Naar inhoud springen

Henk Lubberding

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Henk Lubberding
Lubberding "schiet" de Henk Lubberding Classic op gang
Lubberding "schiet" de Henk Lubberding Classic op gang
Persoonlijke informatie
Volledige naam Henk Lubberding
Geboortedatum 4 augustus 1953
Geboorteplaats Vlag van Nederland Voorst, Nederland
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Discipline(s) Weg
Ploegen
1977
1978 - 1979
1980 - 1981
1982 - 1983
1984 - 1986
1987 - 1989
1990 - 1992
TI-Raleigh
TI-Raleigh-McGregor
TI-Raleigh-Creda
TI-Raleigh-Campagnolo
Panasonic
Panasonic-Isostar
Panasonic-Sportlife
Beste prestaties
Milaan-San Remo 16e (1983)
Gent-Wevelgem 1e (1980)
Ronde van Vlaanderen 16e (1979)
Amstel Gold Race 2e (1979)
Luik-Bastenaken-Luik 5e (1983)
Ronde van Frankrijk 8e (1978)
3 etappezeges
WK op de weg 5e (1979)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Henk Lubberding (Voorst, 4 augustus 1953) is een Nederlands voormalig wielrenner die tussen 1977 en 1992 uitkwam in het beroepswielrennen.

Nadat Lubberding bij de amateurs een derde plaats in de Tour de l'Avenir in 1976 behaalde, leverde dit hem een profcontract op voor het volgende jaar bij de TI-Raleigh ploeg van Peter Post. Opvallend is dat Lubberding zijn hele carrière bij ploegen van Post is blijven rijden.[1]

Beroepswielrenner

[bewerken | brontekst bewerken]

In zijn eerste jaar bij de beroepswielrenners debuteerde Lubberding in de Ronde van Frankrijk met een 26e plaats in het eindklassement. In zijn tweede jaar werd hij Nederlands kampioen op de weg en reed een zeer sterke Ronde van Frankrijk. Henk Lubberding werd dat jaar 8e in het eindklassement, 1e in het jongerenklassement en won de etappe naar Pau.

Door het vertrek van Hennie Kuiper naar de Franse Peugeot-ploeg kreeg Lubberding het jaar daarop, samen met Paul Wellens, een beschermde status in de Ronde van Frankrijk. Ereplaatsen in Parijs-Nice (4e), de Amstel Gold Race (2e), Gent-Wevelgem (5e), de Ronde van Romandië (3e), Rund um den Henninger-Turm (2e) en de Dauphiné Libéré (2e) én opnieuw de Nederlandse wegtitel wezen erop dat Lubberding zo'n rol aan zou kunnen. In de ritten in de Pyreneeën, al in het eerste weekend van de Ronde, raakte Lubberding echter al achterop. Uiteindelijk werd hij dat jaar 18e.

Van aanstormend talent naar knechtenrol

[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren daarna ging Lubberding ook sukkelen met zijn gezondheid. Aan een hardnekkige voorhoofdsholteontsteking werd hij uiteindelijk geopereerd. Het teleurstellende resultaat in de Tour van 1979 was voor hemzelf waarschijnlijk ook een indicatie dat het "kopmanschap" voor hem niet was weggelegd. Hij functioneerde beter als "meesterknecht" voor andere renners, een rol die hij tot het eind van zijn loopbaan met verve is blijven vervullen.

Zo was Lubberding wegbereider voor Jan Raas toen die wereldkampioen werd in Valkenburg (1979), verleende hij steun aan Joop Zoetemelk bij zijn overwinning in de Ronde van Frankrijk (1980) en reed hij met Gerrie Knetemann vooruit in de Ronde van de Middellandse Zee (1982). Later in zijn carrière kreeg Lubberding ook meer een rol als wegkapitein en steun en toeverlaat van jonge renners.

Ondanks zijn dienende rol wist Lubberding ook persoonlijke successen te behalen. In 13 jaar Ronde van Frankrijk eindigde hij driemaal bij de eerste 10, won hij 3 etappes (alsmede een aantal ploegentijdritten), reed hij eenmaal in de gele trui en werd hij één keer eerste in het jongerenklassement. Verder werd hij tweemaal Nederlands kampioen en won hij in 1980 de klassieker Gent-Wevelgem. In totaal won Lubberding 58 wedstrijden. Hij beëindigde zijn actieve wielerloopbaan in 1992 op 39-jarige leeftijd.

