Naar inhoud springen

FC Dordrecht

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf DS'79)
FC Dordrecht
Naam Football Club Dordrecht
Bijnaam De Schapekoppen
Eilandbewoners
Opgericht 16 augustus 1883
1 juli 1991
Plaats Dordrecht
Stadion M-Scores Stadion
Capaciteit 4.235
Voorzitter Vlag van Nederland John Weerman
Algemeen directeur Vlag van Nederland Hans de Zeeuw
Technisch directeur Vlag van Nederland Leon Vlemmings
Trainer Vlag van Nederland Melvin Boel
(Hoofd)sponsor Keukenwarenhuis.nl
Kledingmerk Capelli Sports
Competitie Keuken Kampioen Divisie
Website fcdordrecht.nl
Thuis
Uit
Geldig voor 2024/25
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

FC Dordrecht is een Nederlandse voetbalclub uit de stad Dordrecht in de provincie Zuid-Holland. Op 16 augustus 1883 werd de club oorspronkelijk als de D.C.C. (Dordrechtsche Cricket Club) opgericht. Omdat voetbal echter al snel een veel populairdere sport bleek te zijn, werd deze in 1891 aan de naam toegevoegd (Dordrechtsche Cricket en Football Club (D.C.F.C.)). Toen in 1899 het voetbal het cricket geheel had overvleugeld ging de club voortaan verder onder de naam D.F.C.. D.F.C. speelde in het rood-wit.

In 1972 werd de proftak omgedoopt in FC Dordrecht. Twee jaar later werd de professionele tak, inmiddels onder leiding van de toenmalige tv-presentator Dick Passchier, onafhankelijk van de amateurtak.[1] Op 1 juli 1979 veranderde de naam vanwege de roep om meer regionale uitstraling in DS'79, onder impuls van geldschieter Nico de Vries, directeur van oliemaatschappij Frisol. Op 1 juli 1991 fuseerde de club met SVV uit Schiedam tot SVV/Dordrecht'90, op 19 september 1992 besloot de club verder te gaan als Dordrecht'90, zoals de club aan de Krommedijk sinds 1990 al heette. SVV werd er enkel aan toegevoegd om na de fusie (in 1991) de eredivisielicentie van SVV te behouden. Sinds 2002 heet de club weer FC Dordrecht.

DS'79 tegen Ajax in 1982

In 1979 werd onder leiding van voorzitter en geldschieter Nico de Vries de organisatie geprofessionaliseerd en werd tevens gepoogd het achterland te vergroten. Daarbij hoorde een nieuw naam: DS'79 (Drechtsteden'79). Ook de clubkleuren werden veranderd, in plaats van het rood-wit kwam er een geel-blauw tenue. In 1983 werd het kampioenschap van de Eerste Divisie behaald en promoveerde DS'79 naar de Eredivisie. DS werd het daaropvolgende seizoen geleid door het duo Hans Dorjee en Joop van Daele, en degradeerde direct naar de Eerste Divisie.

Aan het eind van seizoen 1986-1987 deed DS weer een stapje omhoog, ditmaal via de nacompetitie. De geel-blauwen stonden toen onder leiding van Simon Kistemaker, maar ook hij kon niet voorkomen dat deze Dordtse club aan het einde van het seizoen weer degradeerde.

Oud-speler Epi Drost nam aan het begin van seizoen 1989-1990 de leiding over, maar reikte met zijn team niet verder dan de 19e en laatste plaats van de Eerste divisie. Toen ging Cees den Braven zich met de club bemoeien en gaf de club haar derde naam: Dordrecht'90. Ook het tenue werd weer veranderd, nu naar een groen shirt met witte broek. Het waren de kleuren van den Braven Sealants, het bedrijf van de voorzitter. Margo Gerrits tekende een contract als commercieel manager bij Dordrecht´90. Zij was de eerste vrouwelijk manager in het betaald voetbal.

