Kapiti (eiland)

**Kāpiti**
Eiland van Nieuw-Zeeland
	;
Locatie
Land	Nieuw-Zeeland
Locatie	Tasmanzee
Coördinaten	40° 51′ ZB, 174° 55′ OL
Algemeen
Oppervlakte	19.65 km²
Inwoners	0
Lengte	8 km
Breedte	2 km
Hoogste punt	Tuteremoana (520 m)
Landgebruik	Natuurgebied
Foto's
Portaal	Nieuw-Zeeland

Kāpiti is een eiland in de Tasmanzee, 5 km uit de kust van het Noordereiland van Nieuw-Zeeland. Het is 19,65 vierkante km groot. Het hoogste punt is gelegen op 520 meter boven zeeniveau. Kapiti heeft zijn naam gegeven aan de kuststreek op het Noordereiland.

Uitzicht en geschiedenis

Het eiland is onbewoond in tegenstelling tot vroeger toen er Maoristammen (met name de Ngāti Toa) op het eiland woonden (die noemden het eiland motu rongonui, letterlijk vertaald: beroemd eiland). Tegenwoordig is het een beschermd natuurgebied, waar een heel aantal diersoorten die het moeilijk hebben, uitgezet zijn. Het enige zoogdier dat er voorkomt is de vleermuis Chalinolobus tuberculatus (ook uitgezet). Het eiland is voor het grootste deel bedekt met bos en er zijn 30 meter hoge bomen te vinden.

Vanaf 1830 was een groot deel van de vegetatie op het eiland gekapt voor landbouwgrond. Ondertussen heeft de oorspronkelijke vegetatie zich grotendeels hersteld. Op het eiland zaten eertijds ook niet-endemische diersoorten zoals katten, ratten, herten, schapen, koeien, geiten, varkens en honden. Die zijn in de jaren 80 van de 20e eeuw allemaal verwijderd. Ook zijn er in dat decennium meer dan 20 000 voskoesoes (possums) weggehaald van het eiland.

Voor de kust (tussen het eiland en Nieuw-Zeeland in), ligt het Kapiti Marine Reserve, een van de maritieme reservaten in Nieuw-Zeeland.^[1]

Diersoorten

Veel van deze soorten zijn uitgezet. Het eiland fungeert als een soort reservaat.

Anthornis soorten, geslacht van zangvogels uit de familie honingeters
Anthus novaeseelandiae, Nieuw-Zeelandse pieper
Hihi (Notiomystis cincta), Geelbandhoningeter
Kākā (Nestor meridionalis), Kaka
Kakariki (familie Cyanoramphus), Nieuw-Zeelandse parkietensoort
Kererū (Hemiphaga novaeseelandiae), Nieuw-Zeelandse vruchtenduif
Kiwi's, met name de Noordereilandkiwi (Apteryx mantelli) en de kleine grijze kiwi (Apteryx owenii)
Kōkako (Callaeas cinereus), Nieuw-Zeelandse lelvogel
Kororā (Eudyptula minor), Dwergpinguïn
Miromiro (Petroica macrocephala), Maorivliegenvanger
Pekapeka-tou-roa (Chalinolobus tuberculatus), Nieuw-Zeelandse vleermuizensoort^[2]
Pīwakawaka (Rhipidura fuliginosa), Grijze waaierstaart
Pōpokotea (Mohoua albicilla), Witkopmohoua
Ruru (Ninox novaeseelandiae), Boeboekuil
Takahē (Porphyrio hochstetteri), Nieuw-Zeelandse ral
Tieke (Philesturnus carunculatus), Zuidelijke zadelrug
Toutouwai (Petroica australis), Nieuw-Zeelandse vliegenvanger
Weka (Gallirallus australis), Nieuw-Zeelandse ral

Begroeiing

Oorspronkelijk was het eiland overdekt met matai (Prumnopitys taxifolia) en miro (Prumnopitys ferruginea). Deze zijn nog wel te vinden maar het eiland is nu voornamelijk overdekt met bomen zoals kohekohe (Dysoxylum spectabile), tawa (Beilschmiedia tawa) and kānuka (Kunzea ericoides), struiken zoals māhoe (Melicytus ramiflorus) en laagblijvende kānuka (Kunzea ericoides). Daarnaast zijn er planten zoals de kaikaro (Pittosporum crassifolium, ook wel kīhihi genaamd) geïntroduceerd omdat de bloemen een belangrijke bron van voedsel zijn voor een aantal vogelsoorten.

Bezoeken

Nu kunnen maximaal 50 mensen per dag tegen betaling het eiland bezoeken. Er gelden zeer strenge regels. Bagage wordt altijd onderzocht op ratten, muizen en andere voor het eiland schadelijke dieren. Ook mag er in principe niet gerookt worden, behalve op de stranden, waar er niets kan branden. Het is vanzelfsprekend ook verboden om organismen van het eiland mee te nemen en de dieren mogen ook niet gestoord worden.