Julius Jacobus van Meerbeke

Julius van Meerbeke
Van Meerbeke in toga, ca. 1871.
Julius Jacobus van Meerbeke
Geboren	29 oktober 1827 (Maastricht)
Overleden	17 december 1903 (Den Haag)
Nationaliteit	Nederlands
Alma mater	Universiteit Utrecht
Religie	Katholiek
Functies
←1899–1903→	Vicepresident van de Hoge Raad der Nederlanden
←1871–1899→	Raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden
1868–1871	Raadsheer bij het Hof van Noord-Holland
1866–1868	Substituut-officier van justitie bij de Rechtbank Amsterdam
1862–1866	Substituut-officier van justitie bij de Rechtbank Nijmegen

Julius Jacobus van Meerbeke (Maastricht, 29 oktober 1827 - Den Haag, 17 december 1903) was een Nederlands jurist en raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden.

Van Meerbeke, zoon van de Maastrichtse aannemer en wethouder Johannes Lambertus van Meerbeke en Maria Irabella Neven, studeerde rechtsgeleerdheid aan de Universiteit Utrecht, waar hij op 21 januari 1859 magna cum laude promoveerde op stellingen. Hij was daarna enige jaren advocaat te Utrecht, tot hij in 1862 substituut-officier van justitie werd te Nijmegen. In 1866 werd hij benoemd in diezelfde functie te Amsterdam; in 1868 volgde benoeming tot raadsheer bij het Hof van Noord-Holland.

Op 16 april 1871 werd Van Meerbeke aanbevolen voor benoeming in de Hoge Raad, ter vervulling van de plaats die was vrijgekomen na het vertrek van Henri Hubert Geradts. Van Meerbeke was eerste op de aanbeveling en de voordracht; de benoeming volgde op 20 mei. Tijdens zijn lidmaatschap van de Hoge Raad was hij onder andere voorzitter van de Staatscommissie tot herziening van het Burgerlijk Wetboek (1880-1886). Op 17 oktober 1899 werd Van Meerbeke benoemd tot vicepresident van de Hoge Raad in verband met het vertrek van Jacob Kalff. Hij overleed op 17 december 1903.

Bronnen, noten en/of referenties

• P.J. van Koppen & J. ten Kate, De Hoge Raad in persoon. Benoemingen in de Hoge Raad der Nederlanden 1838–2002, Deventer: Kluwer 2003, p. 119.