Hexan-3-ol
Uiterlijk
Hexan-3-ol | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van R-hexan-3-ol
| ||||
Structuurformule van S-hexan-3-ol
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C6H14O | |||
IUPAC-naam | hexan-3-ol | |||
Andere namen | ethylpropylcarbinol | |||
Molmassa | 102,18 g/mol | |||
CAS-nummer | 623-37-0 | |||
PubChem | 12178 | |||
Wikidata | Q83763 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H226 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | geen | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vloeibaar | |||
Kleur | kleurloos | |||
Dichtheid | 0,82 g/cm³ | |||
Smeltpunt | 6 °C | |||
Kookpunt | 135 °C | |||
Vlampunt | 41 °C | |||
Zelfontbrandings- temperatuur | 305 °C | |||
Dampdruk | (bij 20 °C) 466 Pa | |||
Oplosbaarheid in water | (bij 20 °C) 17,5 g/L | |||
Goed oplosbaar in | ethanol, aceton, di-ethylether | |||
Slecht oplosbaar in | water | |||
Brekingsindex | (bij 20 °C) 1,415 | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Hexan-3-ol, vaak ook als 3-hexanol aangeduid, is een organische verbinding uit de groep der secundaire alkanolen. De verbinding is een van de 17 structuurisomeren van hexanol. Het koolstofatoom dat de hydroxylgroep draagt is een chiraal centrum, waardoor de verbinding voorkomt in twee stereo-isomeren: R-hexan-3-ol en S-hexan-3-ol.
Voorkomen
[bewerken | brontekst bewerken]Hexan-3-ol vormt een bestanddeel van een aantal planten, waaronder safraan en lavendel, daarnaast komt het in een aantal vruchten voor zoals in bananen en meloenen.[1][2]
Synthese
[bewerken | brontekst bewerken]Racemisch hexan-3-ol kan via een hydroborering-oxidatie uit hex-3-een of hex-3-yn verkregen worden.[1]
Toxicologie en veiligheid
[bewerken | brontekst bewerken]Hexan-3-ol vormt makkelijk explosieve damp-lucht-mengsels met explosiegrenzen tussen 1,1 en 7 volume% (45 tot 298 g/m³).[3]
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Gegevens van hexan-3-ol in de GESTIS-stoffendatabank van het IFA
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ a b George A. Burdock. GEEN TITEL OPGEGEVEN Fenaroli's Handbook of Flavor Ingredients – ISBN 0-8493-3034-3
- ↑ Liber Herbarum Internetpagina: Liber Herbarum geraadpleegd op 25 april 2017 . Gearchiveerd op 19 mei 2014.
- ↑ E. Brandes, W. Möller. (2003). GEEN TITEL OPGEGEVEN Sicherheitstechnische Kenngrößen - Band 1: Brennbare Flüssigkeiten und Gase – Wirtschaftsverlag NW – Verlag für neue Wissenschaft GmbH (Bremerhaven)