Naar inhoud springen

Faride Alidou

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Faride Alidou
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Faride Alidou
Geboortedatum 18 juli 2001
Geboorteplaats Hamburg, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 186 cm
Been Links
Positie Linksbuiten
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt
Rugnummer 42
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
– 2012
2012 – 2019 		Vlag van Duitsland ESV Einigkeit Wilhelmsburg
Vlag van Duitsland Hamburger SV
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2020 – 2021
2021 – 2022
2022 –
2023 – 2024 		Vlag van Duitsland Hamburger SV II
Vlag van Duitsland Hamburger SV
Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt
→Vlag van Duitsland 1. FC Köln 		17 (2)
23 (2)
15 (0)
26 (4)
Interlands **
2021
2022 – 2023 		Vlag van Duitsland Duitsland –20
Vlag van Duitsland Duitsland –21 		2 (1)
10 (0)
* Bijgewerkt op 19 juni 2024
** Bijgewerkt op 9 februari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Faride Alidou (Hamburg, 18 juli 2001) is een voetballer met zowel de Duitse en Togolese nationaliteit die doorgaans als linksbuiten speelt. In 2022 maakte hij de overstap van Hamburger SV naar Eintracht Frankfurt.

Clubloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd

[bewerken | brontekst bewerken]

Alidou begon met voetballen bij ESV Einigkeit Wilhelmsburg.[1] In de zomer van 2012 verruilde hij op elfjarige leeftijd zijn amateurclub voor de jeugdacademie van Hamburger SV.[2][3]

Hamburger SV

[bewerken | brontekst bewerken]

Alidou doorliep alle elftallen in de onderbouw om op 24 februari 2018 zijn eerste minuten te maken in de onder 17 tijdens de stadsderby tegen FC St. Pauli. Hij kwam in de 70e minuut in het veld.[4] Een week later begon hij in de uitwedstrijd tegen RB Leipzig in basis en zette hij in de 55 minuut de 1-2 eindstand op het scorebord.[5] In de daaropvolgende tien wedstrijden maakte hij zes doelpunten. Hierdoor werd hij voor het seizoen 2018/19 doorgeschoven naar de onder 19. Op 11 augustus maakte hij zijn debuut in deze leeftijdscategorie tijdens de uitwedstrijd tegen 1. FC Magdeburg. Hij kwam in de 73e minuut in het veld.[6] Een week later volgde zijn eerste doelpunt in de thuiswedstrijd tegen FC St. Pauli. In 63e minuut maakte hij de 2-0 waarna alsnog met 2-3 werd verloren.[7] Zijn tweede seizoen bleef beperkt tot 14 wedstrijden omdat de competitie werd stilgelegd vanwege de maatregelen tegen COVID-19. Hij maakte daarna de overstap naar de senioren. Alidou speelde in de jeugd onder andere samen met Anssi Suhonen, Ogechika Heil en Valon Zumberi.

