Naar inhoud springen

Nadar (fotograaf)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Felix Nadar)
Nadar
Nadar
Algemene informatie
Volledige naam Gaspard-Félix Tournachon
Pseudoniem(en) Nadar
Geboren rue Saint-Honoré, 6 april 1820
Overleden avenue Franklin-D.-Roosevelt, 20 maart 1910
Land Frankrijk
Werk
Beroep fotograaf
Rechten auteursrechten op oeuvre verlopen
RKD-profiel
Media op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
Nadar (zelfportret)

Nadar (Parijs, 6 april 1820 – aldaar, 21 maart 1910), pseudoniem van Gaspard-Félix Tournachon, was een Frans schrijver, tekenaar, fotograaf, journalist en ballonvaarder.

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Nadar was als karikaturist verbonden aan het blad Le Charivari, net zoals Honoré Daumier. Hij was ook oprichter van de Revue Comique.

Zijn atelier (aan de Boulevard des Capucines) was een ontmoetingsplaats voor componisten (Claude Debussy, Fauré, Liszt, Berlioz), schilders (Monet, Manet, Courbet, Corot) en schrijvers (Hugo, Zola, Maupassant, George Sand). In april 1874 leende hij zijn studio uit aan een groep kunstschilders, voor de eerste impressionistische tentoonstelling.

Beroemd door zijn foto's van tijdgenoten (onder anderen Jules Verne en Sarah Bernhardt), maar vooral door zijn eerste luchtfoto's (reeds in 1858). Hij maakte deze vanuit ballonnen, onder andere vanuit de Géant, waarmee hij in 1863 tot in Hannover vloog. Ook steeg hij, onder het oog van koning Leopold I, op 26 september 1864 vanuit de Kruidtuin te Brussel op. Hier maakte men gebruik van dranghekken, om de veiligheid van de omstanders te garanderen.[1] Nog steeds spreekt men in België van een nadarafsluiting of barrière Nadar. De man zelf kon niet lachen om deze benaming en schreef daarover zelfs een brief naar de Belgische koning.[2] Tijdens de Frans-Pruisische Oorlog in 1870 maakte Nadar vanuit een luchtballon op 1000 m hoogte foto's van de Duitse stellingen.

In Frankrijk is een prijs voor fotografie naar Félix Nadar genoemd, de Prix Nadar, die sedert 1955 jaarlijks wordt uitgereikt.

Portrettengalerij

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Quand j'étais étudiant (1856)
  • Les mémoires du Géant (1864)
  • Les ballons en 1870 (1871)
  • Sous l'incendie (1882)
  • Quand j'étais photographe (1900)

A. Barret (1976), 50 portraits de ses illustres contemporains

Werk in openbare collecties (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Nadar van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.