Dankzij een fusie met SVV uit Schiedam op 1 juli 1991, dat in de eredivisie uitkwam, kwam de club die als SVV/Dordrecht'90 verderging direct terug op het hoogste niveau. Onder leiding van Dick Advocaat en Han Berger werd een vijftiende plaats behaald. Dit was de eerste en tot op heden enige keer dat Dordrecht'90 zich wist te handhaven in de eredivisie. Na afloop van dat seizoen speelde de club in de zomer haar enige Europese wedstrijden in de UEFA Intertoto Cup die enkel uit een poulefase bestond tegen Hammarby uit Zweden, Aalborg uit Denemarken en Saarbrücken uit Duitsland. Het jaar daarop bereikten Han Berger en Nico van Zoghel nog minder, de achttiende en laatste plaats, dus degradeerde SVV/Dordrecht'90 waarna de club vanaf 19 september 1992 weer als Dordrecht'90 verderging, zonder de naam SVV. Nico van Zoghel bleef en maakte zijn team aan het eind van seizoen 1993-1994 kampioen van de Eerste Divisie, waarna promotie volgde. Opnieuw bleek dat de Eredivisie een maatje te groot was door de Dordtenaren, die rechtstreeks degradeerden. Vervolgens trok Cees den Braven zich terug en gaf het stokje over aan oud-scheidsrechter Frans Derks. Veel succes werd er niet geboekt onder leiding van deze voormalige toparbiter, langzaam zakte de club weer weg naar de onderste regionen van de Eerste Divisie. Een kleine opleving aan het einde van het seizoen 1998-1999: Dordrecht'90 mocht ondanks een veertiende plek op de ranglijst deelnemen aan de nacompetitie, maar speelde daarin geen rol van betekenis.

FC Dordrecht (2002–heden)

[bewerken | brontekst bewerken]

Nieuwe bestuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 1 juli 2002 heet de club weer FC Dordrecht. Toen aan het eind van seizoen 2002-2003 FC Dordrecht onderaan eindigde in de Eerste divisie hield ook Frans Derks het voor gezien en werd Ad Heijsman voorzitter. Heijsman was eerder voorzitter was van D.F.C., de club waaruit FC Dordrecht ontsproten is. Oud-speler Marco Boogers werd benoemd tot technisch directeur. Na een aantal magere jaren kroop FC Dordrecht langzaam weer omhoog uit het sportieve dal. De in 2011 en 2012 werd op een haar na de playoffs misgelopen via de ranglijst. Dit lukte onder trainer Gert Kruys tweemaal in de seizoenen daarvoor.

Met Marco Boogers als technisch manager van de club werd er een ander beleid gekozen. Mede door de tegenvallende financiële resultaten slonk het budget voor spelers naar 5,5 ton. Het samenwerkingsverband met ADO Den Haag zorgde voor spelers die een jaar verhuurd werden aan de Dordtse club. Voorbeelden van deze samenwerking zijn Tom Beugelsdijk, Giovanni Korte en Santy Hulst. Maar Marco Boogers haalde ook talentvolle spelers bij andere clubs, zoals Joris van Overeem, Marvin Peersman en Jafar Arias.

Waar de club vroeger korte contracten afsloot, werden deze nu tijdig opengebroken en ook dit had een positieve werking voor de club, die financieel iedere meevaller hard nodig had. Jonge talenten als Jeffrey Rijsdijk en Danny Post werden van FC Groningen binnen gehaald en vormden de basis van het team. Josimar Lima werd opgepikt bij Willem II en was, met een onderbreking van een half jaar (Al-Shaab) sindsdien bij de club gebleven. Post en Rijsdijk verlieten Dordrecht in 2013, na twee jaar.

Eredivisie (2014–2015)

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 18 mei 2014 promoveerde FC Dordrecht voor het eerst in 19 jaar naar de Eredivisie, na een 3-1 overwinning op Sparta Rotterdam, de heenwedstrijd eindigde in 2-2. Kort daarop maakt Harry van den Ham bekend dat hij de club zal verlaten. Hij trad toe tot de technische staf van FC Utrecht.

In de Eredivisie won het nog wel de eerste wedstrijd van SC Heerenveen en de laatste wedstrijd van Ajax, maar aan het eind van het seizoen degradeerde FC Dordrecht terug naar de Eerste Divisie nadat Go Ahead Eagles drie punten pakte in de uitwedstrijd tegen Feyenoord. Per eind maart 2015 legde Heijsman zijn functie neer. Cees van der Poel nam deze voor een half jaar over.[2]

Terug in de Eerste Divisie (2015–heden)

[bewerken | brontekst bewerken]

Na de degradatie in 2015, vertrokken vrijwel alle basisspelers. Er werd een vrijwel compleet nieuwe selectie binnengehaald. Ook dit waren talentvolle spelers van andere Nederlandse clubs zoals Alvin Daniels, Jeroen Lumu en Jafar Arias, maar er werd ook ervaring gehaald in de vorm van Geert Arend Roorda.