Hamburger SV

[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2020/21 werd hij overgeheveld naar het tweede elftal en maakte hij op 6 september 2020 zijn debuut in de Regionalliga Nord tijdens de thuiswedstrijd tegen LSK Hansa. In de met 1-1 gelijkgespeelde wedstrijd maakte hij in de 61e minuut de openingstreffer.[8] Begin november werd de competitie wederom vanwege de maatregelen tegen COVID-19 stilgelegd en kwam hij de rest van het seizoen niet meer in competitieverband in actie. In het begin van het seizoen 2021/22 kwam Alidou niet voor in de plannen van trainer Tim Walter. In de vijfde competitieronde werd hij voor de uitwedstrijd tegen 1. FC Heidenheim voor de eerste keer bij de wedstrijdselectie gehaald.[9] In de Voith-Arena kwam hij niet in actie en zag zijn ploeggenoten met 0-0 gelijkspelen.[10] Een paar weken later maakte hij zijn debuut in de 2. Bundesliga tijdens de thuiswedstrijd tegen Fortuna Düsseldorf.[11] In het Volksparkstadion kwam hij in de 63e minuut in het veld voor Robin Meißner.[12] Weer een week later maakte hij zijn basisdebuut tijdens de uitwedstrijd tegen SC Paderborn.[13] In het met 1-2 gewonnen duel gaf hij in de vijfde minuut de assist waaruit Moritz Heyer de 0-1 maakte.[14] Op 20 november maakte hij in de met 4-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen Jahn Regensburg zijn eerste doelpunt voor de Noord-Duits club toen hij in de 45e minuut na een voorzet van Sonny Kittel de 2-1 op het scorebord bracht.[15] Kort daarvoor had hij een assist gegeven voor het doelpunt van Ludovit Reis.[16] Op 15 mei speelde hij tegen Hansa Rostock zijn laatste wedstrijd voor de Hamburger club omdat hij in de winterstop besloten had niet op het aanbod van de Hamburger club in te gaan om vervolgens transfervrij de overstap naar Eintracht Frankfurt te maken.[17][18]

Eintracht Frankfurt

[bewerken | brontekst bewerken]

Alidou tekende in maart 2022 een contract tot 2026 bij Eintracht Frankfurt.[19] Op 5 augustus 2022 maakte hij zijn eerste speelminuten tijdens openingswedstrijd van de competitie tegen Bayern München. In de met 1-6 verloren thuiswedstrijd kwam hij in de Deutsche Bank Park tijdens de 74e minuut op het veld voor Filip Kostić.[20] Een paar weken later maakte hij op 12 oktober zijn Europese debuut tijdens de wedstrijd voor de groepsfase van de Champions League tegen Tottenham Hotspur.[21] In de met 3-2 verloren uitwedstrijd kwam hij in de 70e minuut in het veld voor Christopher Lenz.[22] Bijna een kwartier later maakte hij zijn eerste doelpunt in dienst van Eintracht Frankfurt door in de 87e minuut uit een corner van Mario Götze de 3-2 binnen te koppen.[22] Het lukte Alidou niet om een basisplaats te veroveren in het team van Oliver Glasner. Hij kwam in het seizoen 2022/23 alleen als invaller in actie in de ploeg van de Oostenrijke trainer. In de hoop op meer speelminuten liet hij zich voor het begin aan het nieuwe seizoen verhuren aan 1. FC Köln.[23]

Verhuur aan 1. FC Köln

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het seizoen 2023/24 liet Alidou zich verhuren aan 1 FC Köln waarbij zijn nieuwe ploeg een optie tot koop afsprak en Frankfurt een mogelijkheid liet opnemen om hem daarna weer terug te kopen.[24] In de derde competitieronde op 3 september 2023 maakte hij zijn eerste speelminuten tegen uitgerekend Eintracht Frankfurt.[25] In de met 1-1 gelijkgespeelde wedstrijd bracht trainer Steffen Baumgart hem in de 58e minuut in de ploeg voor Linton Maina.[26] Na het ontslag van Baumgart en de komst van de nieuwe trainer Timo Schultz bloeide Alidou op en stond hij op 27 januari 2024 voor de eerste keer in de basis tijdens de met 1-1 gelijkgespeelde uitwedstrijd tegen VfL Wolfsburg.[27][28] In de 37e minuut maakte hij met de 0-1 zijn eerste doelpunt voor Die Geißböcke.[29] Een week later was hij op nieuw trefzeker tijdens de 2-0 overwinning op Eintracht Frankfurt.[30] In de thuiswedstrijd in het RheinEnergieStadion maakte hij in de 67e minuut na een voorzet van Dejan Ljubičić de 1-0.[31] Hij kwam uiteindelijk op 14 basisplaatsen en omdat Köln geen gebruik maakte van de optie tot koop keerde hij aan het eind van het seizoen terug naar Eintracht Frankfurt.[32]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2019/20 Hamburger SV II Vlag van Duitsland Regionalliga Nord 7 1 0 0 0 0 0 0 7 1
2020/21 10 1 0 0 0 0 0 0 10 1
2021/22 Hamburger SV Vlag van Duitsland 2. Bundesliga 23 2 4 0 0 0 7 1 34 3
2022/23 Eintracht Frankfurt Vlag van Duitsland Bundesliga 15 0 1 0 5 1 0 0 21 1
2023/24 →1. FC Köln 26 4 0 0 0 0 0 0 26 4
Carrière totaal 81 8 5 0 5 1 7 1 98 10
Bijgewerkt tot 19 juni 2024
  • In het seizoen 2019/20 speelde Alidou zeven wedstrijden mee in het tweede;
  • Het seizoen 2020/21 werd afgebroken als gevolg van de maatregelen tegen COVID-19;
  • Aan het begin van seizoen 2021/22 speelde hij een zevental wedstrijd in het tweede waarin hij één keer in de wedstrijd tegen VfB Lübeck het net wist te vinden.

Interlandloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Alidou kwam uit voor diverse Duitse nationale jeugdelftallen. Hij maakte op 11 november 2021 in Duitsland –20 zijn debuut in de oefeninterland tegen Frankrijk. In de met 2-3 gewonnen uitwedstrijd liet bondscoach Christian Wörns hem in de basis starten waarna hij de 20e minuut de assist gaf waaruit Paul Nebel de 1-1 gelijkmaker kon scoren.[33] In de 53e minuut bracht hij de Duitse ploeg zelf op een 2-1 voorsprong. Met Duitsland –21 nam hij in 2023 deel aan de Europese kampioenschap in Roemenië en Georgië. Duitsland werd reeds in de poulefase uitgeschakeld.[34] Alidou kwam twee van de drie duels in actie waarbij de laatste wedstrijd tegen Engeland voorlopig zijn laatste interland was. Hij kwam in totaal tot 12 interlands in de verschillende nationale jeugdelftallen. Hij speelde hierbij samen met onder andere Josha Vagnoman, Finn Porath, Eric Martel en Ransford Königsdörffer

Interlandstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Jeugdinterlands van Faride Alidou voor Duitsland Vlag van Duitsland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Duitsland –20
1. 11 november 2021 Vlag van Frankrijk Frankrijk – Vlag van Duitsland Duitsland 2 – 3 Vriendschappelijk Goal
2. 15 november 2021 Vlag van Portugal Portugal – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –21
1. 25 maart 2022 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Letland Letland 4 – 0 EK-kwalificatie
2. 29 maart 2022 Vlag van Israël Israël – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 1 EK-kwalificatie
3. 3 juni 2022 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Hongarije Hongarije 4 – 0 EK-kwalificatie
4. 7 juni 2022 Vlag van Polen Polen – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 2 EK-kwalificatie
5. 23 september 2022 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 – 1 Vriendschappelijk
6. 27 september 2022 Vlag van Engeland Engeland – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 1 Vriendschappelijk
7. 24 maart 2023 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Japan Japan 2 – 2 Vriendschappelijk
8. 28 maart 2023 Vlag van Roemenië Roemenië – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 0 Vriendschappelijk
9. 25 juni 2023 Vlag van Tsjechië Tsjechië – Vlag van Duitsland Duitsland 2 – 1 Europees kampioenschap
10. 28 juni 2023 Vlag van Engeland Engeland – Vlag van Duitsland Duitsland 2 – 1 Europees kampioenschap
Bijgewerkt tot 9 februari 2024

Persoonlijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Alidou zijn ouders komen beide uit Togo.[35] Hij groeide op in Hamburg met drie oudere zussen en een broer.[36]

