Naar inhoud springen

Machine Gun Preacher

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Machine Gun Preacher
Regie Marc Forster
Producent Robbie Brenner
Deborah Giarratana
Craig Chapman
Gary Safady
Marc Forster
Scenario Jason Keller
Hoofdrollen Gerard Butler
Michelle Monaghan
Michael Shannon
Muziek Asche & Spencer
Montage Matt Chesse
Cinema­tografie Roberto Schaefer
Distributie Relativity Media
Première 23 september 2011
Speelduur 123 minuten
Taal Engels
Frans
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget $ 30.000.000
Opbrengst $ 2.527.904[1]
Officiële website
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Machine Gun Preacher is een actiefilm uit 2011 over Sam Childers, een motorrijdende zendeling-beschermer van Afrikaanse weeskinderen. De film is geschreven door Jason Keller en geregisseerd door Marc Forster. De hoofdrol wordt vertolkt door Gerard Butler.

De film vertelt het verhaal van Childers en zijn inspanningen de kinderen van Zuid-Soedan te beschermen tegen de gruwelijkheden van de LRA.

De opnames begonnen in juni 2010 in Michigan.[2] De galapremière vond plaats bij het Internationaal filmfestival van Toronto op 11 september 2011[3].

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De film is een adaptatie van Childers' memoires "Another Man's War".[4] Hoewel in de film Childers centraal staat, begint de film in medias res, met een scène in Zuid-Soedan, alwaar de LRA een dorp aanvalt. Deze openingsscène wordt later in de film in context geplaatst. Childers was een alcohol- en drugsverslaafde motorrijder uit Pennsylvania. Na zijn vrijlating uit de gevangenis ontdekt hij dat zijn vrouw haar baan als stripper heeft opgezegd omdat ze zich heeft bekeerd tot het christendom. Uiteindelijk haalt zijn vrouw hem over om met haar naar de kerk te gaan, waarna ook hij tot het christendom wordt bekeerd.

Als hij later als missionaris in Oeganda is om huizen voor vluchtelingen te bouwen is, vraagt hij een van de SPLA-soldaten of hij hem mee wil nemen op een reis naar het noorden, naar Soedan. De soldaat waarschuwt hem dat dit een oorlogsgebied is, maar nadat Sam aandringt gaan ze. Ze komen aan bij een ziekenhuistent in Soedan. Terwijl zijn vriend zich afwendt voor een gesprek, wordt Sam door een roodharige vrouwelijke dokter gevraagd te helpen een Soedanese vrouw zonder lippen op de onderzoekstafel te tillen. Die nacht horen ze stemmen buiten, terwijl ze in het humanitaire hulpkamp op bed liggen. Als Sam en de soldaat naar buiten kijken zien ze grote hoeveelheden Soedanese kinderen naar binnen stormen om bij het gebouw de nacht door te brengen.

De soldaat legt uit dat hun ouders hen hiernaartoe sturen om te slapen omdat het veiliger is dan in hun eigen dorp. Sam wekt de kinderen en laat ze in zijn kamer slapen. De volgende dag volgen ze de kinderen op hun terugweg naar hun dorp, waar ze tot de ontdekking komen dat het dorp is platgebrand door de LRA, die ook hun ouders heeft vermoord. Een van de kinderen rent achter zijn hond aan, stapt op een landmijn en komt om. Dit alles drijft Sam ertoe een weeshuis voor de kinderen van Zuid-Soedan te bouwen. Nadat het weeshuis is voltooid wordt het 's nachts door de LRA aangevallen en tot de grond toe afgebrand. Sam legt telefonisch aan zijn vrouw thuis de situatie uit, en geeft aan het op te geven. Ze herinnert hem eraan dat de weeskinderen wel slechter dingen hebben meegemaakt en het desondanks niet hebben opgegeven. Ze spoort hem aan het niet op te geven en het weeshuis opnieuw op te bouwen.

Op een gegeven avond nadat het weeshuis is herbouwd, worden Sam en zijn vrienden van de SPLA onderweg aangevallen door de LRA. Ze weten het kleine groepje LRA-soldaten af te schudden. Ze komen hierbij een grote groep Soedanese kinderen tegen die zich in een greppel niet ver van de weg hebben verschanst. Omdat ze niet al deze kinderen in één keer mee kunnen nemen kiest Sam ervoor in ieder geval die kinderen mee te nemen die aandacht van een arts benodigen. Als hij zo snel als hij kan weer terugkomt om de andere kinderen op te halen, treft hij de andere kinderen dood aan, verbrand door de LRA. Dit alles leidt hem ertoe gewapende aanvallen te gaan doen om kinderen uit de klauwen van de LRA te redden.[5]

In de aftiteling zijn zwart-witbeelden opgenomen van de echte Sam Childers, zijn vrouw, zijn dochter en zijn weeshuis in Soedan. Na de foto's volgt een korte zwart-witfilm waarin Sam vertelt over zijn werk.

Beoordelingen

[bewerken | brontekst bewerken]

De film werd slecht ontvangen. Rotten Tomatoes meldt dat 29% van de beoordeling van de film positief zijn, uit een verzameling van 103 beoordelingen.[6]

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]
Datum van ceremonie Prijs Categorie Ontvanger(s) Resultaat
15 januari 2012
Golden Globe[7]
Beste filmsong Chris Cornell Genomineerd
  1. MACHINE GUN PREACHER. Box Office Mojo. Geraadpleegd op 19 February 2012.
  2. Machine Gun Preacher–Locations (IMDB). pro.imdb.com. Geraadpleegd op 16 augustus 2011.
  3. Evans, Ian, Machine Gun Preacher premiere photos (2011). Gearchiveerd op 26 mei 2024. Geraadpleegd op 20 maart 2012.
  4. Machine Gun Preacher - review. London Evening Standard (4 november 2011). Geraadpleegd op 4 november 2011.
  5. Machine Gun Preacher: review. The Telegraph (2 november 2011). Geraadpleegd op 4 november 2011.
  6. Rotten Tomatoes. Geraadpleegd op 6 maart 2012.
  7. George, Kat, Tuned In: Chris Cornell Is The Keeper On Leno. VH1 (2012/01/06). Gearchiveerd op 4 juni 2015. Geraadpleegd op 2012/01/15.
[bewerken | brontekst bewerken]