Naar inhoud springen

Eurovisiesongfestival 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovisiesongfestival 2011
Feel your heart beat!
Gastland Vlag van Duitsland Duitsland
Locatie Düsseldorf Arena, Düsseldorf
Omroep NDR
Halve finale 1 10 mei 2011
Halve finale 2 12 mei 2011
Finale 14 mei 2011
Presentatoren Anke Engelke
Stefan Raab
Judith Rakers
Winnaar
Land Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Lied Running scared
Artiest Ell & Nikki
Tekst Stefan Örn, Sandra Bjurman
Componist Stefan Örn, Sandra Bjurman, Iain Farguhanson
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten, 50 % via televoting, 50 % via een vakjury
Aantal landen 43 (25 in finale)
Terugkerend Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Italië Italië
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van San Marino San Marino
Openingsact
Finale Stefan Raab's Big Band & Lena
Intervalact
Halve finale 1 Cold Steel Drummers
Halve finale 2 The Flying Steps
Finale Jan Delay & Disko No. 1
Chronologie
◄ 2010 – 2012 ►

Het Eurovisiesongfestival 2011 was de 56ste editie van de liedjeswedstrijd. Deze editie van het Eurovisiesongfestival werd georganiseerd in Düsseldorf, Duitsland. De twee halve finales vonden plaats op 10 mei en 12 mei, en de finale op 14 mei 2011. Voor het eerst sinds 1958 nam de titelverdediger, Lena, opnieuw deel in het jaar na de winst. Oostenrijk deed weer mee aan het songfestival na een afwezigheid van vier jaar, Italië deed weer mee na een afwezigheid van veertien jaar, wat hun een tweede plaats opleverde. San Marino is weer van de partij na drie jaar afwezigheid en ook Hongarije keert terug na in 2010 te hebben afgehaakt. 43 landen hadden zich aangemeld voor de editie in Düsseldorf, evenveel als de recordeditie van 2008. Azerbeidzjan won het festival voor de eerste maal in de geschiedenis. Italië werd tweede, Zweden vervolledigde het podium.

Het Eurovisiesongfestival 2011 was het eerste festival dat in Duitsland werd gehouden sinds de Duitse hereniging in 1990. West-Duitsland organiseerde het festival wel al in 1957, in Frankfurt am Main, en in 1983, in München. Duitsland is ook het eerste lid van de Grote Vijf dat organisator is, sinds het invoeren van de regel in 2000, waardoor de vijf grootste financiers van de EBU (Duitsland, Frankrijk, Spanje, het Verenigd Koninkrijk en Italië) rechtstreeks geplaatst waren voor de finale van het Eurovisiesongfestival.

NDR gaf aan dat er 23 steden aan de criteria voldeden om gaststad van het Eurovisiesongfestival 2011 te kunnen worden. Acht steden toonden uiteindelijk interesse voor de organisatie van het evenement: Berlijn, Düsseldorf, Frankfurt am Main, Gelsenkirchen, Hamburg, Hannover, Keulen en München. Uiteindelijk bleven er in augustus 2010 nog vier mogelijke gaststeden in de running: Berlijn, Düsseldorf, Hamburg en Hannover.

Alle steden gaven ook de mogelijke plaats van gebeuren aan. Berlijn wilde het festival huisvesten in een gigantische tent in de buurt van de hangars van de voormalige luchthaven Berlin-Tempelhof. Düsseldorf stelde voor de Esprit Arena als thuishaven te laten fungeren. Hamburg en Hannover wilden dan weer de terreinen waar in het verleden de wereldtentoonstellingen plaatsvonden, gebruiken. In oktober trok Hamburg zijn kandidatuur echter terug. De stad vreesde niet in staat te zijn om een geschikte locatie te kunnen aanbieden.

Er werd beslist dat Düsseldorf het festival zou organiseren in de ESPRIT arena. Het stadion kreeg voor het festival wel een tijdelijke andere naam omdat Esprit Holdings geen sponsor was van het evenement. Tijdens het Eurovisiesongfestival zou het stadion dan ook Düsseldorf Arena heten.

