Naar inhoud springen

Ezzonen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Ezzonen zijn de afstammelingen van Erenfried I (ca. 845 - na 14 juni 904), graaf in de Duitse Bliesgouw.

Uit zijn huwelijk met Adelgonde van Bourgondië komt in de vierde generatie Erenfried III voort, beter bekend als Ezzo van Lotharingen. Deze is graaf in de Auelgouw en Bonngouw en paltsgraaf van Lotharingen (996 - 1034). Ezzo huwt met Mathilde, een dochter van keizer Otto II en is de naamgever van de dynastie met gebieden in het grensgebied van het tegenwoordige Frankrijk en Duitsland.

De keizerkroning van Hendrik IV (links) door tegenpaus Clemens III (31 maart 1084). Tussen hen beide staat als ceremoniezwaarddrager, paltsgraaf Herman II van Lotharingen (pentekening in de kroniek van Otto van Fresing, Codex Jenensis Bose q.6 (1157)).

De Ezzonen waren een van de machtigste families in het Heilige Roomse Rijk van de negende en de tiende eeuw. Bekende leden waren onder andere:

Paltsgraven van Lotharingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Ezzonen:

Opgevolgd door de zogenaamde paltsgraven aan de Rijn.