Na het wielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]

Momenteel organiseert Lubberding buitensportactiviteiten voor bedrijven, gericht op teambuilding. Ook is Lubberding een kritische volger van grote koersen. Zo liet hij zich op 12 juli 2011 tijdens De Avondetappe kritisch uit over de wijze waarop er tegenwoordig door ploegleiders en renners met regels in het moderne wielrennen wordt omgegaan, zoals renners die achter verzorgers fietsen, het vlot wisselen van een wiel en het naar rechts sturen van de weg.

In juli 2013 kwam Lubberding in opspraak door uitlatingen in het radioprogramma NOS Langs de Lijn tijdens de 100ste Tour de France, waarvoor hij commentaar gaf. Hij noemde de debuterende Grote Ronde-wielrenner Kévin Reza, de negroïde Franse renner van Guadeloupse afkomst, "dat negertje" en voegde eraan toe: "Nou ja, negertjé, hij was wel heel donker. Dus ik noem dat maar een neger. Het is al verbazingwekkend dat die op een fiets kunnen rijden".[2] De NOS vond dat Lubberding zich "alleen wat ongelukkig had uitgedrukt" en gaf aan hem te hebben aangeraden beter op zijn woorden te letten.[2]

Belangrijkste overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
1975
Ronde van Limburg
1976
6e etappe Ronde van de Toekomst
1978
4e (TTT) en 10e etappe Ronde van Frankrijk
Jongerenklassement Ronde van Frankrijk
Nederlandse kampioenstrui Nederlands kampioen op de weg
4e etappe (deel A) Ronde van Zwitserland
1979
Nederlandse kampioenstrui Nederlands kampioen op de weg
4e en 10e etappe Ronde van Frankrijk
proloog Ronde van Romandië
9e etappe Ronde van Zwitserland
Proloog Ronde van Indre en Loire
1980
Gent-Wevelgem
3e en 7e (TTT) etappe Ronde van Frankrijk
7e etappe A Ronde van Catalonië
5e etappe Ronde van de Middellandse Zee
2e etappe Ster van Bessèges
1981
1e (deel B) en 4e etappe Ronde van Frankrijk (ploegentijdritten)
1982
9e etappe (deel A) Ronde van Frankrijk (ploegentijdrit)
Ronde van Midden-Zeeland
1983
13e etappe Ronde van Frankrijk
4e etappe Ronde van Romandië
1984
4e Etappe A Ronde van de Middellandse Zee
1985
Ronde van Noorwegen
1988
2e etappe Ronde van Frankrijk (ploegentijdrit)
1989
2e etappe Tour de Trump

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1977 26e  
1978 8e (1)  
1979 18e  
1980 10e (1) 
1981 54e  
1982 46e  
1983 10e (1) 
1984 40e  
1985 82e  
1986 96e   opgave  
1987 69e   95e  
1988 69e   opgave  
1989 69e   119e  
1990
1991 97e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Rund um den Henninger Turm Waalse Pijl E3 Harelbeke WK op de weg Wereld­ranglijsten
1977 28e 17e
1978 114e 39e 24e 29e 12e 14e 8e 28e (SPP)
1979 66e 5e 16e Zilver ↑ 26e 24e Zilver 12e 5e 5e 8e (SPP)
1980 29e Goud 20e 18e 13e 25e 6e 16e (SPP)
1981 115e 49e 48e 5e
1982 51e 9e 45e 12e 17e 39e
1983 16e 14e 23e 16e 5e 14e
1984 114e 22e 36e 6e
1985 72e 42e 39e 56e
1986 62e 28e 9e
1987 17e 44e Brons 39e
1988 48e 46e 71e 65e 34e
1989 67e 47e 51e
1990 34e 56e
1991
Commons heeft media­bestanden in de categorie Henk Lubberding.
(en) Profiel van Henk Lubberding op ProCyclingStats
Voorganger:
Fedor den Hertog
1977
Nederlands kampioen wielrennen
Henk Lubberding
1978 1979
Opvolger:
Johan van der Velde
1980