Jacques Davignon
Burggraaf Jacques Henri Charles François Davignon (Elsene, 15 februari 1887 - Sint-Pieters-Woluwe, 10 oktober 1965) was een Belgisch diplomaat.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Davignon was een zoon van burggraaf Julien Davignon (1854-1916), volksvertegenwoordiger, senator, minister van Buitenlandse Zaken, en van Hélène Calmeyn (1858-1934). Julien verkreeg in 1916 opname in de Belgische adel met de titel burggraaf, erfelijk op al zijn nakomelingen.
Hij trouwde in 1924 met gravin Jacqueline de Liedekerke (Brussel 1896-1965). Het gezin kreeg een dochter en twee zoons, onder wie Etienne Davignon.
Jacques Davignon promoveerde tot doctor in de rechten en doorliep een carrière als diplomaat. Dit bracht hem in de jaren twintig in Boedapest en in de jaren dertig, tot aan de Tweede Wereldoorlog, als ambassadeur in Berlijn.
Tijdens de oorlog bleef hij in België en deed pogingen, samen met Pierre van Zuylen, Joseph Berryer en enkele anderen om het departement Buitenlandse Zaken levendig te houden en als denktank te organiseren in dienst van koning Leopold. Dit werd door de bezetter geweigerd, hetgeen de initiatiefnemers redde van mogelijke daden die als collaboratie hadden kunnen beoordeeld worden.
Hij was onder meer de discrete tussenpersoon tussen de koning en generaal Alexander von Falkenhausen.
Na de oorlog werd Davignon onvermijdelijk op non-actief geplaatst, hoewel dit niet definitief was en hij weldra weer opdrachten kreeg.
Publicaties
[bewerken | brontekst bewerken]- Berlin, 1936-1940: souvenirs d'une mission, Parijs, Editions universitaires, 1951.
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Pierre VAN ZUYLEN, Les mains libres. Politique extérieure de la Belgique, 1914-1940, L'édition universelle, 1950.
- Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1984, Brussel, 1987.
- Jean VAN WELKENHUYZEN, Quand les chemins se séparent, Brussel, 1988,
- Jan VELAERS & Herman VAN GOETHEM, Leopold III. De Koning, het Land, de Oorlog, Tielt, Lannoo, 1994.
- Pierre D'YDEWALLE, Mémoires, 1912-1940, Tielt, Lannoo, 1994.
- Mathieu MAGERMAN, 'L'homme noir'. Pierre van Zuylen en het Belgisch Buitenlands Beleid, 1930-1945, licentiaatsthesis (onuitgegeven), Katholieke Universiteit Leuven, 2005.
- N. WILLEMS, "Wat met België na de oorlog?" Visies van de entourage van koning Leopold III op het naoorlogse België (1940-1944), licentiaatverhandeling (onuitgegeven), KU Leuven, departement geschiedenis, Leuven, 2010.
- Gergély FEJERDY, De Belgisch-Hongaarse diplomatieke relaties in het interbellum binnen een Europese context, in: Belgisch Tijdschrift voor nieuwste geschiedenis, 2014.