Hans Dorrestijn
| Hans Dorrestijn | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Hans Dorrestijn (1979)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Hans Dorrestijn | |||
| Geboren | 16 juni 1940 | |||
| Geboorteplaats | Ede[1] | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1973 - heden | |||
| Uitgeverij | C.J. Aarts | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Hans Dorrestijn (Ede, 16 juni 1940) is een Nederlandse tekstschrijver, vertaler, schrijver en cabaretier, met vaak een typische zwartgallige stijl. Hij schrijft ook teksten en liedjes voor andere cabaretiers en voor de kinderserie Sesamstraat.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Dorrestijn werd in Ede geboren. Zijn vader Hendrik was actief in het verzet en stierf in 1942 in kamp Amersfoort.[2] Hierna groeide hij op bij zijn stiefvader, die een grote inspiratiebron was. Dorrestijn doorliep de kweekschool en studeerde Nederlands aan de MO-lerarenopleiding in Amsterdam. Hierna was hij zeven jaar lang leraar op het Wagenings Lyceum.
In 1975 ging Dorrestijn aan de slag als tekstschrijver en cabaretier. Hij schreef teksten voor Herman van Veen, Joost Prinsen, Jenny Arean, Adèle Bloemendaal en voor de cabaretgroep Don Quishocking. Voor het album Zing je moerstaal dat als boekenweekgeschenk van 1976 door Ad Visser werd bedacht en geproduceerd schreef hij Perpetuum mobile. In de jaren zeventig schreef Dorrestijn samen met Willem Wilmink ook voor diverse radio- en televisieprogramma's als Wij en de Wereld, de Panorama Woensdagshow, De Stratemakeropzeeshow en J.J. De Bom voorheen De Kindervriend.
Dorrestijn heeft als schrijver een uitgebreid oeuvre op zijn naam staan; variërend van kinderboeken tot gedichten voor volwassenen. Het jeugdboek De rooie vuurtoren of Vrijdag en de andere wilden (1987) behandelt de discriminatie in een Nederlandse schoolklas, als een vaak gepeste jongen met rood haar naast een Surinaamse jongen wordt gezet. Gevaarlijke stroom (1992) situeerde hij op Aruba.
Jarenlang verzorgde hij als "nieuwslezer" in het VPRO-radioprogramma Het Gebouw nep-nieuwsberichten onder de naam "Dorrestijns Pers Agentschap" (parodie op het ANP). Veel van die berichten werden in 2 boekjes gepubliceerd.
De autobiografie Finale kwijting, die verhaalt over de teloorgang van het huwelijk van een alcoholistische liedjesschrijver en zijn aan poetsdwang lijdende vrouw is vooralsnog het sluitstuk in een lange reeks. In het boek beschrijft Dorrestijn ook zijn verblijf in psychiatrisch ziekenhuis "Berg en Bosch".[bron?] Zijn ex-vrouw Hanna koppelde hij later aan Aart Staartjes. Hij was getuige op hun huwelijk. Het onderwerp "gekkenhuis" diende later als basis voor Dorrestijns succesvolste theaterprogramma tot nu toe: Het naakte bestaan.
Dorrestijn had in de theaters jarenlang soloprogramma's tot hij ging samenwerken met pianist Frans Ehlhart. Rond de eeuwwisseling werd Ehlhart opgevolgd door Martin van Dijk.
In 2007 staakte Dorrestijn in Haaksbergen een try-out voor middelbare scholieren van zijn programma Ruïnes, omdat hij zich ergerde aan de 'stuurse, onbewogen en chagrijnige' gezichten op de eerste rij.[3] In datzelfde jaar brak Dorrestijn door naar een groot publiek met Dorrestijns Vogelgids.
In Ruïnes kondigde Dorrestijn aan dat dit zijn laatste programma was.[bron?] Ruïnes gaat ook vooral over de thema's dood en verval, in elk geval meer nog dan in zijn vorige programma's. Op 7 december 2008 nam hij met een laatste optreden in Theater Carré afscheid van het toeren langs de grote schouwburgen.
