Iolaus
Iolaus | ||||
---|---|---|---|---|
Ἰόλαος | ||||
Iolaus | ||||
Oorsprong | Griekse mythologie | |||
Associatie | Kompaan van Herakles | |||
Literaire bronnen | Kinderen van Herakles | |||
Verwantschap | ||||
Ouders | Iphikles | |||
Partner | Megara | |||
Prent van Herakles en Iolaus die de hydra bevechten, 1843
| ||||
|
Iolaos (Oudgrieks: Ἰόλαος) of Iolaus (gelatiniseerd), in het Nederlands Iolaüs, is een figuur uit de Griekse mythologie. Hij was de zoon van Iphikles en een neef van Herakles. In de legendes van Herakles assisteert Iolaos hem een aantal keer bij zijn twaalf werken en treedt hij vaak op als Herakles' paardenmenner en kompaan. Er wordt ook gesuggereerd dat Iolaos een geliefde van Herakles was (zijn eromenos).
Iolaos' grootste rol is tijdens Herakles' gevecht met de hydra. Herakles had in dat gevecht moeite om de hydra te doden omdat de koppen steeds weer aangroeiden als Herakles ze afsloeg. Iolaos sprong bij door, direct na het afslaan van een hoofd, de wond dicht te schroeien en zo te verhinderen dat het hoofd teruggroeide. Zo kon de hydra gedood worden.
Toen Megara Herakles niet langer aan kon zien uit rouw voor haar kinderen (Herakles had hen in woede gedood), huwelijkte Herakles haar uit aan Iolaus.
Toen Deianeira Herakles gedood had uit jaloezie – zij dacht dat hij een verhouding had met Iole – was het Iolaus die Herakles' brandstapel ontstak (hoewel Philoktetes her en der ook in die rol genoemd wordt).
Toneel
[bewerken | brontekst bewerken]Euripides vertelde het verhaal van Iolaos in zijn tragedie Kinderen van Herakles.
Stamboom
[bewerken | brontekst bewerken]
- Ovidius IX, 394