Geert Versnick
| Geert Versnick | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Geboren | Gent, 15 december 1956 | |||
| Kieskring |  Oost-Vlaanderen
| |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Functie | Politicus Advocaat | |||
| Partij | VLD / Open Vld | |||
| Functies | ||||
| 1982-? | Kabinetsattaché Willy De Clercq | |||
| ?-1984 | Juridisch adviseur Willy De Clercq | |||
| 1984-1985 | Juridisch adviseur Frans Grootjans | |||
| 1986-1988 | Privésecretaris Guy Verhofstadt | |||
| 1989-1994 | Gemeenteraadslid Gent | |||
| 1993-1999 | Secretaris-generaal VLD | |||
| 1994-2010 | Volksvertegenwoordiger[1] | |||
| 1994-1995 | Lid Vlaamse Raad[2] | |||
| 2001-2017 | Gemeenteraadslid Gent | |||
| 2001-2012 | Schepen Gent | |||
| 2006-2012 | OCMW-voorzitter Gent | |||
| 2012-2017 | Gedeputeerde Oost-Vlaanderen | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
Geert Versnick (Gent, 15 december 1956) is een Belgisch advocaat en voormalig liberaal politicus voor Open Vld.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Versnick studeerde in 1980 af aan de Rijksuniversiteit Gent als licentiaat in de rechten. Hij werd in 1982 attaché en later juridisch adviseur van vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Handel en Financiën Willy De Clercq. In 1984 werd hij vervolgens juridisch adviseur van vice-eersteminister en minister van Financiën en Middenstand Frans Grootjans en van 1986 tot 1988 was hij werkzaam als privésecretaris van Guy Verhofstadt, vice-eersteminister en minister van Begroting, Wetenschapsbeleid en Plan. Tevens was hij advocaat aan de balie van Gent van 1980 tot 2000.[3]
Politiek
[bewerken | brontekst bewerken]Versnick was tussen 1989 en 1994 en tussen 2001 en 2017 gemeenteraadslid en tussen 2001 en 2006 schepen van Openbare Werken in Gent. Van 2006 tot 2012 was hij OCMW-voorzitter in Gent en schepen van Intercommunales en Financiële Participaties. Van 1993 tot 2001 was hij voorzitter van de Gentse VLD-afdeling.
Ook op federaal en internationaal niveau was hij politiek actief. Hij zetelde van 1994 tot 2010 in de Kamer van volksvertegenwoordigers en was sinds 2003 lid van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa en van de West-Europese Unie. Vanaf 1994 maakte hij deel uit van de Interparlementaire Unie. Sinds 2006 was hij lid van het uitvoerend comité. In de periode mei 1994-mei 1995 had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat gedurende één jaar ook zitting in de Vlaamse Raad. De Vlaamse Raad was vanaf 21 oktober 1980 de opvolger van de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd, en was de voorloper van het huidige Vlaams Parlement. Bij de verkiezingen van juni 2010 kwam hij niet meer op.
Van 1993 tot 1999 was Versnick secretaris-generaal van de VLD. Hij stelde zich in 1999 ook kandidaat voor het partijvoorzitterschap, maar dat ging toen naar Karel De Gucht.[4]
Bij de lokale verkiezingen van 2012 was hij lijsttrekker van de Oost-Vlaamse provincieraadlijst en lijstduwer van de stadslijst van Gent. Na de verkiezingen combineerde hij de mandaten van gedeputeerde van de provincie Oost-Vlaanderen en gemeenteraadslid van Gent. Als provinciaal gedeputeerde was hij bevoegd voor Economie en POM, Ruimtelijke Planning, Externe Betrekkingen en Europese Projecten.
Versnick zetelde in diverse raden van bestuur:
- bestuurder van elektriciteitsbedrijf Electrabel (1998-2000, 2003-2010),
- voorzitter (2006-2013) en ondervoorzitter (2013-2017) van netbeheerder Eandis,
- lid van het strategisch comité en bestuurder (sinds 2020) van netbeheerder Publigas,
- voorzitter van de gemeentelijke holding Publi-T (sinds 2013),
- bestuurder (sinds 2014) en ondervoorzitter (sinds 2018) van netbeheerder Elia,
- bestuurder van netbeheerder Fluxys (sinds 2018).
