Hubert De Sy

Hubert De Sy (1921 - Halle, 6 maart 2010) is een Vlaams hekelschrijver die zichzelf een primaire flamingant^[1] noemt. Na zijn beroepsloopbaan vestigde hij zich eerst lange tijd in Jávea (Spanje). Hij woonde in Strijtem (gemeente Roosdaal), in het Pajottenland en is overleden in Halle.

Levensloop

opleiding als regent Nederlands, geschiedenis en Frans
1946 - 1960: werkzaam in Belgisch-Congo:
- 1946 - 1957: gewestbeambte
- 1957 - 1960: hoofd van de Informatiedienst en kabinetsattaché voor Informatie van de gouverneur van de provincie Kivu^[2]
1961 - 1968: directeur van het Belgisch Instituut voor Industriële Vormgeving
1969 - 1970: directeur Eurocard voor de Benelux
1971 - 1972: directeur van de Vlaamse Elsevier
1972 - 1984: verantwoordelijke voor de relaties met bedrijven bij het Vlaams Economisch Verbond
gepensioneerd
auteur van het boek "Het belgicistisch regime en de Vlaamse maar versnipperde Beweging"
levert bijdragen aan Vlaamsgezinde tijdschriften

Bibliografische gegevens

(fr) Lettre ouverte aux "Flamandophobes", pamphlet, 1997.^[3]
Het belgicistisch regime en de Vlaamse maar versnipperde beweging. Uitg. in eigen beheer, 2002, verdeling door Roulartabooks, Roeselare, pp. 310^[4]
Vlaams nationalisme en beschaving: Open brief aan politiek correct Vlaanderen, [Strijtem-Roosdaal: H. de Sy], 2003. z.p., 30 cm.

Externe links

Christian Dutoit, "Hubert de Sy: 'De top van de Vlaamse beweging is even Jacobijns als Parijs'" (interview), in: Meervoud, jg. 11, nr. 83 (januari 2003).
Hubert De Sy, De middelen van de macht: De machtigen onderdrukken het debat (door Janice Laureyssens op haar blog geplaatst op 25-09-2007)

Noten en verwijzingen

↑ De Sy zelf hierover:
"Kanttekening: het feit dat de scribent van dit werkstuk een ‘primaire’ Flamingant ^(x) is, heeft zonder twijfel bijgedragen tot de dissidente ondertoon ervan. Elke vogel zingt zoals hij gebekt is. In dit geval, in de geest van wat Jean Daniel, de vroegere directeur van Le Monde diplomatique, noemt ‘le devoir d'irrespect ’, als nuttig tegengif tegen de, door belanghebbenden gevestigde, eenheidsgedachte.
———
^(x) In de terminologie van wijlen Lode Claes is een 'primaire Flamingant' deze die Flamingant geworden is uit ergernis omtrent de eindeloosheid van de Belgische institutionele dwangbuis, de arrogantie van sommige Franstaligen en het asociaal gedrag van de Vlaamse politieke klasse en van een groot deel van de Vlaamse elites. Primaire, in tegenstelling met de 'erfelijke' Flaminganten, zij die de Vlaamsgezindheid ingelepeld kregen door familie, de schoolmeester, het college en/of de verenigingen van de zogenaamde 'Vlaamsvoelenden'."
(Hubert De Sy, 2002, Het belgicistisch regime [...], "II. Verantwoording", p. (12) 13, in fine.)
↑ Met het oog op die functie volgde hij gedurende zes maanden een cursus Inleiding tot de Islamologie aan de ULB bij de befaamde islamoloog prof. Armand Abel.
↑ Zie hierover ook De Sy zelf:
"Mag ik in dit verband verwijzen naar het politiek niet-correct pamflet dat ik, in 1997, pleegde onder de titel ‘Lettre ouverte aux Flamandophobes ’. De tekst was een uitbreiding van een « Lettre ouverte à Madame Martine Dubuisson, Flamandophobe de service, au journal Le Soir »; uit pure ergernis omtrent de quasi racistische opruiing tegen al wat Vlaams is waaraan zij zich steevast en systematisch schuldig maakt. Het pamflet werd uitgegeven op 1600 exemplaren en gestuurd aan de internationale en aan de Belgische pers, aan alle Ambassades in Brussel en aan de partijbesturen. Met de discrete hulp van vrienden, werd het verspreid in onze vele parlementen."
(Hubert De Sy, 2002, Het belgicistisch regime [...], p. 55.
↑
Er was al een voorloper van geweest. De Sy hierover:
"In verband met de versnippering van de Vlaamse Beweging bezorgde ik, in 1996, aan de belangrijkste verenigingen en aan enkele vooraanstaande Vlaamse personaliteiten een vertoog over: ‘Het Belgisch regime en de Vlaamse, maar versnipperde Beweging’". (Hubert De Sy, 2002, Het belgicistisch regime [...], p. 53.) Het eigenlijke boek:
- Eerste druk: juni 2002;
- Tweede en herziene druk: juli 2002:
  Hubert de Sy, Het belgicistisch regime en de Vlaamse maar versnipperde beweging hebben geleid tot 172 jaar Vlaamse onmacht: met een Open brief aan de "geslagen maar contente Vlaming", Jávea (Spanje): Hubert De Sy, (2002) 2002 (2 herz.). 387 p., 21 cm. ISBN 90-5466-362-6 (gelijmd). (Druk: Tweddle Litho of Europe, Mechelen; Verdeling door: Roulartabooks, Roeselare.)
- Derde druk: (id.), Roeselare: Roularta Roeselare, 2003. ISBN 90-5466-651-X.