Volgens de Duitse krant Der Westen zou het ombouwen van het voetbalstadion ongeveer zes weken in beslag nemen. Het stadion bood tijdens het festival plaats voor zo'n 24.000 toeschouwers. Düsseldorf zelf bood 23.000 hotelbedden aan. Verder waren er ook nog 2000 extra bedden in de rand rond de stad en op schepen langs de Rijn. De luchthaven van Düsseldorf ligt in de buurt van de arena, waardoor het festival makkelijk bereikbaar was voor buitenlandse fans. Een atletiekstadion in de buurt figureerde ook als perscentrum. Er was plaats voor 1500 journalisten uit binnen- en buitenland. Grootste struikelblok was echter de huisvesting van voetbalclub Fortuna Düsseldorf, die de Esprit arena als thuisbasis heeft. De stad Düsseldorf zou speciaal voor de club het Paul Janesstadion aanpassen aan de vereisten van de Tweede Bundesliga, zodat dat stadion gedurende de periode dat de Esprit arena onbeschikbaar is, als thuisbasis kon fungeren voor Fortuna. Uiteindelijk werd echter besloten een tijdelijk stadion te bouwen vlak naast de Esprit arena.

De Esprit Arena wordt speciaal voor het festival omgedoopt tot Düsseldorf Arena.
De drie presentatoren van het festival: Anke Engelke, Judith Rakers en Stefan Raab.

Als gastheer en winnaar van de editie van vorig jaar was Duitsland rechtstreeks geplaatst voor de finale. Als lid van de Grote Vier had Duitsland dit privilege sowieso al, waardoor er een plek vrij kwam in de finale. Er werd gesuggereerd deze plaats toe te kennen aan Turkije, dat tweede eindigde in 2010. Op deze manier zou de finale 25 landen blijven tellen. In augustus werd op de Reference Groupmeeting in Belgrado echter beslist dat er geen extra land in de finale zou worden toegelaten, en dat de formule van tien finalisten uit elke halve finale behouden bleef. Hierdoor zou de finale slechts 24 deelnemende landen kennen. Alleen indien Italië terugkeerde naar het festival zou de finale toch 25 landen tellen. Begin december 2010 besliste Italië om terug te keren op het festival, waardoor de finale wel weer 25 landen telde en de Grote Vier sindsdien de Grote Vijf is.

Presentatoren

[bewerken | brontekst bewerken]

Anke Engelke, Stefan Raab en Judith Rakers presenteerden de drie shows van het Eurovisiesongfestival 2011. Het was voor de derde keer in de geschiedenis dat drie presentatoren de show verzorgen. Eerder gebeurde dit op de festivals van 1999 en 2010.

Anke Engelke werd geboren op 21 december 1961 in Montreal, Canada. Ze is drietalig: ze spreekt Duits, Engels en Frans. Op haar zesde verhuisde ze samen met haar ouders naar Keulen. Op haar twaalfde was ze voor het eerst op televisie te zien. Engelke is een geroemd comédienne en actrice en presenteert geregeld grote shows voor de Duitse televisie, zoals de Berlinale. Engelke zingt reeds twintig jaar in een soulband en zei een grote fan te zijn van ABBA, de Zweedse winnaar van het Eurovisiesongfestival 1974.

Stefan Raab werd geboren op 20 oktober 1966 in Keulen en is de bekendste van de drie presentatoren. Hij is presentator, komiek, entertainer, zanger en componist. Raab studeerde aan het Aloisiuskolleg in Bonn. Voor hij komiek was, werkte hij enkele jaren als slager en studeerde hij rechten. Na tweeënhalf jaar stopte hij evenwel met zijn studies. Raab schreef reeds drie Duitse bijdrages. Met Guildo hat euch lieb! werden Guildo Horn & Die Orthopädischen Strümpfe zevende in 1997. Raab was ook dirigent van dit knotsgekke nummer, ook al speelde het orkest niet mee tijdens dit nummer. In 2000 stond hij zelf op het podium in Stockholm. Met Wadde hadde dudde da? werd hij knap vijfde. Zijn derde bijdrage voor het festival was Can't wait until tonight, vertolkt door Max. Het nummer haalde opnieuw een plaats in de top tien, namelijk de achtste. Daarnaast is hij ook de man achter de formule van de Duitse preselectie van 2010, waar Lena Meyer-Landrut werd gekozen om Duitsland te vertegenwoordigen in Oslo. Naast al zijn activiteiten voor het Eurovisiesongfestival is Stefan Raab ook presentator op de commerciële zender ProSieben.

