Naar inhoud springen

Jan Bens

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jan Bens
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jan Bens
Geboortedatum 15 april 1921
Geboorteplaats Vlag van Nederland Rotterdam, Nederland
Overlijdensdatum 12 mei 2012
Overlijdensplaats Vlag van Nederland Rotterdam, Nederland
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1955
Jeugd
1933–1938 Vlag van Nederland Feijenoord
Senioren
Seizoen Club W (G)
1938–1947
1947–1955
Vlag van Nederland Feijenoord
Vlag van Nederland EBOH
76 (25)
Getrainde teams
1955–1957
feb-jun 1957
1957–1958
1958
1959–1960
1959–1961
apr–jun 1960
1961–1962
1962–1964
1964–1966
1966–1968
1968–1970
1970–1972
Vlag van Nederland MSV & AV Flakkee
Vlag van Nederland Excelsior '20
Vlag van Nederland GC & FC Olympia
Vlag van Nederland VV Papendrecht
Vlag van Nederland COAL
Vlag van Nederland GC & FC Olympia
Vlag van Nederland Xerxes
Vlag van Nederland Xerxes
Vlag van Nederland D.F.C.
Vlag van Nederland SC Cambuur
Vlag van Australië RC Wilhelmina
Vlag van Nederland SC Cambuur
Vlag van Nederland SVV
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jan Bens (Rotterdam, 15 april 1921Rotterdam, 12 mei 2012) was een Nederlands voetballer, voetbaltrainer, bokser en bokstrainer.

Bens werd in 1933 lid van Feijenoord en speelde in de jeugd. Bij de opening van De Kuip in 1937 was hij ballenjongen. Tussen 1938 en 1947 speelde hij in totaal 76 wedstrijden waarin hij 25 doelpunten maakte. Op 6 december 1942 werd hij door Feijenoord-aanvoerder Bas Paauwe tijdens de thuiswedstrijd tegen Ajax van het veld gestuurd nadat hij het aan de stok kreeg met Ajax-doelman Gerrit Keizer na een toegekende penalty. In de Tweede Wereldoorlog had hij dankzij de club voldoende te eten en ontsnapte hij aan tewerkstelling in Duitsland. Nadat hij was weggelopen uit de rijen kreeg hij via clubdokter Vuylsteke een bewijs dat een ernstige ziekte zou hebben en hij ongeschikt was voor tewerkstelling. In 1947 volgde hij trainer Richard Dombi naar EBOH waar hij tot 1955 zou spelen.

Aansluitend werd hij trainer en begon bij de amateursclubs Flakkee en GC & FC Olympia. Bij Xerxes viel hij vanaf april 1960 in voor de opgestapte Toon van den Enden.[1] Hij slaagde er niet in degradatie naar de amateurs af te wenden. In 1961 keerde hij terug bij Xerxes dat opnieuw kampioen werd in de Eerste klasse C en streed om het landskampioenschap bij de zondagamateurs. Vlak voor de beslissing om de nationale titel vond op 11 juni 1962 een incident plaats tijdens de rust in de uitwedstrijd tegen Vlissingen. Er ontstond een handgemeen tussen Bens en een bestuurslid van Xerxes.[2] Een dag later stapte hij op.[3]

Hij trainde vervolgens D.F.C. en in twee periodes de profs van SC Cambuur. Tussendoor trainde hij in Australië de Nederlands georiënteerde club Ringwood City Wilhelmina uit Melbourne. Bens besloot zijn trainersloopbaan bij SVV.

Naast het voetbal was Bens ook actief als bokser bij de boksschool van Theo Huizenaar en was hij Zuid-Hollands kampioen. Dit leidde ook tijdens zijn spelers- en trainersloopbaan als voetballer tot meerdere incidenten. Zo gaf hij Vitesse-speler Bennie Hofs enkele rake klappen, toen die op 22 september 1968 hem hinderde bij het betreden van het veld. Woedende supporters van de club uit Arnhem bestormden daarop het veld, waarna Bens en de zijnen moesten vluchten voor hun leven in stadion Nieuw-Monnikenhuize. Bens trainde ook nationaal bokskampioen in het zwaargewicht Lolle van Houten.

[bewerken | brontekst bewerken]
Voorganger:
Vlag van Nederland Toon van den Enden
Trainer van Xerxes
1960–1962
Opvolger:
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Branko Vidović

Voorganger:
Vlag van Nederland Wim de Smit
Trainer van D.F.C.
1962–1964
Opvolger:
Vlag van Nederland Piet de Visser

Voorganger:
Vlag van Nederland Wim Blokland (trainer van Leeuwarden)
Trainer van SC Cambuur
1964–1966
Opvolger:
Vlag van Nederland Piet de Wolf

Voorganger:
Vlag van Nederland Piet de Wolf
Trainer van SC Cambuur
1968–1970
Opvolger:
Vlag van Nederland Arie Otten

Voorganger:
Vlag van Nederland Rinus Gosens
Trainer van SVV
1970–1972
Opvolger:
Vlag van Nederland Rinus Gosens