In dat eerste seizoen terug in de Jupiler League eindigde de club op een teleurstellende 14e plaats. Het seizoen daarna moest er haast weer een hele nieuwe selectie samengesteld worden na het vertrek van vele spelers bij de club. Halverwege dit seizoen werd het duidelijk dat het weleens een nog teleurstellender jaar dan het vorige kon worden. FC Dordrecht bevond zich onder in de Jupiler League en moest rekening houden dat het weleens zou kunnen degraderen, aangezien dit in het seizoen 2016/2017 mogelijk was. Vlak voor het einde van de competitie was er een confrontatie tussen de onderste twee clubs: Achilles '29 en FC Dordrecht, dit duel eindigde in een 2-2 gelijkspel waardoor FC Dordrecht op een 19e plaats bleef staan en degradatie uit zicht bleef. Later werd ook bekend dat Achilles '29 punten in mindering kreeg voor financiële problemen waardoor FC Dordrecht eindelijk veilig was en verzekerd bleef van betaald voetbal.

In het seizoen 2017/2018 werden er weer een flink aantal spelers aangetrokken, maar al snel bleek dat FC Dordrecht niet weer onderin zou eindigen. De club speelde in de eerste helft van het seizoen nog niet goed, maar na de winterstop werd een sterke reeks neergezet. Door deze reeks werd FC Dordrecht op 12 maart 2018 met een 1-0 overwinning op RKC Waalwijk zelfs periodekampioen. Hiermee plaatste de club zich voor de play-offs om promotie en mocht Dordrecht dromen van de Eredivisie. In de play-offs speelde FC Dordrecht in de eerste ronde tegen SC Cambuur, in de thuiswedstrijd werd er met 1-4 verloren, maar in de return zette Dordrecht een ongelofelijke prestatie neer door in Leeuwarden met 1-4 te winnen en uiteindelijk na penalty's door te gaan naar de volgende ronde. In de halve finale van de play-offs wachtte de confrontatie met Sparta Rotterdam. Het eerste duel in eigen huis werd met een 1-2 verloren, dit nadat Dordrecht vlak voor tijd nog op 1-1 was gekomen door een bizarre eigen goal van zo'n 35 meter afstand. In de return op het Kasteel stond Dordrecht in de eerste helft met 0-2 voor wat genoeg zou zijn om de finale te bereiken, maar in de tweede helft kwam Sparta terug tot 2-2 waardoor promotie uit het oog verdween en FC Dordrecht op het tweede niveau actief bleef.

Met een nieuw beleid ging FC Dordrecht het seizoen 2018/2019 in, in plaats van korte contracten werden spelers vanaf nu voor een langere periode vastgelegd waardoor andere clubs een transfersom op tafel zouden moeten leggen wanneer ze een speler wilden overnemen. Maar net als in het vorige seizoen begon FC Dordrecht niet goed aan de competitie en - omdat de Dordtenaren halverwege november nog steeds op de laatste plaats bivakkeerde - werd trainer Gérard de Nooijer ontslagen. Nadat assistent Scott Calderwood de honneurs waarnam tot de winterstop en vervolgens vertrok, kwam Cláudio Braga aan het roer te staan. Ook ging FC Dordrecht samenwerkingsverbanden aan met Feyenoord en Norwich City. In de winterstop kreeg de selectie dan ook een kwaliteitsimpuls met de komst van onder anderen Joël Zwarts, Crysencio Summerville en Jari Schuurman. Die laatste tekende zelfs een driejarig contract bij de Schapekoppen. Onder de nieuwe trainer en met de huurlingen presteerde FC Dordrecht in de tweede seizoenshelft een stuk beter en werd er onder andere gewonnen bij de uiteindelijke kampioen FC Twente. FC Dordrecht sloot de competitie af als zeventiende en wil komend seizoen de weg omhoog gaan inzetten met een aantal nieuwe huurlingen.