Judith Rakers werd geboren op 6 januari 1976 in Paderborn en werd door haar alleenstaande vader opgevoed in Bad Lippspringe. Nadat ze was geslaagd aan het Pelizaeusgymnasium in haar geboorteplaats Paderborn, studeerde ze journalistiek, communicatiewetenschappen, Duitse letterkunde en moderne en hedendaagse geschiedenis aan de Universiteit van Münster. Daar presenteerde ze ook voor het eerst: op Radio Münster. Ze is sinds 2005 een van de gezichten van Tagesschau op ARD, het belangrijkste journaal van Duitsland. Naast Tagesschau presenteert Rakers ook meermaals Tagesthemen, Nachtmagazin en Morgenmagazin. Op de NDR presenteert ze 3 Nach 9, een talkshow. Eerder presenteerde ze er van 2004 tot begin 2010 ook het Hamburgs journaal en werkte ze er voor de radio.

In januari vond de loting plaats om te bepalen welke landen in welke halve finale uitkomen. Voor de verdeling van de halvefinalisten over twee halve finales, werd net als voorbijgaande jaren gebruikgemaakt van een potindeling. Landen die vaak op elkaar stemmen, werden in dezelfde groep geplaatst. Uit elke groep gingen drie landen naar de ene halve finale, de rest (drie of vier, naargelang de pot), ging naar de andere halve finale.

Pot 1 Pot 2 Pot 3 Pot 4 Pot 5 Pot 6
Vlag van Albanië Albanië
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Noord-Macedonië Macedonië
Vlag van Servië Servië
Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Estland Estland
Vlag van Finland Finland
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van Georgië Georgië
Vlag van Israël Israël
Vlag van Moldavië Moldavië
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Armenië Armenië
Vlag van België België
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van Letland Letland
Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Malta Malta
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Polen Polen
Vlag van San Marino San Marino
Vlag van Slowakije Slowakije

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]

43 landen bevestigden te zullen deelnemen aan het Eurovisiesongfestival 2011. Oostenrijk, Italië, San Marino en Hongarije lieten weten te zullen terugkeren op het festival, respectievelijk na drie, dertien, twee jaar en één jaar afwezigheid. De EBU probeerde Radiotelevisione Italiana al jaren tevergeefs te laten terugkeren. De Slowaakse nationale omroep gaf eerst te kennen de financiën niet op orde te kunnen krijgen voor een deelname aan het festival in 2011, ondanks de enorme populariteit van het festival in eigen land. STV trok zich in eerste instantie terug, maar eind 2010 gaf de omroep aan dat het land toch zou deelnemen aan het festival. Het land stond ook op de officiële deelnemerslijst die de EBU eind december publiceerde. Begin januari maakte STV echter bekend toch niet te zullen deelnemen in Düsseldorf. Twee weken later werd de beslissing nogmaals herroepen: Slowakije zou erbij zijn in Düsseldorf.

Landen die wilden deelnemen, konden zich inschrijven tot eind november. Tot 20 december kon elke omroep zich nog kosteloos terugtrekken uit het festival. Op 31 december werd de definitieve lijst met landen bekendgemaakt door de EBU. Op 17 januari werd geloot welk land in welke halve finale moet aantreden. De uiterste datum voor het kiezen van het nummer waarmee men naar Düsseldorf trok, was 14 maart 2011. Een dag later werd de startorde voor de halve finales en de finale geloot.

Lange tijd waren er speculaties over een mogelijke terugtrekking van Israël op het Eurovisiesongfestival. De dag van de eerste halve finale, 10 mei, is namelijk een nationale herdenkingsdag in Israël. De EBU besliste later in te gaan op het verzoek van IBA om meteen te worden ingedeeld in de tweede halve finale.

