Hambergiet
Uiterlijk
Hambergiet | ||||
---|---|---|---|---|
Mineraal | ||||
Chemische formule | Be2(BO3)(OH) | |||
Kleur | Kleurloos, (grijs of geel)wit | |||
Streepkleur | Wit | |||
Hardheid | 7,5 | |||
Gemiddelde dichtheid | 2,372 kg/dm3 | |||
Glans | Dof tot glas | |||
Opaciteit | Doorzichtig tot doorschijnend | |||
Breuk | Bros | |||
Splijting | Perfect, [010] ; goed, [100] | |||
Kristaloptiek | ||||
Kristalstelsel | orthorombisch | |||
Brekingsindices | 1,55 - 1,63 | |||
Dubbele breking | 0,0800 | |||
Pleochroïsme | Kleurloos | |||
Lijst van mineralen | ||||
|
Het mineraal hambergiet is een beryllium-boraat met de chemische formule Be2(BO3)(OH).
Eigenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]Het kleurloze, witte, witgele of grijswitte hambergiet heeft een witte streepkleur, een doffe tot glasglans, een perfecte splijting volgens het kristalvlak [010] en een goede splijting volgens [100]. De gemiddelde dichtheid is 2,372 en de hardheid is 7,5. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.
Voorkomen
[bewerken | brontekst bewerken]Hambergiet wordt voornamelijk gevormd in syenitische pegmatieten. De typelocatie van het mineraal is Salbutangen, Helgeroa, Langesundsfjorden, Larvik, Vestfold, Noorwegen. Hambergiet wordt verder gevonden in Imalo, nabij Mania op Madagaskar.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]Zie de categorie Hambergite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.