Harry Kensmil
| Harry Kensmil | ||||
|---|---|---|---|---|
| Geboren | 15 november 1932 Paramaribo, Suriname | |||
| Overleden | 29 mei 2012 Paramaribo, Suriname | |||
| Land | Suriname | |||
| Politieke partij | Nationale Partij Suriname | |||
| Vicepremier van Suriname | ||||
| Aangetreden | 7 april 1987 | |||
| Einde termijn | 25 januari 1988 | |||
| Premier | Jules Wijdenbosch | |||
| Voorganger | Jules Wijdenbosch | |||
| Opvolger | Willy Soemita (als vicevoorzitter van de ministerraad) | |||
| Minister van Natuurlijke Hulpbronnen en Energie | ||||
| Aangetreden | 17 juli 1986 | |||
| Einde termijn | 25 januari 1988 | |||
| President | Fred Ramdat Misier | |||
| Voorganger | Kenneth Renne Koole | |||
| Opvolger | Pretaap Radhakishun | |||
| ||||
Harry Stanley Kensmil (Paramaribo, 15 november 1932 - aldaar, 29 mei 2012)[1] was een Surinaamse ambtenaar, politicus en radiopresentator. Van 1987 tot 1988 hij was vicepremier van Suriname en van 1986 tot 1988 minister van Natuurlijke Hulpbronnen en Energie. Van 1984 tot 1986 en van 1988 tot 2009 was hij lid van de Raad van Commissarissen van Staatsolie en hij werd in 1997 benoemd tot secretaris van de Raad.
Vroege leven
[bewerken | brontekst bewerken]Kensmil werd in 1932 in Paramaribo geboren. Hij was hoofdonderwijzer en bij de radio-omroep enkele jaren redacteur-nieuwslezer. Hij ging voor een studie politicologie naar Amsterdam en werkte voor de Overheidsvoorlichting.[2] Hij slaagde in 1972 voor zijn graad van doctorandus in bestuurskunde aan het Institute of Social Studies in Den Haag.[3]
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Na de onafhankelijkheid was Kensmil lid van het Commissie Ontwikkelingssamenwerking Nederland-Suriname (CONS). In 1980, in de nasleep van de Sergeantencoup, werden hij en andere leden van de CONS gearresteerd.[4] Kensmil zat 90 dagen in de gevangenis en deelde een cel met de afgezette premier Henck Arron.[5]
In 1986 was hij een van de NPS-leden die werden gekozen om te dienen in het kabinet van Pretaap Radhakishun; Kensmil werd benoemd tot minister van Natuurlijke Hulpbronnen en Energie (NHE).[6] Hij speelde een sleutelrol in het tegengaan van aanvallen op het nationale energienetwerk door het Junglecommando.[7][8] Hij bleef aan als minister van NHE tijdens het premierschap van Jules Wijdenbosch, onder wie hij tevens diende als vicepremier.[9] In december 1987 gaf hij toestemming tot de oprichting van het natuurreservaat Bigi Pan.[10]
Nadat hij het kabinet verliet in 1988, keerde hij terug naar de Raad van Commissarissen van Staatsolie en fungeerde hij verschillende malen als economisch adviseur van de regering. Van 1997 tot 2009 hij was secretaris van de Raad.[1] Hij was van 2009 tot 2011 lid van de Raad van Commissarissen van Telesur.[11]
Culturele activiteiten
[bewerken | brontekst bewerken]Kensmil was lid van de Surinaamse tak van de Ancient Order of Foresters en werd uiteindelijk de leider (High Chief Ranger) van dit genootschap.[12] Hij was ook actief in het promoten van traditionele Surinaamse culturele praktijken die uit de tijd waren geraakt, zoals het begrafenisritueel van dede oso.[13]
Overleden
[bewerken | brontekst bewerken]Kensmil overleed op 29 mei 2012 in Paramaribo. Zijn begrafenisplechtigheid vond plaats op 4 juni 2012 in de Grote Stadskerk en hij werd begraven op de begraafplaats Marius Rust.[14][15]
Bibliografie
- Kensmil, Harry. "Na een kwart eeuw omroepwezen in Suriname". In: Djogo, 3 (1960), nr. 1, september / oktober, pp. 15–16.[16]
- Kensmil, Harry. "Hoe de Surinamer politiek bewust werd". In: De Gids, 133 (1970), nr. 9, pp. 328-332.[2]
Referenties
- ↑ a b Lodik, Nancy, "Een laatste eerbetoon aan Harry Stanley Kensmil", Staatsolie Nieuws, juni 2012. Gearchiveerd op 4 oktober 2012.
- ↑ a b Kensmil, Harry (1970). Hoe de Surinamer politiek bewust werd. De Gids 133 (9): 328–332.
- ↑ (en) Kensmil, H. S. (1972). Administrative reforms in the Netherlands government (scriptie). Institute of Social Studies, Den Haag.
- ↑ 'Staatskas Suriname is geplundered'. Nieuwe Leidsche Courant (8 april 1980). Gearchiveerd op 27 juli 2023.
- ↑ Maandag 4 juni wordt Harry Kensmil begraven. Radio Suriname (3 juni 2012). Gearchiveerd op 20 juli 2020. Geraadpleegd op 18 juli 2020.
- ↑ Surinaams kabinet officieel begonnen. Leidsch Dagblad 7 (17 juli 1986). Gearchiveerd op 18 mei 2023.
- ↑ Surinaamse economie op intensive-care. Leidse Courant (28 januari 1987). Gearchiveerd op 18 juli 2020.
- ↑ Suralco met 600 man op non-actief. Amigoe (31 januari 1987). Gearchiveerd op 20 juli 2020.
- ↑ Nieuwe regering in Suriname beëdigd. Leidsch Dagblad (8 april 1987). Gearchiveerd op 17 juli 2020.
- ↑ Kensmil, Harry S., Ministeriele Beschikking 4423/0880. Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en Energie van De Republiek Suriname (30 december 1987). Gearchiveerd op 20 juli 2020. Geraadpleegd op 15 september 2020.
- ↑ Jaarverslagen. Telesur Suriname. Gearchiveerd op 20 juli 2020. Geraadpleegd op 20 juli 2020.
- ↑ Mulder, Jannes H. (2006). De Ancient Order of Foresters in Suriname. OSO. Tijdschrift voor Surinaamse taalkunde, letterkunde en geschiedenis 25 (2): 42–55. Gearchiveerd van origineel op 2 december 2022.
- ↑ van der Pijl, Yvonne (2007). Levende-doden: Afrikaans-Surinaamse percepties, praktijken en rituelen rondom dood en rouw (proefschrift). Universiteit Utrecht. ISBN 978 90 5170 923 0. Gearchiveerd op 20 juli 2020.
- ↑ Ronald Venetiaan, Harry Stanley Kensmil. Mpa. Nationale Partij Suriname (4 juni 2012). Gearchiveerd op 27 juli 2023.
- ↑ Oom Harry Kensmil ten grave gedragen. Apintie (5 juni 2012). Gearchiveerd op 14 april 2021.
- ↑ Michiel van Kempen (2002). Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur, vol.5. Uitgeverij Okopipi, Paramaribo, pp. 126. Gearchiveerd op 16 oktober 2021.
| Voorganger: K.R. Koole |
Minister van Natuurlijke Hulpbronnen en Energie 1986-1988 |
Opvolger: P.S.R. Radhakishun |
| Voorganger: J.A. Wijdenbosch |
Vicepremier van Suriname 1987-1988 |
Opvolger: W. Soemita (als vicevoorzitter van de ministerraad) |