Ell & Nikki zorgden voor de eerste overwinning uit de geschiedenis voor Azerbeidzjan.
Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Engels Ell & Nikki Running scared 221
2 Vlag van Italië Italië Italiaans en Engels Raphael Gualazzi Madness of love 189
3 Vlag van Zweden Zweden Engels Eric Saade Popular 185
4 Vlag van Oekraïne Oekraïne Engels Mika Newton Angel 159
5 Vlag van Denemarken Denemarken Engels A Friend in London A new tomorrow 134
6 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina Engels en Bosnisch Dino Merlin Love in rewind 125
7 Vlag van Griekenland Griekenland Engels en Grieks Loukas Giorkas feat. Stereo Mike Watch my dance 120
8 Vlag van Ierland Ierland Engels Jedward Lipstick 119
9 Vlag van Georgië Georgië Engels Eldrine One more day 110
10 Vlag van Duitsland Duitsland Engels Lena Meyer-Landrut Taken by a stranger 107
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Blue I can 100
12 Vlag van Moldavië Moldavië Engels Zdob și Zdub So lucky 97
13 Vlag van Slovenië Slovenië Engels Maja Keuc No one 96
14 Vlag van Servië Servië Servisch Nina Čaroban 85
15 Vlag van Frankrijk Frankrijk Corsicaans Amaury Vassili Sognu 82
16 Vlag van Rusland Rusland Engels Aleksej Vorobjov Get you 77
17 Vlag van Roemenië Roemenië Engels Hotel FM Change 77
18 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Engels Nadine Beiler The secret is love 64
19 Vlag van Litouwen Litouwen Engels en Frans Evelina Sašenko C'est ma vie 63
20 Vlag van IJsland IJsland Engels Sigurjón's Friends Coming home 61
21 Vlag van Finland Finland Engels Paradise Oskar Da da dam 57
22 Vlag van Hongarije Hongarije Engels en Hongaars Kati Wolf What about my dreams? 53
23 Vlag van Spanje Spanje Spaans Lucía Pérez Que me quiten lo bailao 50
24 Vlag van Estland Estland Engels Getter Jaani Rockefeller Street 44
25 Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels Anna Rossinelli In love for a while 19

Eerste halve finale

[bewerken | brontekst bewerken]
Anna Rossinelli kon met haar tiende plaats nog net een finaleticket voor Zwitserland bemachtigen.

Griekenland won de eerste halve finale, voor uiteindelijke winnaar Azerbeidzjan. Armenië en Turkije wisten zich voor het eerst niet te plaatsen voor de finale. Spanje en het Verenigd Koninkrijk stemden mee in deze halve finale.

Tijdens de eerste halve finale waren er in heel Europa technische problemen. In tien landen viel het commentaar weg en moesten de commentatoren het tijdelijk met een telefoonverbinding doen. Daarnaast bleken er ook nog geluidsproblemen te zijn tijdens de optredens. In Spanje bijvoorbeeld moest men het ruim de helft van het Noorse nummer Haba haba zonder geluid doen. Officiële protesten zijn er niet gekomen, vragen vanuit Zweden echter wel. Ook onder delegaties rees de vraag of deze problemen er iets mee te maken hadden dat de eerste vijf optredende landen in de eerste halve finale, Polen, Noorwegen, Albanië, Armenië en Turkije, zich alle vijf niet plaatsten voor de finale. De EBU besloot geen actie te ondernemen.

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Griekenland Griekenland Engels en Grieks Loukas Giorkas feat. Stereo Mike Watch my dance 133
2 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Engels Ell & Nikki Running scared 122
3 Vlag van Finland Finland Engels Paradise Oskar Da da dam 103
4 Vlag van IJsland IJsland Engels Sjonni's Friends Coming home 100
5 Vlag van Litouwen Litouwen Engels en Frans Evelina Sašenko C'est ma vie 81
6 Vlag van Georgië Georgië Engels Eldrine One more day 74
7 Vlag van Hongarije Hongarije Engels en Hongaars Kati Wolf What about my dreams? 72
8 Vlag van Servië Servië Servisch Nina Čaroban 67
9 Vlag van Rusland Rusland Engels Aleksej Vorobjov Get you 64
10 Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels Anna Rossinelli In love for a while 55
11 Vlag van Malta Malta Engels Glen Vella One life 54
12 Vlag van Armenië Armenië Engels Emmy Boom boom 54
13 Vlag van Turkije Turkije Engels Yüksek Sadakat Live it up 47
14 Vlag van Albanië Albanië Engels Aurela Gaçe Feel the passion 47
15 Vlag van Kroatië Kroatië Engels Daria Kinzer Celebrate 41
16 Vlag van San Marino San Marino Engels Senit Stand by 34
17 Vlag van Noorwegen Noorwegen Engels en Swahili Stella Mwangi Haba haba 30
18 Vlag van Portugal Portugal Portugees Homens da Luta A luta é alegria 22
19 Vlag van Polen Polen Pools Magdalena Tul Jestem 18

Tweede halve finale

[bewerken | brontekst bewerken]
Eric Saade won namens Zweden de tweede halve finale.