Dorrestijn hield woord en verruilde zijn werkgebied. In de kleinere theaters, bibliotheken en dergelijke is hij sinds 2009 actief met voordrachten uit zijn omvangrijke eigen werk. Zijn vele boeken in het algemeen, en kassucces Dorrestijns Vogelgids in het bijzonder, liggen aan deze optredens ten grondslag. Eind 2010 kwam Dorrestijn met het comeback-programma Buigen in de kleinere theaters. Hierbij gebruikte Dorrestijn overwegend oude nummers. "Daar ik toch nooit een hit heb gehad, loop ik geen enkel risico dat het publiek daar iets van merkt!", aldus Dorrestijn zelf.[4]
Van 2014 tot 2017 maakte hij voor Omroep MAX samen met vogelaar Nico de Haan het televisieprogramma Baardmannetjes, waarin ze samen op zoek gaan naar bijzondere vogels. In 2021 maakte hij voor Omroep MAX de zesdelige televisieserie Alleen op een eiland, waarbij hij een week op telkens een ander onbewoond eiland verblijft en daar een gast ontvangt. Zo was hij in de eerste aflevering op 13 juli 2021 op Rottumerplaat en ontving Dieuwertje Blok.[5] Op 21 juli 2023 maakte hij zijn debuut op de Zwarte Cross met tweemaal een middagvoordracht in een volle tent. Verder maakte hij in 2023 voor Omroep MAX de vierdelige televisieserie Dorrestijn en het Regenworm Dilemma, waarin hij met zijn gasten in gesprek gaat over oplossingen op het gebied van duurzaamheid en klimaat.[6]
In seizoen 2023/2024 neemt hij afscheid van het theatervak met de show 't Houdt een keer op.
Programma's
[bewerken | brontekst bewerken]
- Bofkont (1973)
- Mooi van lelijkheid (1977)
- In staat van ontbinding (1980)
- Dorrestijns geweten spreekt (1982)
- Circus Horlepiep (1985, met Lévi Weemoedt)
- Liederen van wanhoop en ongeloof (1987)
- Liederen van wanhoop en ongeloof II (1989)
- Pretpark (1991)
- Na regen komt Dorrestijn (1993)
- Gesmolten ijsberen (1995)
- Dorrestijn viert oud en nieuw (1996)
- Onvervuld verlangen – Dorrestijn viert oud en nieuw (1998)
- Cirkels (2000, met Martin van Dijk)
- Het naakte bestaan (2005, met Martin van Dijk)
- Ruïnes (2006, met Martin van Dijk)
- Buigen (2010)
- Goeie genade (2013-2015)
- Baardmannetjes (2014, met Nico de Haan)
- Eindelijk Licht (2014, met Zazí)
- Het einde is zoek (2015-2016)
- 't Houdt een keer op (2023-2024)
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]- 1974 - Bofkont - Philips 6410 070 - LP
- 1979 - Mooi van lelijkheid - Philips 6423 119 - LP
- 1987 - DLP, depressie-elpee van - VPRO 6819 007 - LP
- 1990 - Liederen van wanhoop en ongeloof II - Munich BMMCD273 - CD
- 1992 - Pretpark - Holland Label PAHCD101 - CD
- 1993 - Na regen komt Dorrestijn - Holland Label PAHCD102 - CD
- 1993 - Mooi van lelijkheid - Mercury 514 601 2 - CD (heruitgave van de 2e LP)
- 1994 - Onvergeeflijke melodieën van Hans Dorrestijn - De Jongste Dag CDJD26HD - CD
- 1996 - Gesmolten ijsberen - De Jongste Dag CDJD29HD - CD
- 2000 - Onvervuld verlangen - Hans Dorrestijn viert Oud en Nieuw met Frans Ehlhart - Hummelinck Stuurman CDHSP38HD - 2CD
- 2002 - Cirkels (met Martin van Dijk) - Hummelinck Stuurman CDHSP49HD - 2CD
- 2003 - Bofkont DLP, depressie-elpee van - Hummelinck Stuurman CDHSP54HD - 2CD (heruitgave van de 1e en 3e LP)
- 2005 - Het naakte bestaan (met Martin van Dijk) - Hummelinck Stuurman CDHSP58HD - 2CD
- 2005 - Samen Solo (met Adèle Bloemendaal) - Pluche 011 - CD (bijlage bij boek "Nu de liefde me zo tegenzit"
- 2008 - Logistiek (met Martin van Dijk) - PIAS 900 1040 020 - CD
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- 1973 - Als de balken gaan verzakken. Liedjes, Amsterdamse cahiers 16, Uitgeverij C.J. Aarts, Amsterdam
- 1974 - Bofkont en andere liedjes, Amsterdamse cahiers 29, Uitgeverij C.J. Aarts, Amsterdam
- 1975 - Zes Hollandse taferelen. Liedjes, Amsterdamse cahiers 39, Uitgeverij C.J. Aarts, Amsterdam
- 1975 - Je bent een liegbeest. Liedjes voor kinderen, Amsterdamse cahiers 40, Uitgeverij C.J. Aarts, Amsterdam
- 1976 - Het Anti-Hondenboek (met Fetze Pijlman, ISBN 9062130283 uitg. Peter Loeb)
- 1977 - Mooi van lelijkheid, Uitgeverij C.J. Aarts, Amsterdam
- 1979 - Pieleman, pieleman. Liedjes voor kinderen, Uitgeverij C.J. Aarts, Amsterdam
