 6-5 verslagen.

Een maand later won hij zijn eerste rankingtitel, in de finale van de Welsh Open kwam hij van een 5-8 achterstand terug om Ronnie O'Sullivan met 9-8 te verslaan.

Aan het begin van het seizoen 2006/2007 stond Selby voor het eerst in de top 32 van de wereldranglijst. Door zijn prestaties tijdens de wereldkampioenschappen steeg hij naar een elfde positie bij aanvang van het seizoen 2007/2008. Hiermee maakte hij voor het eerst deel uit van de top zestien van de wereld. Dat seizoen won Selby ook voor het eerst in zijn carrière een ranking-toernooi, het Welsh Open in februari 2008. Na finaleplaatsen in de German Masters en China Open van 2011, won hij in september datzelfde jaar de Shanghai Masters. Hiermee behaalde hij niet alleen zijn tweede ranking-titel, maar werd hij ook voor het eerst nummer één op de wereldranglijst.

Wereldkampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]

Shelby plaatste zich voor het eerst voor het wereldkampioenschap in 2005. Ook in 2006 wist hij zich te plaatsen voor het WK, maar werd hij in de tweede ronde uitgeschakeld door Mark Williams. Ook voor zijn deelname aan het wereldkampioenschap in 2007 moest hij zich plaatsen door middel van een kwalificatietoernooi. Tijdens het wereldkampioenschap wist hij te winnen van onder andere de voormalige wereldkampioenen Peter Ebdon en Shaun Murphy. Selby won op dertigjarige leeftijd het World Snooker Championship 2014. Hij behaalde zijn tweede WK-titel op 2 mei 2016, zijn derde WK-titel op 1 mei 2017 en zijn vierde WK-titel op 3 mei 2021. Op het wereldkampioenschap van 2023 verloor Selby de finale van Luca Brecel met 18-15. Wel was hij op dat toernooi de eerste ooit om in een WK-finale een maximumbreak te maken.

Belangrijkste resultaten

[bewerken | brontekst bewerken]
Mark Selby, German Masters 2015

Rankingtitels

[bewerken | brontekst bewerken]
# Seizoen Toernooi Verliezend finalist Score
1. 2007/2008 Welsh Open Ronnie O'Sullivan Vlag van Engeland ENG 9-8
2. 2011/2012 Shanghai Masters Mark Williams Vlag van Wales WAL 10-9
3. 2012/2013 UK Championship Shaun Murphy Vlag van Engeland ENG 10-6
4. 2013/2014 Wereldkampioenschap Ronnie O'Sullivan Vlag van Engeland ENG 18-14
5. 2014/2015 China Open Gary Wilson Vlag van Engeland ENG 10-2
6. 2014/2015 German Masters Shaun Murphy Vlag van Engeland ENG 9-7
7. 2015/2016 Wereldkampioenschap Ding Junhui Vlag van China CHN 18-14
8. 2016/2017 Paul Hunter Classic Tom Ford Vlag van Engeland ENG 4-2
9. 2016/2017 International Championship Ding Junhui Vlag van China CHN 10-1
10. 2016/2017 UK Championship Ronnie O'Sullivan Vlag van Engeland ENG 10-7
11. 2016/2017 China Open Mark Williams Vlag van Engeland ENG 10-8
12. 2016/2017 Wereldkampioenschap John Higgins Vlag van Schotland SCO 18-15
13. 2017/2018 International Championship Mark Allen Vlag van Noord-Ierland NIR 10-7
14. 2017/2018 China Open Barry Hawkins Vlag van Engeland ENG 11-3
15. 2018/2019 China Championship John Higgins Vlag van Schotland SCO 10-9
16. 2019/2020 English Open David Gilbert Vlag van Engeland ENG 9-1
17. 2019/2020 Scottish Open Jack Lisowski Vlag van Engeland ENG 9-6
18. 2020/2021 European Masters Martin Gould Vlag van Engeland ENG 9-8
19. 2020/2021 Scottish Open Ronnie O'Sullivan Vlag van Engeland ENG 9-3
20. 2020/2021 Wereldkampioenschap Shaun Murphy Vlag van Engeland ENG 18-15
21. 2022/2023 English Open Luca Brecel Vlag van België BEL 9-6
22. 2022/2023 WST Classic Pang Junxu Vlag van China CHN 6-2
23. 2024/2025 British Open John Higgins Vlag van Schotland SCO 10-5

