Naar inhoud springen

Gerberga van Provence

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gerberga van Provence
1060-1115
Gerberga van Provence
Gravin van Provence
Periode 1093-1112
Voorganger Bertrand II
Opvolger Dulcia I en Raymond Berengarius I
Vader Godfried I van Provence
Moeder Stefania

Gerberga van Provence (circa 10601115) was van 1093 tot 1112 gravin van Provence. Ze behoorde tot het huis Provence.

Gerberga was de dochter van graaf Godfried I van Provence en Stefanie Dulcia van Marseille. Na de dood van haar oudere broer Bertrand II volgde Gerberga hem in 1093 op als gravin van Provence.

In 1073 huwde ze met graaf Gilbert I van Gévaudan (1055-1108). Ze kregen minstens de volgende kinderen:

Gerberga en haar echtgenoot Gilbert werden als deugdzame heersers gezien.[1] Een door hen georganiseerd leger nam onder leiding van Gilbert deel aan de Eerste Kruistocht, een militaire veldtocht van de Rooms-Katholieke kerk en westerse heersers om het Heilige Land te veroveren op de mohammedanen. Gilbert onderscheidde zich door heldhaftig optreden bij het beleg van Jerusalem. Na overwinning van de katholieken namen ze vele relikwieën mee uit het Midden-Oosten, die ze schonken aan kerkelijke instellingen in de Provence.

Nadat haar echtgenoot was overleden, kwam het bestuur van de graafschap alleen in haar handen. Volgens geschriften uit die tijd zou haar regering vol wijsheid geweest zijn.

Nadat haar oudste dochter Dulcia in 1112 gehuwd was met graaf Raymond Berengarius III van Barcelona, deed Gerberga troonsafstand als gravin van Provence en stond ze het graafschap af aan haar dochter en schoonzoon. De tweede dochter, Stefanie, maakte met haar man aanspraak op het graafschap Provence en nam in 1144 deel aan oorlogen tussen het huis Barcelona en het huis Baux om het bestuur van het graafschap Provence. In 1115 stierf Gerberga.

  • (en) Cheyette, Fredric L. (1999), Women, Poets, and Politics in Occitania, in Evergates, Theodore (ed.). Aristocratic Women in Medieval France. University of Pennsylvania Press. p. 138.
  • (fr) de Manteyer, Georges (1908), La Provence du premier au douzième siècle, Deel 2, Librairie Alphonse Picard et Fils.
  1. Fouque, Claude, Fastes de la Provence ancienne et moderne: Contenant l'histoire politique, civile, héroi'que et religieuse de ses principales villes, Deel 1 , Barile et Boulouch, 1838, p 346.