Kustwegaanslag
| Kustwegaanslag | ||
|---|---|---|
| ||
| Plaats | Kustweg bij Tel Aviv | |
| Datum | 11 maart 1978 | |
| Wapen(s) | Verscheidene, mogelijk granaten | |
| Dader(s) | Abu Jihad | |
| Verdachte(n) | Palestinian Liberation Organization - Fatah | |
| Slachtoffer(s) | 38 busreizigers Verscheidene passanten | |
Tijdens de Kustwegaanslag op 11 maart 1978 werd op de Kustweg bij Tel Aviv (Israël) een bus overvallen. 38 inzittenden, waaronder 13 kinderen, kwamen om het leven. 71 mensen raakten gewond.[1][2]
De aanval was opgezet door Abu Jihad[3] en uitgevoerd door Fatah. Het oorspronkelijke plan was om met de gekaapte bus naar Tel Aviv te rijden om daar een luxe hotel te overvallen en vervolgens buitenlandse toeristen en ambassadeurs in dit hotel te gijzelen. De gegijzelde personen zouden vervolgens worden 'geruild' tegen Palestijnen die gevangen zaten in Israël.[4] Het was de bedoeling dat de aanslag plaats zou vinden op het moment dat er belangrijke gesprekken tussen Menachem Begin en Anwar Sadat aan de gang waren.[5]
Time Magazine beschreef de aanslag als "the worst terrorist attack in Israel's history" (de ergste terroristische aanslag in de geschiedenis van Israel).[5] Fatah noemde de actie "Operation of the Martyr Kamal Adwan."[6][7][8] Als reactie lanceerde het Israëlische leger drie dagen later Operatie Litani, aanvallen op militaire bases in Libanon.
De aanslag
[bewerken | brontekst bewerken]In de morgen van 11 maart 1978 landden elf Palestijnse strijders, waaronder Dalal Mughrabi[9] per opblaasboot op een strand bij Ma'agan Michael, ten noorden van Tel Aviv. Ze waren vertrokken vanaf de Libanese kust, bewapend met kalasjnikovgeweren, RPG's en explosieven. Ze vermoordden de Amerikaanse fotograaf Gail Rubin, die natuurfoto's aan het maken was, nadat zij hen opmerkte.[10] Vervolgens liepen ze een aantal kilometer richting snelweg, waar ze begonnen met schieten op passerende auto's en een Mercedes-taxi kaapten.[5] Hiermee reden ze richting Tel Aviv, om vervolgens op de Kustweg de Egged-bus te overvallen.
Tijdens de rit met de bus schoten de terroristen in het rond en smeten ze granaten richting passerende auto's. Ze gooiden ten minste één lichaam uit de rijdende bus.[5] Op een gegeven moment lieten ze een andere bus stoppen en dwongen de passagiers hiervan om in te stappen in de Egged-bus.[5] Uiteindelijk kwam deze bus in de buurt van Herzliya tot stilstand bij een blokkade van de politie waarna een vuurgevecht volgde tussen de terroristen en de politie.[5] Passagiers die probeerden te ontsnappen werden doodgeschoten.[5] Time Magazine suggereerde dat de politie wellicht meer slachtoffers heeft gemaakt dan de Palestijnen, aangezien de bus door hen onder vuur genomen werd.[10] Een explosie, die waarschijnlijk werd veroorzaakt door de ontploffende benzinetank of een granaat, zette de bus in brand.[11] Achtendertig burgers kwamen om het leven, waarvan dertien kinderen, en eenenzeventig mensen raakten gewond.[12]
Kritiek
[bewerken | brontekst bewerken]De aanslag veroorzaakte afkeer onder het publiek in Israël en daarbuiten. Ze leidde tot kritiek op de politieleiding, vooral vanwege het feit dat er zoveel onschuldige burgers waren omgekomen. Er was veel commentaar op het feit dat de politie niet direct de snelweg had geblokkeerd op het moment dat ze van de aanslag afwist. Ook heerste er verontwaardiging omdat Palestijnse strijders probleemloos op de Israëlische kust hadden kunnen landen.[13]
Nasleep
[bewerken | brontekst bewerken]Hussein Fayyad, een van de commandanten van de terreurgroep die in 1978 een aanslag uitvoerde werd in 2013 benoemd tot adviseur van de Palestijnse president Mahmoud Abbas.[14]
De Palestijnse Autoriteit heeft in 2017 in Burqa een vrouwencentrum gebouwd met steun van de Palestijnse kiescommissie en de VN-organisatie Vrouwen–Palestina, plaatste als erkenning van de financiering het logo van het Noorse ministerie van Buitenlandse Zaken op het gebouw en vernoemden het vervolgens naar Mughrabi.[15]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ "11 maart 1978. The Coastal Road Massacre" Richard Ernest Dupuy, Trevor Nevitt Dupuy. The Encyclopedia of Military History from 3500 B.C. to the Present, Harper & Row, 1986, ISBN 0061812358, p. 1362.
- ↑ "Operation Litani is launched in retaliation for that month's Coastal Road massacre." Gregory S. Mahler. Politics and Government in Israel: The Maturation of a Modern State, Rowman & Littlefield, 2004, ISBN 0742516113, p. 259.
- ↑ (he) Israel's successful assassinations. MSN. Geraadpleegd op 29 maart 2008.
- ↑ Moshe Brilliant, "Israeli officials Say Gunmen Intended to Seize Hotel," The New York Times, 13 maart 1978
- ↑ a b c d e f g "A Sabbath of Terror", Time Magazine, 20 maart 1978
- ↑ Edgar O'Ballance (1979). "Language of Violence: The Blood Politics of Terrorism", p.289, Presidio Press (Original from the University of Michigan), ISBN 0891410201, 9780891410201
- ↑ "An Eye For An Eye", CBS, 20 november 2001. Gearchiveerd op 13 november 2013. Geraadpleegd op 21 november 2001.
- ↑ Greenaway, HDS, "Arab Terrorist Raid in Israel Kills 30," Washington Post, 12 maart 1978.
- ↑ Coastal road terrorist: No apologies, Haaretz.
- ↑ a b "Tragedy of errors", Time, 27 maart 1978. Gearchiveerd op 9 november 2009. Geraadpleegd op 1 juni 2008.
- ↑ Kim Willenson, Milan J. Kubic and William E. Schmidt, "Slaughter in Israel", Newsweek, 20 maart 1978
- ↑ Deeb, Marius (2003). Syria's Terrorist War on Lebanon and the Peace Process. Palgrave McMillian, 39. ISBN 1-4039-6248-0.
- ↑ HDS Greenway, "Begin Hints Israel to Retaliate for Raid," Washington Post, 14 maart 1978
- ↑ Jerusalem Post d.d. 29 mei 2013: Terrorist who killed 38 Israelis appointed PA adviser
- ↑ Norway demands PA return funds for women’s center named after terrorist Times of Israel, 27 mei 2017