[1] De Sy zelf hierover:
"Kanttekening: het feit dat de scribent van dit werkstuk een ‘primaire’ Flamingant ^(x) is, heeft zonder twijfel bijgedragen tot de dissidente ondertoon ervan. Elke vogel zingt zoals hij gebekt is. In dit geval, in de geest van wat Jean Daniel, de vroegere directeur van Le Monde diplomatique, noemt ‘le devoir d'irrespect ’, als nuttig tegengif tegen de, door belanghebbenden gevestigde, eenheidsgedachte.
———
^(x) In de terminologie van wijlen Lode Claes is een 'primaire Flamingant' deze die Flamingant geworden is uit ergernis omtrent de eindeloosheid van de Belgische institutionele dwangbuis, de arrogantie van sommige Franstaligen en het asociaal gedrag van de Vlaamse politieke klasse en van een groot deel van de Vlaamse elites. Primaire, in tegenstelling met de 'erfelijke' Flaminganten, zij die de Vlaamsgezindheid ingelepeld kregen door familie, de schoolmeester, het college en/of de verenigingen van de zogenaamde 'Vlaamsvoelenden'."
(Hubert De Sy, 2002, Het belgicistisch regime [...], "II. Verantwoording", p. (12) 13, in fine.)

[2] Met het oog op die functie volgde hij gedurende zes maanden een cursus Inleiding tot de Islamologie aan de ULB bij de befaamde islamoloog prof. Armand Abel.

[3] Zie hierover ook De Sy zelf:
"Mag ik in dit verband verwijzen naar het politiek niet-correct pamflet dat ik, in 1997, pleegde onder de titel ‘Lettre ouverte aux Flamandophobes ’. De tekst was een uitbreiding van een « Lettre ouverte à Madame Martine Dubuisson, Flamandophobe de service, au journal Le Soir »; uit pure ergernis omtrent de quasi racistische opruiing tegen al wat Vlaams is waaraan zij zich steevast en systematisch schuldig maakt. Het pamflet werd uitgegeven op 1600 exemplaren en gestuurd aan de internationale en aan de Belgische pers, aan alle Ambassades in Brussel en aan de partijbesturen. Met de discrete hulp van vrienden, werd het verspreid in onze vele parlementen."
(Hubert De Sy, 2002, Het belgicistisch regime [...], p. 55.

[4] Er was al een voorloper van geweest. De Sy hierover:
"In verband met de versnippering van de Vlaamse Beweging bezorgde ik, in 1996, aan de belangrijkste verenigingen en aan enkele vooraanstaande Vlaamse personaliteiten een vertoog over: ‘Het Belgisch regime en de Vlaamse, maar versnipperde Beweging’". (Hubert De Sy, 2002, Het belgicistisch regime [...], p. 53.) Het eigenlijke boek:
Eerste druk: juni 2002;

Tweede en herziene druk: juli 2002:
Hubert de Sy, Het belgicistisch regime en de Vlaamse maar versnipperde beweging hebben geleid tot 172 jaar Vlaamse onmacht: met een Open brief aan de "geslagen maar contente Vlaming", Jávea (Spanje): Hubert De Sy, (2002) 2002 (2 herz.). 387 p., 21 cm. ISBN 90-5466-362-6 (gelijmd). (Druk: Tweddle Litho of Europe, Mechelen; Verdeling door: Roulartabooks, Roeselare.)

Derde druk: (id.), Roeselare: Roularta Roeselare, 2003. ISBN 90-5466-651-X.

[5] Eerste druk: juni 2002;

[6] Tweede en herziene druk: juli 2002:
Hubert de Sy, Het belgicistisch regime en de Vlaamse maar versnipperde beweging hebben geleid tot 172 jaar Vlaamse onmacht: met een Open brief aan de "geslagen maar contente Vlaming", Jávea (Spanje): Hubert De Sy, (2002) 2002 (2 herz.). 387 p., 21 cm. ISBN 90-5466-362-6 (gelijmd). (Druk: Tweddle Litho of Europe, Mechelen; Verdeling door: Roulartabooks, Roeselare.)

[7] Derde druk: (id.), Roeselare: Roularta Roeselare, 2003. ISBN 90-5466-651-X.

[1]

[2]

[3]

[4]