Marcel L'Herbier

Marcel L'Herbier
	Marcel L'Herbier
Algemene informatie
Land	Frankrijk
Geboortenaam	Marcel Charles Adrien L'Herbier
Geboortedatum	23 april 1888
Geboorteplaats	10e arrondissement van Parijs
Overlijdensdatum	26 november 1979
Overlijdensplaats	7e arrondissement van Parijs
Begraafplaats	Cimetière du Montparnasse
Werk
Beroep	filmregisseur, scenarioschrijver, filmproducent, schrijver, regisseur
Werkplaats	Frankrijk
Studie
School/universiteit	Collège Stanislas de Paris, Lycée Voltaire
Familie
Echtgenoot	Marcelle Pradot
Persoonlijk
Talen	Frans
Diversen
Prijzen en onderscheidingen	Grootofficier in het Legioen van Eer
	graf
	De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.; U kunt die informatie bewerken.

Marcel L'Herbier (Parijs, 23 april 1888 – Parijs, 26 november 1979) was een Frans filmregisseur en scenarioschrijver.

Marcel L'Herbier was een grote Franse filmmaker. Zijn bekendste films zijn El dorado uit 1921 en L'inhumaine uit 1924. Hij gaf vaak lezingen in de ciné-club beweging en schreef "filosofische" essays over film. Zijn essay, Le Cinématographe et l'espace werd gepubliceerd in deel 4 van L'art cinématographique (1927).

L'Herbier was de grondlegger van het Institut des Hautes Etudes Cinématographiques (IDHEC) in 1943. Dit instituut werd betaald door de Franse regering en gaf training in alle aspecten rondom film, zoals geschiedenis, theorie en kritiek. Na de oorlog groeide de reputatie van het instituut. Onder zijn alumni zijn dan ook bijvoorbeeld Louis Malle, Volker Schlöndorff, Nelson Pereira dos Santos en Costa-Gavras.

Hij was getrouwd met Marcelle Pradot.

Biografie

Marcel L'Herbier werd geboren in Parijs, waar hij na het voortgezet onderwijs aan de school van St. Stanislas, eerst rechten deed voordat hij bij de Sorbonne studeerde. Na het behalen van de diploma's hield hij zich met poëzie en literatuur bezig en dan vooral Oscar Wilde, Villiers de L'Isle-Adam, Friedrich Nietzsche en Maurice Barrès.

L'Herbiers eerste boek, ...Au jardin des jeux secrets, werd uitgegeven in 1914. Zijn volgende publicatie vond plaats in 1917 met het toneelstuk L’Enfantement du mort, miracle en pourpre, noir et or. Dit was een esthetisch protest tegen de oorlog. In 1919 werd het voor het eerst op het toneel gezet in het "Théâtre Édouard VII", geregisseerd door L'Herbier zelf en met Art et Action. Art et Action was een vrije theatergroep, geleid door Edouard Autant en Louise Lara, de ouders van Claude Autant-Lara waarvan onder anderen Eve Francis lid was (zij was een beroemde tragédienne en Paul Claudels muze. L'Herbier componeerde ook muziek, een van zijn voorbeelden was Claude Debussy.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende hij in de afdeling van het leger die voor films zorgde. Hij werd geraakt door film als medium, door het zien van de afschuwelijke beelden die van het front terugkwamen. L'Herbier schreef meerdere toneelstukken voordat hij Phantasmes ging regisseren, een film die niet werd afgemaakt. Hierna regisserde hij Rose-France, een overdadig en choquerend gedicht dat verfilmd werd als een vreemde symbolistische collage. Zijn experimenten met speciale effecten en de samenwerking met de acteur Jaque Catelain begonnen in deze film. L'Herbier kreeg door zijn beheersing van de film als medium een contract voor twee jaar met het filmbedrijf Gaumont. In de loop van de jaren '20 regisseerde hij 13 stomme films waarvan geen enkele hetzelfde thema of structuur heeft als de andere.

Hij had hierdoor veel invloed in de ontwikkeling van de Franse avant-garde films. Zijn experimentele films beïnvloedden bijvoorbeeld de regisseurs Alberto Cavalcanti en Claude Autant-Lara. L'Herbier leek zijn creativiteit te verliezen met de komst van de geluidsfilm, de films gingen meer op alle andere films lijken en de kwaliteit ging ook van uitstekend naar gemiddeld. Ongeveer in 1954 ging hij voor de televisie regisseren.

Curriculum Vitae

Stomme films

1918 - Rose France, regisseur
1918 - Phantasmes, regisseur
1919 - Le Bercail, regisseur
1920 - Le Carnaval des vérités, regisseur
1920 - L'Homme Du Large, regisseur / scenarioschrijver
1920 - Villa Destin, regisseur
1921 - El dorado, regisseur / scenarioschrijver / editor
1921 - Prométhée … Banquier, regisseur (medium lengte film)
1922 - Don Juan et Faust, regisseur
1923 - Résurrection, regisseur (niet afgemaakt)
1923 - L'inhumaine, regisseur / scenarioschrijver
1925 - Feu Mathias Pascal, regisseur / scenarioschrijver
1926 - Le Vertige, regisseur
1927 - Le Diable au cœur, regisseur
1928 - Nuits de Princes, regisseur
1928 - L'Argent, regisseur / scenarioschrijver

Overige films

1930 - La Femme D'Une Nuit, regisseur
1930 - Le Parfum de la Dame En Noir, regisseur
1930 - L'Enfant De L'Amour, regisseur
1931 - Le Mystère De La Chambre Jaune, regisseur
1933 - La Donna D'una Notte[Italiaanse Versie], regisseur
1933 - L'Epervier, regisseur (met Jean Marais)
1934 - L'Aventurier, regisseur (met Jean Marais)
1934 - Le Scandale, regisseur
1935 - Le Bonheur, regisseur (met Jean Marais)
1935 - La Route Imperiale, regisseur
1936 - Les Hommes Nouveaux, regisseur (met Jean Marais)
1936 - La Porte Du Large, regisseur
1936 - Veille D'Armes, regisseur
1937 - La Citadelle Du Silence, regisseur
1937 - Forfaiture, regisseur
1937 - Nuits De Feu, regisseur
1937 - La Tragedie Imperiale, regisseur
1938 - Sacrifice d'Honneur, regisseur / scenarioschrijver
1938 - Adrienne Lecouvreur, regisseur
1938 - Terre De Feu, regisseur
1939 - Rasputin, regisseur
1939 - La Mode Revee, regisseur
1939 - First Film Concert, regisseur
1939 - Entente Cordiale, regisseur
1940 - La Comedie Du Bonheur, regisseur
1940 - The Living Corpse, regisseur / scenarioschrijver
1941 - Histoire de Rire, regisseur
1942 - La Nuit Fantastique, regisseur / scenarioschrijver
1942 - La Vie de Bohème, regisseur
1942 - L'Honorable Catherine, regisseur
1945 - L'Affaire Du Collier De La Reine, regisseur
1945 - Au Petit Bonheur, regisseur
1947 - La Revoltee, regisseur
1948 - Savage Brigade, regisseur
1948 - Les Derniers Jours De Pompei, regisseur
1953 - Pere De Mademoiselle, regisseur / scenarioschrijver