Minor-rankingtitels

[bewerken | brontekst bewerken]
# Seizoen Toernooi Verliezend finalist Score
1. 2010/2011 Players Tour Championship - PTC2 Barry Pinches Vlag van Engeland ENG 4-3
2. 2011/2012 Players Tour Championship - PTC4 Mark Davis Vlag van Engeland ENG 4-0
3. 2012/2013 Players Tour Championship - ET1 Joe Swail Vlag van Noord-Ierland NIR 4-1
4. 2012/2013 Players Tour Championship - ET6 Graeme Dott Vlag van Schotland SCO 4-3
5. 2013/2014 Players Tour Championship - ET7 Ronnie O'Sullivan Vlag van Engeland ENG 4-3
6. 2014/2015 Players Tour Championship - ET1 Mark Allen Vlag van Noord-Ierland NIR 4-3
7. 2015/2016 Players Tour Championship - ET6 Martin Gould Vlag van Engeland ENG 4-1

Niet-rankingtitels

[bewerken | brontekst bewerken]
# Seizoen Toernooi Verliezend finalist Score
1. 2007/2008 The Masters Stephen Lee Vlag van Engeland ENG 10-3
2. 2009/2010 The Masters Ronnie O'Sullivan Vlag van Engeland ENG 10-9
3. 2010/2011 Six-red World Championship Stuart Bingham Vlag van Engeland ENG 8-6
4. 2011/2012 Wuxi Classic Ali Carter Vlag van Engeland ENG 9-7
5. 2012/2013 The Masters Neil Robertson Vlag van Australië AUS 10-6
6. 2017/2018 Haining Open Tom Ford Vlag van Engeland ENG 5-1
7. 2018/2019 Haining Open Li Hang Vlag van China CHN 5-4
8. 2023/2024 Championship League Joe O'Connor Vlag van Engeland ENG 3-1

Wereldkampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]

Hoofdtoernooi (laatste 32 of beter):[1]

# Seizoen Editie Prestatie Extra
1. 2004/2005 WK 2005 Laatste 32 Verloor met 10-5 van John Higgins
2. 2005/2006 WK 2006 Laatste 16 Verloor met 13-8 van Mark Williams
3. 2006/2007 WK 2007 Finale Verloor met 18-13 van John Higgins
4. 2007/2008 WK 2008 Laatste 32 Verloor met 10-8 van Mark King
5. 2008/2009 WK 2009 Kwartfinale Verloor met 13-12 van John Higgins
6. 2009/2010 WK 2010 Halvefinale Verloor met 17-14 van Graeme Dott
7. 2010/2011 WK 2011 Kwartfinale Verloor met 13-10 van Ding Junhui
8. 2011/2012 WK 2012 Laatste 32 Verloor met 10-3 van Barry Hawkins
9. 2012/2013 WK 2013 Laatste 16 Verloor met 13-10 van Barry Hawkins
10. 2013/2014 WK 2014 Wereldkampioen Won met 18-14 van Ronnie O'Sullivan
11. 2014/2015 WK 2015 Laatste 16 Verloor met 13-9 van Anthony McGill
12. 2015/2016 WK 2016 Wereldkampioen Won met 18-14 van Ding Junhui
13. 2016/2017 WK 2017 Wereldkampioen Won met 18-15 van John Higgins
14. 2017/2018 WK 2018 Laatste 32 Verloor met 10-4 van Joe Perry
15. 2018/2019 WK 2019 Laatste 16 Verloor met 13-10 van Gary Wilson
16. 2019/2020 WK 2020 Halvefinale Verloor met 17-16 van Ronnie O'Sullivan
17. 2020/2021 WK 2021 Wereldkampioen Won met 18-15 van Shaun Murphy
18. 2021/2022 WK 2022 Laatste 16 Verloor met 13-10 van Yan Bingtao
19. 2022/2023 WK 2023 Finale Verloor met 18-15 van Luca Brecel
20. 2023/2024 WK 2024 Laatste 32 Verloor met 10-6 van Joe O'Connor
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Mark Selby van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.