Debby Petter
| Debby Petter | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Debby tijdens "Ik ben er nog" op voormalig Kamp Westerbork
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboortenaam | Deborah Daniëlle Petter | |||
| Geboren | Weesp, 10 september 1956 | |||
| Geboorteland |  Nederland
| |||
| Beroep(en) | cabaretière, nieuwslezer | |||
| Jaren actief | 1973-heden | |||
| Website | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
Deborah Daniëlle (Debby) Petter (Weesp, 10 september 1956) is een Nederlands voormalig cabaretière en oud-nieuwslezeres.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]De vader van Petter had in Weesp een eigen tandartspraktijk, waarin haar moeder regelmatig assisteerde.
Petter ging in Weesp naar de lagere school; de havo doorliep ze in Hilversum. In 1973 ontmoette ze Youp van 't Hek op haar eindexamenfeest. Hij vertelde dat hij haar op het schooltoneel had horen zingen en vroeg haar om samen met hem en met Daan van Straaten de cabaretgroep Nar op te richten. Dat gebeurde, maar in 1976 verliet ze Nar en vertrok naar Parijs om als au pair te gaan werken. Dat betekende ook een tijdelijke breuk met Van 't Hek. Halverwege de jaren tachtig ontmoette ze Van 't Hek weer. Uit een eerdere relatie had ze al een dochter gekregen, uit het ontstane huwelijk met Van 't Hek werden een dochter, regisseur Anna van 't Hek en een zoon geboren.
De tv-carrière van Petter begon bij de lokale Amsterdamse zender AT5. In 1993 stapte ze over naar de publieke omroep om voor de KRO Spoorloos te gaan presenteren. Het was destijds een live-programma met publiek en vijf camera’s. Op initiatief van Petter werd de programma-opzet gewijzigd: voortaan zou ze met een cameraploeg op pad gaan en de zoektocht naar mensen filmen, waardoor de ontmoetingen natuurlijker zouden overkomen. Met dit idee werd geëxperimenteerd en Petter reisde ervoor naar Duitsland, Japan en Frankrijk. De kijkcijfers liepen echter terug en de opzet bleek te duur.
In 1996 presenteerde ze voor de Nederlandse Wereldomroep het programma Studio NL Live en van 1996 tot 2002 presenteerde ze het NOS Journaal waar ze gelijktijdig met Sacha de Boer en Hans Smit was aangenomen. Vanaf september 2002 werkte ze voor BVN, de satellietzender van de Wereldomroep. Toen dat stopte, besloot zij Nederlandse les aan buitenlanders te gaan geven.
In februari 2009 verscheen haar eerste boek Ik ben er nog, het verhaal over het leven van haar Joodse moeder Hélène Egger[1] (1929), die tijdens de oorlog haar twee broers en vader verloor en zelf ontsnapte aan transport naar een concentratiekamp en jarenlang ondergedoken zat. Op 5 november 2011 was de première van het solotheaterstuk Ik ben er nog onder regie van Thomas Verbogt, geproduceerd door Hekwerk Theaterproducties en uitgevoerd door Petter zelf.
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]Debby Petter is geen familie van journaliste Malou Petter.
Shows
[bewerken | brontekst bewerken]- 2009; Hexen
- 2009; Mijn man
- 2010; Zadelpijn en ander damesleed
- 2012-2013; Zadelpijn 2
- 2011-2016; Ik ben er nog
- 2013-2014; Gaandeweg
- 2015-2017; Bed & Breakfast
- 2016; Hamlet is een Schiedammer
- 2017-2018; In mijn hoofd[2][3]
- 2019-2021; De liefde voorbij
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Debby Petter, Hekwerk Theaterproducties
- ↑ Pubble.nl, Debby Petter in de City. WeesperNieuws. Gearchiveerd op 1 januari 2018. Geraadpleegd op 1 januari 2018.
- ↑ Debby Petter: Leugens kunnen verslavend zijn. Algemeen Dagblad (22 november 2017). Gearchiveerd op 1 januari 2018. Geraadpleegd op 1 januari 2018.
- ↑ In mijn hoofd - DEBBY PETTER | Programma — De Kleine Komedie. www.dekleinekomedie.nl. Gearchiveerd op 1 januari 2018. Geraadpleegd op 1 januari 2018.