- 1979 - Guichelheil. Liedjes, Amsterdamse cahiers 49, Uitgeverij C.J. Aarts, Amsterdam
- 1983 - Verre vrienden: 44 nieuwe liedjes van Jan Boerstoel, Hans Dorrestijn, Willem Wilmink. Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam
- 1983 - De bloeddorstige badmeester en andere griezels voor kinderen. Met tekeningen van Sylvia Weve. Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam
- 1984 - Brandnetels en andere verhalen over kindermishandeling (in het kader van een actie van de Vereniging tegen Kindermishandeling)
- 1985 - De donkere kamer van Dorrestijn (ISBN 90 351 1526 0 uitg. Ooievaar Pockethouse)
- 1986 - Huiselijke omstandigheden - Liederen van wanhoop en ongeloof
- 1986 - DPA - Dorrestijns Pers Agentschap
- 1987 - DPA2 - Meer nieuws van Dorrestijns Pers Agentschap
- 1988 - Het complete anti-hondenboek
- 1989 - Gênante vertoningen
- 1989 - De kunst van het lijden, of Doctorandus Kortenaar met vakantie. Illustraties Thomas Koolhaas. Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam
- 1990 - Alle verhalen
- 1991 - De Spaanse Kat (ISBN 90 351 1091 9 uitg. Bert Bakker)
- 1992 - De liedjes voor volwassenen, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam
- 1992 - Gevaarlijke stroom, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam
- 1994 - Positief genieten met Hans Dorrestijn, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam
- 1995 - De liedjes voor kinderen, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam
- 1997 - De liefde wandelt vreemde wegen. Nieuwe liedjes en gedichten voor volwassenen, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam
- 1998 - Ik heb een kind dat wil ik houden Verzameld en ingeleid door Willem Wilmink. Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam
- 2000 - Finale kwijting[7]
- 2004 - Ik ben een oude cowboy. Liedteksten, Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam
- 2005 - Nu de liefde me zo tegenzit (met als bijlage de cd "Samen Solo") (ISBN 9789038814346 uitg. Nijgh & Van Ditmar)
- 2007 - Dorrestijns vogelgids (ISBN 9789038814513 uitg. Nijgh & Van Ditmar)
- 2010 - Dorrestijns Natuurgids (ISBN 9789038893471 uitg. Nijgh & Van Ditmar)
- 2012 - Dudeljo! (een hommage aan de wielewaal). Nijgh & Van Ditmar
- 2014 - Het dierlijkste van Dorrestijn
- 2014 - De Italiaanse Chauffeuse (ISBN 9789038899015 uitg. Nijgh & Van Ditmar)
- 2015 - Zelfs Christus aan het kruis had het beter dan ik thuis (ISBN 9789038800585 uitg. Nijgh & Van Ditmar)
- 2016 - Dorrestijns volkomen vogelgids
- 2018 - Het rimpelperspectief (ISBN 9789038806907 uitg. Nijgh & Van Ditmar)
- 2018 - Goeienavond Toos (ISBN 9789038807027 uitg. Nijgh & Van Ditmar)
- 2020 - Wensvogels (ISBN 9789038809274 uitg. Nijgh & Van Ditmar)
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2011: Officier in de Orde van Oranje Nassau, voor al zijn activiteiten die ten goede komen aan de samenleving[8]
- 2003: Gouden Harp, voor gehele oeuvre[9]
- 2015: Tollensprijs[10]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]
- Officiële website
- (en)
Hans Dorrestijn in de Internet Movie Database - Profiel bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
- ↑ https://www.dbnl.org/auteurs/auteur.php?id=dorr004; Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren; geraadpleegd op: 17 september 2024; DBNL-identificatiecode voor auteur: dorr004.
- ↑ Hendrik Dorrestijn. No. 14214 Beeldbank WO2, NIOD. Gearchiveerd op 25 juli 2023.
- ↑ Ruzie met publiek: Dorrestijn stapt podium af, Elsevier weekblad, 1 februari 2007. Gearchiveerd op 24 september 2015.
- ↑ Website Hans Dorrestijn, geraadpleegd op 24 mei 2010.
- ↑ Alleen op een eiland met Hans Dorrestijn, Gids.tv, 2021
- ↑ Dorrestijn en Het Regenworm Dilemma te zien bij MAX, MAX Vandaag, 21 september 2023
- ↑ Hierin beschrijft Dorrestijn op droefgeestige wijze drama's uit zijn leven: zijn jeugd, zijn vriendschappen, zijn gestrande huwelijken en zijn liefdes.
- ↑ Hans Dorrestijn onderscheiden - website De Telegraaf
- ↑ CONAMUS JAARVERSLAG 2003[dode link] - website Buma Cultuur
- ↑ Tollens-prijs 2015 voor Hans Dorrestijn. Gearchiveerd op 5 maart 2016.