In 2019 werd hij tot ereschepen benoemd. Hij voldeed aan de objectieve criteria om die eretitel te krijgen, maar vanwege de controverse rond zijn figuur (zie onder) kwam er zowel vanuit oppositie als meerderheid kritiek hierop.[5]
Controverses
[bewerken | brontekst bewerken]In februari 2007 schreef Knack dat hij in zijn functie als voorzitter van het Stadsontwikkelingsbedrijf stadsgronden rond het Houtdok onder de marktprijs verkocht aan het veevoederbedrijf Dufky, bestuurd door zijn zakenpartners en in handen van de gebroeders Depré. De belangen van die vennootschap werden verdedigd en onderhandeld door advocaat Christophe Poppe, waarmee Versnick in 1996 een advocatenkantoor oprichtte. Ook de echtgenote van Poppe was bestuurster van Dufky. Nadat de koopovereenkomst afgesloten was verdwenen de gebroeders Depré en Poppes echtgenote uit Dufky, dat tot vastgoedmaatschappij Dock-Site werd omgedoopt. Bestuurders werden Jeroen Piqueur, CEO van Optima, zijn zoon Ruben Piqueur en Jan De Paepe, eveneens zakenpartners van Versnick. Vervolgens werd Versnick bestuurder van de Optima Groep en diens vastgoedafdeling Land Invest.[6][7]
In 2017 nam Versnick ontslag als gemeenteraadslid. Hij besloot zich ook niet kandidaat te stellen voor de provincieraad bij de verkiezingen van 2018. Daarmee kwam ook een einde aan de talrijke bestuursfuncties die hij vanuit zijn functie bekleedde. In nasleep van het Publipartschandaal lag hij onder vuur voor de grote hoeveelheid aan functies in intercommunales en privébedrijven, waaronder Optima Bank, waarvan het faillissement veel media-aandacht kreeg.[8]
Op 10 juli werd bekend dat Versnick al een tijdlang hoge hotelkosten aan de provincie Oost-Vlaanderen presenteerde, telkens voor verblijven in een luxueuze suite in Bangkok. Tevens kwam aan het licht dat hij deze onkosten ook gebruikte als fiscale aftrekpost voor zijn firma bvba Clancy Corporation (Clanco).[9] Diezelfde dag besloot hij vroegtijdig te stoppen als gedeputeerde, naar eigen zeggen omdat zijn integriteit in twijfel wordt getrokken.[10] De bestuursmandaten die hij vanuit zijn politieke functie uitoefende, bleef hij uitoefenen.[11] Zo was hij onder meer voorzitter van Synductis, een samenwerkingsverband van nutsmaatschappijen om infrastructuurwerken op elkaar af te stemmen. In 2018 werd hij bestuurslid van gasnetbeheerder Fluxys, een mandaat dat ook politiek ingevuld wordt.[12] Ook werd hij ondervoorzitter van stroomnetbeheerder Elia in 2018 (reeds bestuurder sinds 2014) en bleef hij voorzitter van de gemeentelijke holding Publi-T (reeds bestuurder sinds 2013), de grootste aandeelhouder van Elia. In 2020 werd hij ook bestuurder van de gemeentelijke holding Publigas.
In april 2018 opende het Brusselse parket een fiscaal opsporingsonderzoek tegen Clanco.[13] Het dossier werd geseponeerd.[14]
Persoonlijk
[bewerken | brontekst bewerken]Versnick was getrouwd met Lynn Wesenbeek.[4] Hij is de vader van 2 dochters, waaronder Lauren Versnick.
- ↑ Fiche Geert Versnick, Kamer van volksvertegenwoordigers
- ↑ Biografische fiche Geert Versnick; Vlaams Parlement
- ↑ Cv, persoonlijke website.
- ↑ a b Afscheid van de blauwe fixer. De Standaard (3 april 2017). Geraadpleegd op 3 april 2017.
- ↑ Geert Versnick (Open VLD) benoemd tot ereschepen in Gent. VRT NWS (25 juni 2019). Geraadpleegd op 25 juni 2019.
- ↑ De jackpot van de oude dokken, Knack, 27 februari 2007. Gearchiveerd op 17 mei 2022.
- ↑ Optima: 'Optimalisatie van oplichterij onder de bescherming van politieke poenpakkers', Knack, 26 juni 2016.
- ↑ Geert Versnick stapt uit de politiek. Knack (1 april 2017). Geraadpleegd op 2 april 2017.
- ↑ Nachten in Bangkok brengen Versnick (weer) in opspraak. De Standaard (10 juli 2017). Geraadpleegd op 10 juli 2017.
- ↑ Geert Versnick (Open Vld) stapt op na nieuwe onthullingen. Het Nieuwsblad (10 juli 2017). Geraadpleegd op 10 juli 2017.
- ↑ Geert Versnick mag gros van zijn mandaten behouden. Het Belang van Limburg (12 juli 2017). Geraadpleegd op 12 juli 2017.
- ↑ Geert Versnick maakt comeback als bestuurder bij Fluxys. De Morgen (9 mei 2018). Gearchiveerd op 10 mei 2018. Geraadpleegd op 9 mei 2018.
- ↑ Brussels parket voert onderzoek naar Geert Versnick. De Standaard (25 april 2018). Geraadpleegd op 3 mei 2018.
- ↑ Brussels parket seponeert fiscaal dossier rond Geert Versnick. De Standaard (18 juni 2019). Gearchiveerd op 19 juni 2019. Geraadpleegd op 19 juni 2019.