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ Robin Dittrich, Faride Alidou: Das begehrte HSV-Nachwuchstalent (22 maart 2022). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  2. ↑ Faride Alidou wechselt zu Eintracht Frankfurt (23 maart 2022). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  3. ↑ Faride Alidou: Who is the Eintracht Frankfurt-bound Germany U20 winger? (23 maart 2022). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  4. ↑ Statistieken Hamburger SV onder 17 - FC St Pauli onder 17 op 24 februari 2018. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  5. ↑ Statistieken RB Leipzig onder 17 - Hamburger SV onder 17 op 31 maart 2018. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  6. ↑ Statistieken 1 FC Magdeburg onder 19 - Hamburger SV onder 19 op 11 augustus 2018. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  7. ↑ Statistieken Hamburger SV onder 19 - FC St. Pauli onder 19 op 15 augustus 2018. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  8. ↑ Statistieken Hamburger SV II - LSK Hansa op 6 september 2020. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  9. ↑ Peer Kuni, Shootingstar verzückt den HSV: Alidou im Winter weg? (25 december 2021). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  10. ↑ Statistieken 1 FC Heidenheim - Hamburger SV op 28 augustus 2021. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  11. ↑ Dagmar Schlenz, Faride Alidou: Das begehrte HSV-Nachwuchstalent (22 maart 2022). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  12. ↑ Statistieken Hamburger SV - Fortuna Düsseldorf op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  13. ↑ Gelungenes Startelf-Debüt von Faride Alidou (23 oktober 2021). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  14. ↑ Statistieken SC Paderborn - Hamburger SV op 22 oktober 2021. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  15. ↑ Tim Hauck, HSV fertigt Regensburg ab (22 november 2021). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  16. ↑ Statistieken Hamburger SV - Jahn Regensburg op 20 november 2021. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  17. ↑ HSV-Juwel Alidou auf dem Sprung zur Eintracht (22 december 2021). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  18. ↑ Rune Gjerulff, Official: Frankfurt snap up HSV youngster on free transfer (23 maart 2022). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  19. ↑ Faride Alidou to join Eintracht (23 maart 2022). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  20. ↑ Statistieken Eintracht Frankfurt - Bayern München op 5 augustus 2022. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  21. ↑ “We showed heart and character” (13 oktober 2022). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  22. ↑ a b Statistieken Tottenham Hotspur - Eintracht Frankfurt op 12 oktober 2022. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  23. ↑ Eintracht loan Alidou to Köln (21 augustus 2023). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  24. ↑ Mit Kauf- und Rückkaufoption: Köln macht Alidou-Leihe perfekt (21 augustus 2023). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  25. ↑ Jürgen Kemper, So sah Baumgart Alidous bitteres FC-Debüt (5 september 2023). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  26. ↑ Statistieken Eintracht Frankfurt - 1 FC Köln op 3 september 2023. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  27. ↑ Simon Bartsch, Faride Alidou: „Das macht etwas mit einem“ (31 januari 2024). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  28. ↑ Alidou setzt ein Lebenszeichen und ist auf der Suche nach seiner Zukunft (31 januari 2024). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  29. ↑ Statistieken VfL Wolfsburg - 1 fc Köln op 27 januari 2024. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  30. ↑ Ausgeliehener Faride Alidou leitet Frankfurter Pleite in Köln ein (3 februari 2024). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  31. ↑ Statistieken 1 FC Köln - Eintracht Frankfurt op 3 februari 2024. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  32. ↑ Alidou und Schmitz haben keine Zukunft in Köln (3 juni 2024). Geraadpleegd op 19 juni 2024.
  33. ↑ Statistieken Frankrijk onder 20 - Duitsland onder 20 op 11 november 2021. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  34. ↑ Dominant Jong Engeland schakelt Duitsland uit op EK Onder-21 (28 juni 2023). Geraadpleegd op 9 februari 2024.
  35. ↑ Frankfurts Kaderplanung: Drei Talente und ein Oldie im Fokus (27 december 2021).
  36. ↑ Profiel Faride Alidou.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Faride_Alidou&oldid=68407166"