Gitte Haenen
| Gitte Haenen | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Naam | Gitte Haenen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Geboortedatum | 23 maart 1986 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Geboorteplaats | Mortsel | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Nationaliteit | .svg){kind=small} Belgische
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sportieve informatie | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Discipline |  Atletiek Thaiboksen.svg){kind=small} Triatlon
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Onderde(e)l(en) | 100 meter (T63) Verspringen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trainer/coach | Mieke Van Thuyne | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Club | Parantee-Psylos | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Paralympische Spelen | 2020 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Medailles | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gitte Haenen (Mortsel, 23 maart 1986) is een Belgisch voormalig thaibokster en para-atlete.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Haenen - woonachtig in Kapellen[1] - studeerde bewegingsrecreatie en behaalde een bachelor lichamelijke opvoeding.[2] Reeds op jonge leeftijd was ze heel sportief. Zo beoefende ze onder meer zwemmen, atletiek, judo, volksdans, diepzeeduiken en pencak silat.[2] Toen ze op haar zeventiende de ouderlijke woning verliet[3], begon ze met thaiboksen in de boksclub van Daniëlla Somers.[4]
Op de Europese kampioenschappen van 2008 werd ze tweede en zowel op het EK als het wereldkampioenschap van 2009 werd ze derde.[5] In 2010 sloeg evenwel het noodlot toe. Tijdens een training kreeg ze een misplaatste trap tegen haar been waarbij de voorste kruisband van haar linkerknie afscheurde. Haenen onderging vervolgens meerdere operaties maar in 2014 verslechterde haar knie en kreeg ze last van chronische pijn en zenuwbeschadiging waardoor ze morfine voorgeschreven kreeg. Na zes jaar (in 2016) werd besloten haar onderbeen tot boven de knie geamputeerd.[6][7][8] Tijdens haar revalidatie startte ze - met behulp van een loopblade - opnieuw met sport. Ze legde zich toe op triatlon en amper een jaar later voltooide ze de triatlon van Deinze. Daarnaast richtte ze zich op de 100 meter en vanaf 2018 ook op het verspringen.[9]
Dat jaar (2018) behaalde ze op het EK para-atletiek te Berlijn zilver in het verspringen[10] en brons op de 100 meter in de klasse T63.[11][9] Een prestatie die ze een jaar later herhaalde op de wereldkampioenschappen te Dubai.[12][13][14] In 2021 nam ze in voorgenoemde disciplines deel aan de Paralympische Zomerspelen te Tokio.[15][16] In het verspringen behaalde ze er een negende plek.[17] Op de 100 meter miste ze nipt de finale[18] en werd zo elfde in de totaaluitslag.[19] In juli 2022 kondigde ze haar afscheid aan. Aanleiding was een hernia die mogelijks blijvende zenuwschade zou veroorzaken als ze aan topsport bleef doen.[20] Ze ging aan de slag als G-sportchoach op de revalidatiediensten van het AZ Sint-Jan te Brugge en het BZIO te Oostende.[21]
In 2018 was ze te zien in het Eén-programma Vandaag Over Een Jaar[22] en in 2020 in de VRT-documentairereeks Sport/vrouw.[6]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Gitte Haenen op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (en) Fiche Gitte Haenen, World Triathlon
- 10 vragen aan para atlete Gitte Haenen, Bond Moyson
- Gitte Haenen: "Medaille in Tokio zou me veel mentale rust brengen", Sporza, 27 januari 2021
- ↑ Gitte Haenen kondigt afscheid aan: "Nieuwe blessure geeft als risico blijvende zenuwschade", Sporza, 12 juli 2022. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ a b VERSTREPEN Nicole, Kapelse thaibokster belandt in rolstoel en wil naar Paralympics, Gazet van Antwerpen, 4 juli 2015. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ Gitte Haenen: "Op mijn 17de woonde ik alleen. Ik wou niet kiezen tussen mijn ouders", Radio 1, 5 juni 2022. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ SELHORST Karolien, Paralympiër Gitte: Sporten is voor mij dé manier om met tegenslag om te gaan, Thriving Magazine, 22 november 2021. Gearchiveerd op 6 juli 2023.
- ↑ VERSTREPEN Nicole, Topthaibokster mikt na ongeluk op Paralympics, Het Nieuwsblad, 4 juli 2015. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ a b LESAGE Friedl', Paralympiër Gitte Haenen: "Ik ben zoveel meer dan mijn beenamputatie" (Interview), Touché, 5 juni 2022. Gearchiveerd op 30 juni 2023.
- ↑ CLEMENS Kim, Gitte (35) verloor haar been na medische fout: “Artsen gaven me het gevoel dat ik een luie doos was”, Het Nieuwsblad, 16 augustus 2021. Gearchiveerd op 30 juni 2023.
- ↑ 9 vragen aan para-atlete Gitte Haenen, Solidaris, 25 mei 2022
- ↑ a b Gitte Haenen na EK-medailles: "Amputatie was beste beslissing", Sporza, 27 augustus 2018. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ Gitte Haenen springt naar het zilver op EK, Radio 2, 22 augustus 2018. Gearchiveerd op 30 juni 2023.
- ↑ EK Para-atletiek: Gitte Haenen (T63) pakt brons op de 100 meter, Paralympic.be, 26 augustus 2018. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ Zilver voor Gitte Haenen op WK para-atletiek in Dubai, Gazet van Antwerpen, 13 november 2019. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ Gitte Haenen sprint naar WK-brons op 100 meter, G-Sport Vlaanderen, 13 november 2019. Gearchiveerd op 6 juli 2023.
- ↑ Twee medailles voor Gitte Haenen op WK G-atletiek, De Polder, 15 november 2019. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ SPRUIJT Bart, Gitte Haenen klaar voor Paralympics: “Ik focus altijd op positieve zaken”, Het Laatste Nieuws, 18 augustus 2021. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ EECKHOUT Jurgen, Voormalig thaibokser Gitte Haenen gaat voor medaille op Paralympics in sprint en verspringen, VRT NWS, 18 augustus 2021. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ Verspringster Gitte Haenen wordt negende. Paralympische Spelen, Het Belang van Limburg, 2 september 2021. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ Haenen sneuvelt op weg naar finale 100 meter: " Nog niet kunnen tonen wat ik waard ben", Sporza, 4 september 2021. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ SPRUIJT Bart, Gitte Haenen sluit Paralympics af met elfde plaats op 100m: “Na slechte start geen kans meer”, Het Laatste Nieuws, 5 september 2021. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ Gitte Haenen kondigt afscheid aan: "Nieuwe blessure geeft als risico blijvende zenuwschade", Radio 1, 12 juli 2022. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ Gitte Haenen krijgt afscheid als topatlete en wordt G-sportcoach, G-Sport Vlaanderen, 12 september 2022. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ VETS Tom, Gitte Haenen gaat in ‘Vandaag Over Een Jaar’ triatlon afwerken op één been, Gazet van Antwerpen, 22 maart 2018. Gearchiveerd op 29 juni 2023.