België wist zich net niet te plaatsen en eindigde elfde. Witloof Bay kreeg 53 punten, gekregen van Oostenrijk (1), Bosnië en Herzegovina (8), Bulgarije (6), Cyprus (2), Estland (1), Frankrijk (6), Israël (2), Italië (2), Letland (3), Moldavië (6), Roemenië (8), Slovenië (2) en Nederland (6). België gaf zelf één punt aan Bulgarije, twee aan Israël, drie aan Slowakije, vier aan Bosnië en Herzegovina, vijf aan Ierland, zes aan Estland, zeven aan Denemarken, acht aan Nederland, tien aan Roemenië en twaalf aan Zweden. Oostenrijk plaatste zich voor de eerste keer via de halve finale.

Nederland wist zich voor het zevende jaar op rij niet te plaatsen voor de finale. De 3JS eindigden op de laatste plaats, met 13 punten, gekregen van België (8) en Bulgarije (5). Nederland gaf zelf één punt aan Ierland, twee aan Bulgarije, drie aan Oostenrijk, vier aan Roemenië, vijf aan Israël, zes aan België, zeven aan Denemarken, acht aan Slovenië, tien aan Bosnië en Herzegovina en twaalf aan Zweden.

Duitsland, Frankrijk en Italië stemden mee in deze halve finale.

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Zweden Zweden Engels Eric Saade Popular 155
2 Vlag van Denemarken Denemarken Engels A Friend in London A new tomorrow 135
3 Vlag van Slovenië Slovenië Engels Maja Keuc No one 112
4 Vlag van Roemenië Roemenië Engels Hotel FM Change 111
5 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina Engels en Bosnisch Dino Merlin Love in rewind 109
6 Vlag van Oekraïne Oekraïne Engels Mika Newton Angel 81
7 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Engels Nadine Beiler The secret is love 69
8 Vlag van Ierland Ierland Engels Jedward Lipstick 68
9 Vlag van Estland Estland Engels Getter Jaani Rockefeller Street 60
10 Vlag van Moldavië Moldavië Engels Zdob și Zdub So lucky 54
11 Vlag van België België Engels Witloof Bay With love baby 53
12 Vlag van Bulgarije Bulgarije Bulgaars Poli Genova Na inat 48
13 Vlag van Slowakije Slowakije Engels TWiiNS I'm still alive 48
14 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Engels Anastasiya Vinnikova I love Belarus 45
15 Vlag van Israël Israël Hebreeuws en Engels Dana International Ding dong 38
16 Vlag van Noord-Macedonië Macedonië Macedonisch Vlatko Ilievski Rusinka 36
17 Vlag van Letland Letland Engels Musiqq Angel in disguise 25
18 Vlag van Cyprus Cyprus Grieks Christos Mylordos San aggelos s'agapisa 16
19 Vlag van Nederland Nederland Engels 3JS Never alone 13

Terugkerende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
 Deelnemende landen
 Landen die in het verleden deelgenomen hebben
 Landen uitgeschakeld in de halve finale
  • Vlag van Hongarije Hongarije: na een sabbatjaar kreeg de Hongaarse nationale omroep de financiën net op tijd op orde om te kunnen deelnemen in Düsseldorf.
  • Vlag van Italië Italië: na een afwezigheid van dertien jaar keerde Italië terug op het Eurovisiesongfestival.
  • Vlag van Oostenrijk Oostenrijk: na een afwezigheid van drie jaar keerde Oostenrijk ook terug op het festival.
  • Vlag van San Marino San Marino: na twee jaar afwezigheid keerde San Marino terug. Het ministaatje gaf aan te willen terugkeren, maar kreeg de financiën niet op orde. Toen bleek dat buurland Italië opnieuw zou deelnemen, werd een extra inspanning gedaan om toch te kunnen deelnemen in Düsseldorf.

Terugkerende artiesten

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Artiest Plaats Eerdere deelname Plaats toen
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina Dino Merlin 6 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 1999 7
Vlag van Duitsland Duitsland Lena 10 Vlag van Duitsland Duitsland 2010 1
Vlag van IJsland IJsland Gunnar Ólafsson (deel van Sjonni's Friends) 20 Vlag van IJsland IJsland 2001 (deel van Two Tricky) 22
Vlag van Israël Israël Dana International HF 15 Vlag van Israël Israël 1998 1
Vlag van Moldavië Moldavië Zdob și Zdub 12 Vlag van Moldavië Moldavië 2005 6
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Eurovision Song Contest 2011 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.