Elisabeth Andersen
| Elisabeth Andersen | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Andersen in 1965
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Anna Elisabeth | |||
| Geboortenaam | De Bruijn | |||
| Geboren | 1 januari 1920 | |||
| Overleden | 3 oktober 2018 | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Werk | ||||
| Beroep | actrice | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
Elisabeth Andersen, pseudoniem van Anna Elisabeth de Bruijn (Den Haag, 1 januari 1920 – Haarlem, 3 oktober 2018), was een Nederlandse actrice.[1]
Leven en werk
[bewerken | brontekst bewerken]Liesbeth de Bruijn wilde van jongs af aan actrice worden.[2] Haar eerste ervaring met toneel was een opvoering van Shakespeares The Tempest. Daarna moest en zou ze naar de toneelschool. Van 1941 tot 1943 volgde Andersen de Amsterdamse toneelschool, maar maakte haar opleiding niet af omdat ze bang was voor de Arbeitseinsatz te worden geronseld. In de oorlog nam ze haar artiestennaam, Elisabeth Andersen, aan.[3] Vervolgens debuteerde ze bij het Gemeentelijk Theaterbedrijf van Amsterdam. Van 1947 tot 1974 speelde ze bij de Haagse Comedie, in 1961 onderbroken omdat ze bij haar gezin wilde zijn.[4] De periode bij de Haagse Comedie vond zij de belangrijkste in haar carrière.[3] Hoewel ze voorstander was van hervormingen aan het toneel, vond ze de manier waarop Aktie Tomaat opereerde laf.[5] In 1984 nam ze afscheid van het toneel.[6] Ze beschouwde haar vertolking van Jeanne in Vrijdag van Hugo Claus als een van haar beste rollen.[3]
Andersen was van 1948 tot en met 1954 getrouwd met Jan Retèl. Zij is de moeder van acteur René Retèl (1949) en Georgine Retèl (1952). Ze trouwde voor de tweede maal met Henk Nauta,[4] met wie ze nog een kind kreeg.
Onderscheiding
[bewerken | brontekst bewerken]- Andersen won de Theo d'Or in 1958, 1966 en 1984. Daarmee is ze de enige actrice die de prijs drie keer wist te winnen. Tevens was ze, sinds het overlijden van Mary Dresselhuys in 2004, tot 2018 de oudste nog levende winnaar van de toneelprijs.
- In 1965 en 1972 won Andersen de Colombina.
- In 2004 kreeg Andersen de Blijvend Applaus Prijs toegekend.
- Zij werd in 1968 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.[7]
-
Andersen in het televisiespel Nachttrein naar Hannover (1964) -
Kunstenaarspetitie 1969 (Andersen 2e van rechts) -
Met Johnny Kraaijkamp sr. (Theo & Louis d'Or 1984)
_en_Johnny_Kraaijkamp_,_Bestanddeelnr_932-9681.jpg)
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Rob van Gaal: Elisabeth Andersen, actrice. Uitg. Theater Instituut Nederland, 1998
- Brigit Kooijman: De oude actrice en ik, of Het verborgen leven van Elisabeth Andersen. Amsterdam, Balans, 2020. ISBN 9789463821001
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Actrice Elisabeth Andersen overleden, Eindhovens Dagblad, 3 oktober 2018, geraadpleegd 3 oktober 2018. Gearchiveerd op 13 augustus 2020.
- ↑ Beeldspraak, De Waarheid, 3 februari 1964
- ↑ a b c Met Vrijdag van Claus veranderde de carrière van Elisabeth Andersen, de Volkskrant, 28 september 1984
- ↑ a b Een exclusief interview met Elisabeth Andersen, De Telegraaf, 31 maart 1962
- ↑ Tomaat gewogen, Het Parool, 18 oktober 1994
- ↑ Interview met Elisabeth Andersen, De Telegraaf, 17 oktober 1984
- ↑ Nieuwe Leidse Courant van 29 april 1968. Gearchiveerd op 5 oktober 2018.