De samenwerking met Feyenoord had echter niet het gewenste effect op de club, deze werd dan ook op een lager pitje gezet. De Rotterdamse club bleef echter wel spelers aan Dordrecht verhuren, zoals Naoufal Bannis. Maar daarnaast begonnen de Schapekoppen aan een samenwerking met Fortuna Sittard.[3]

Vanaf seizoen 2023 gaan Feyenoord en FC Dordrecht een hernieuwde samenwerking aan. Hieruit zijn de volgende dingen gekomen: Pascal Bosschaart zal door Feyenoord bij FC Dordrecht worden gedetacheerd als assistent-trainer evenals een performance coach. Voorts zal een aantal spelers met groeipotentie op uitleenbasis naar FC Dordrecht komen, onder wie Guus Baars en de onlangs van Brighton & Hove Albion overgekomen Antef Tsongui. Later zullen ook Ilias Sebaoui en Shiloh 't Zand volgen.[4]

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
KNVB Beker 2× (als D.F.C.) 1913/14, 1931/32
Eerste divisie 1982/83, 1993/94

De supporters van FC Dordrecht noemen zichzelf de Schapekoppen, zoals ook de inwoners van de stad Dordrecht worden genoemd. Ook de benaming Eilandbewoners, verwijzend naar het Eiland van Dordt waar de stad Dordrecht op ligt, wordt veelvuldig genoemd.

Er zijn twee supporterskernen in het stadion, één gevestigd op de West tribune tegen het uitvak aan en één op de Noord tribune achter het doel (Dikeside).

De club heeft ook een supportersvereniging, 'SV FC Dordrecht'. De supportsvereniging beheert de fanshop van de club achter de Noord tribune.

Kaapverdische enclave 2008-2014

[bewerken | brontekst bewerken]

FC Dordrecht speelde toevalligerwijs in de periode 2008-2014 een bijrol in het leveren van voetbalinternationals voor de Kaapverdische eilanden. Zo debuteerde aanvaller Cecilio Lopes en verdediger Guy Ramos in 2008 voor het Kaapverdisch voetbalelftal. In 2010 volgde verdediger Josimar Lima en middenvelder Toni Varela (die echter pas in 2013 een halfjaar voor FC Dordrecht uitkwam). In 2013 volgde aanvaller Garry Mendes Rodrigues, die in de periode 2012/13 voor Dordrecht speelde en vervolgens in 2014 middenvelder Jeffry Fortes als internationals.

Als hoogtepunt kwalificeerde Kaapverdië zich op 14 oktober 2012 onverwachts ten koste van favoriet Kameroen voor het Afrikaans kampioenschap voetbal 2013, waar het zijn debuut maakte. De spelers Guy Ramos, Josimar Lima en Toni Varela maakte deel uit van het elftal dat deelnam aan de Afrika Cup van 2013.

Ook FC Dordrecht-aanvaller Rui Monteiro speelde tussen 2003-2006 voor Kaapverdië.

In december 2011 werd bekendgemaakt door de club dat trainer Theo Bos lijdt aan alvleesklierkanker. Virgil Breetveld heeft de rest van het seizoen 2011/2012 de taken van Bos overgenomen. In het seizoen 2012/2013 namen interim-trainers Harry van den Ham (eerste seizoenshelft) en Gert Kruys (tweede seizoenshelft) de honneurs waar. De thuiswedstrijd van FC Dordrecht tegen Telstar op 13 januari 2012 stond geheel in het teken van het nieuws over Theo Bos. Supporters maakten hun steunbetuigingen bekend middels een ballonnenactie en diverse spandoeken. In de 4e minuut, verwijzend naar het rugnummer van Bos bij Vitesse, ging een minuut durende staande ovatie door het stadion. De jeugdafdeling van FC Dordrecht was voltallig aanwezig in presentatiepakken en hadden ook een spandoek laten maken. De supportersvereniging heeft een spandoek gemaakt van 20 meter met daarop de tekst 'Samen Strijden, Samen Winnen', die dit seizoen zelfs de seizoenkaart siert. Ook is deze tekst vereeuwigd in de catacomben van het stadion van FC Dordrecht. Op 28 februari 2013 overleed Theo Bos.

