Naar inhoud springen

Mario Molegraaf

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mario Molegraaf
Mario Molegraaf
Algemene informatie
Volledige naam Mario Molegraaf
Geboren 28 augustus 1960
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep auteur en vertaler
Werk
Invloeden Hans Warren
Thema's Griekse literatuur, Yorgos Seferis, Konstantínos Kaváfis, Alain-Fournier, Anna Gavalda, Doris Lessing
Bekende werken Het wekkertje van 23:34, Wijn in een notendop, Onder de Akropolis
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Mario Molegraaf (28 augustus 1960) is een Nederlandse auteur en vertaler. Vanaf 1978 deelde hij het leven met de eind 2001 overleden schrijver Hans Warren.

Samenwerking met Hans Warren

[bewerken | brontekst bewerken]

Hun gemeenschappelijke belangstelling voor de Griekse literatuur leidde tot een aantal (vertaal)projecten zoals de Spiegel van de Griekse poëzie van Oudheid tot heden en een uitgave met het werk van Nobelprijswinnaar Yorgos Seferis. In 2013 werd hun laatste werk, hun weergave van de gedichten van Konstantínos Kaváfis, uitgebracht als De onvoltooide gedichten. In 2018 verscheen de herziene vijfde editie van dat boek.

Ze maakten ook een vertaling van de vier evangeliën. Vanaf 1994 verscheen hun uitgave van het complete proza van Plato. Na het overlijden van Hans Warren zette Molegraaf deze vertaling alleen voort, in 2008 verscheen de zeventiende en laatste aflevering.

Daarnaast stelden zij vele jaren Meulenhoffs poëziekalender samen. De edities voor 2003 en 2004 zijn alleen door Mario Molegraaf gemaakt.

Hij bezorgde nagelaten werk van Warren, zoals de niet door de auteur zelf gepubliceerde delen van het Geheim dagboek. In 2009 richtte Molegraaf voor de Zeeuwse Bibliotheek een overzichtstentoonstelling in over leven en werk van Hans Warren en maakte hij in samenwerking met Caroline van Santen voor het Zeeuws Museum de expositie (met bijbehorende catalogus) Verre werelden over Warrens kunstverzameling.

Sinds 2014 werkt Molegraaf aan de biografie van Hans Warren, waarvan op diverse plaatsen al voorproefjes te lezen waren.[1] In 2004 schonk hij de uitgebreide literaire nalatenschap van Hans Warren aan de Zeeuwse Bibliotheek.

Andere vertalingen

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2006 bezorgde en vertaalde hij (samen met Patrick Castelijns) de roman Les bohémiens, een vergeten meesterwerk van A.G.L. de Pelleport (1754-1807). Verder werd uit het Frans door hem proza van Alain-Fournier en Anna Gavalda vertaald.

Hij vertaalde enkele boeken van de Britse auteur Doris Lessing, winnares van de Nobelprijs voor de Literatuur 2007. Andere door hem vertaalde Engelstalige auteurs zijn onder meer Sebastian Faulks, James Frey, Tom Wolfe.

Daarnaast vertaalde en bewerkte hij non-fictie, zoals de Huizinga-lezingen van Christopher Bayly, Lisa Jardine en Simon Schama, en de biografie over Vincent van Gogh door Steven Naifeh en Gregory White Smith. Veel belangstelling was er in 2015 voor zijn vertaling van New Grub Street, de roman van George Gissing, maar de meeste aandacht trok zijn weergave van Hitlers Mein Kampf voor de in 2018 verschenen wetenschappelijke editie.[2]

Literatuurcriticus

[bewerken | brontekst bewerken]

Molegraaf besprak voor de Wegener Dagbladen recent verschenen Nederlandse literatuur. In de Provinciale Zeeuwse Courant heeft hij een wekelijkse rubriek waarin hij ‘Zeeuwse’ schrijvers aan de lezers voorstelt. In de bundel Je ongezond verstand gebruiken (2005) verzamelde hij een aantal van zijn poëziebesprekingen. In Lychnari, een tijdschrift voor Nederlandse en Vlaamse vrienden van Griekenland, verzorgt hij een rubriek over auteurs uit ons taalgebied die een band hebben met Hellas. Hij is medewerker aan het literair-historische tijdschrift De Parelduiker.

Verder leverde hij bijdragen over onder anderen Bart Chabot, Erwin Mortier en Toon Tellegen aan het Lexicon voor literaire werken en aan het Kritisch Lexicon van de Moderne Nederlandstalige Literatuur. Hij maakte populaire poëziebloemlezingen, zoals Wie er maar even was, was al gelukkig (2004) en Ik wou wel weer een beetje ziek zijn (2007). Sinds 2005 is hij samensteller van de Spiegel van de moderne Nederlandse en Vlaamse dichtkunst. Eind 2014 publiceerde hij onder de titel De wilgen, de velden, het water een keuze uit het werk van de dichteres Augusta Peaux (1859-1944), met een uitvoerige beschouwing over haar leven en werk.

Molegraaf publiceerde in 2004 zijn autobiografische boek Het wekkertje van 23:34. In 2006 verscheen zijn boekje over wijn, Wijn in een notendop. In 2016 kwam zijn Onder de Akropolis uit, bedoeld als 'een kleine geschiedenis van het moderne Griekenland'.

[bewerken | brontekst bewerken]