Langiet

Langiet
Mineraal
Chemische formule	Cu3[(OH)4SO4] · H2O
Kleur	Felblauw tot appelblauwzeegroen
Streepkleur	Blauwgroen
Hardheid	2,5 - 3
Gemiddelde dichtheid	3,48 - 3,50 g/cm³
Glans	Glasachtig
Opaciteit	Doorschijnend
Splijting	[001] goed; [010] goed
Habitus	Korrelig
Kristaloptiek
Kristalstelsel	Monoklien
Ruimtegroep	Pc
Eenheidscel	a = 7,118 Å ; b = 6,031 Å ; c = 11,209 Å ; β = 90°
Dubbele breking	δ = 0,090
Overige eigenschappen
Vergelijkbare mineralen	Posnjakiet
Radioactiviteit	geen
Magnetisme	geen
Lijst van mineralen
Portaal	Aardwetenschappen

Het mineraal langiet is een secundair gehydrateerd koper-sulfaat, met de chemische formule Cu₃[(OH)₄SO₄] · H₂O. Langietkristallen zijn meestal appelblauwzeegroen en bezitten een monokliene structuur. Ze komen meestal voor op een matrix als korrelige, pseudogranulaire eenheden. Langiet is de dimorfe vorm van wroewolfeiet. Het is zowel qua uitzicht, structuur als chemische samenstelling zeer vergelijkbaar met posnjakiet.

Het mineraal is noch magnetisch, noch radioactief.

Naamgeving en ontdekking

Langiet is genoemd naar de Oostenrijkse fysicus en kristallograaf Victor von Lang van de Universiteit van Wenen. Het werd in 1864 ontdekt in Tywardreath (Cornwall, Engeland).

Ontstaan en herkomst

Langiet ontstaat door de oxidatie van kopersulfiden en wordt dan ook gevonden in gesteenten die rijk zijn aan koper en zwavel. Soms worden er pseudohexagonale tweelingen gevormd.

Het mineraal wordt op enkele plaatsen ter wereld gevonden:

Cornwall (typelocatie)
Špania Dolina (Slowakije)
De Ward Mine in Nevada (Verenigde Staten)
Mollau (Frankrijk)
Eschbach (Oostenrijk)
Hagendorf (Duitsland)

Zie ook

Externe links

(en) Mindat.org
(en) Webmineral.com