Periode Kledingsponsor Shirtsponsor Shirtsponsor(s) rug Shirtsponsor mouw Broeksponsor
2003–2004 Beltona Trust Riwal Hoogwerkers    
2004–2006 Trust
2006–2007 Riwal Hoogwerkers Multi-post  
2007–2008 Multi-post
2008–2010  
2010–2012 Conpro
2012–2014 Stadio  
2014–2015 Macron Multi-post
WSB
QLS
2015–2016 WSB  
2016–2017 Multi-post
2017–2018 Multi-post
Keukenwarenhuis.nl
Helmink
2018–2020 Jartazi Keukenwarenhuis.nl
Hotel de Elderschans
Venéco
2020–2022 Keukenwarenhuis.nl High Five Foundation
HDS
2022- Capelli Venéco
Albert Heijn Van der Poel
M-Scores MAAT Logistiek & Transport
Mysteryvoetbalbox
Functie Naam Sinds
Raad van Commissarissen
President-Commissaris Vlag van Nederland John Weerman 2022
Commissarissen Vlag van Nederland Dick Schalekamp 2022
Vlag van Nederland Arjo Smith 2022
Vlag van Nederland Panagiotis Tsatsos 2022
Directie
Algemeen directeur Vlag van Nederland Hans de Zeeuw 2015
Operationeel directeur Vlag van Nederland Peter Nolet 2016
Technisch directeur Vlag van Nederland Mark Ruijl 2023
Development directeur Vlag van Nederland Leon Vlemmings 2021

Laatste update: 16 augustus 2024

Eerste elftal

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Naam Sinds Contract Vorige club
Doelmannen
1 Vlag van België Liam Bossin 2024 2026 Vlag van België Oostende
13 Vlag van Nederland Tijn Baltussen 2022
31 Vlag van Letland Vladislavs Razumejevs 2024 2026 Vlag van Italië AS Roma
63 Vlag van Guinee-Bissau Celton Biai 2024 2026 Vlag van Portugal Vitória
Verdedigers
2 Vlag van Italië Lorenzo Codutti 2024 2026 Vlag van Italië Vado
3 Vlag van Nederland Sem Valk 2024 2026 Vlag van Nederland Feyenoord
4 Vlag van Nederland Jop van der Avert 2021 2025 Vlag van Nederland Willem II
5 Vlag van Verenigde Staten John Hilton 2023 2025 Vlag van Nederland Koninklijke HFC
12 Vlag van Nederland Chiel Olde Keizer 2024 2026 Vlag van Nederland Heracles Almelo
15 Vlag van Gabon Yannis M'Bemba 2024 2026 Vlag van Frankrijk Nantes
16 Vlag van Zwitserland Léo Seydoux 2024 2025 Vlag van België Westerlo
17 Vlag van Nederland Reda Akmum 2024 2025 Vlag van Nederland Utrecht
Middenvelders
6 Vlag van Nederland Daniel van Vianen 2023 2025
8 Vlag van Italië Gabriele Parlanti 2024 2025 Vlag van Nederland Feyenoord1
10 Vlag van Nederland Jari Schuurman 2019 2025 Vlag van Nederland Feyenoord
12 Vlag van Nederland Kwame Tabiri 2024
18 Vlag van Nederland Ben Scholte 2024 2026 Vlag van Nederland Emmen
20 Vlag van Nederland Joep van der Sluijs 2024 2026 Vlag van Nederland Feyenoord
21 Vlag van Estland Rocco Robert Shein 2023 2026 Vlag van Nederland Utrecht
24 Vlag van Brazilië Igor Daniel da Silva 2024 2026 Vlag van Brazilië Laranja Mecânica
Aanvallers
7 Vlag van Verenigde Staten Korede Osundina 2023 2025 Vlag van Nederland Feyenoord1
9 Vlag van Nederland Devin Haen 2024 2025 Vlag van Nederland Feyenoord1
11 Vlag van Verenigde Staten Joshua Pynadath 2024 2026 Vlag van Nederland AZ
19 Vlag van Nederland Dean Zandbergen 2024 2026 Vlag van Nederland Sparta Rotterdam
22 Vlag van België Joseph Amuzu 2024 2027 Vlag van België Mechelen
23 Vlag van Nederland Brahim Darri 2024 2026 Vlag van Turkije Karagümrük
27 Vlag van Indonesië Mauresmo Hinoke 2024
28 Vlag van Zweden Jayson Ezeb 2024 2025 Vlag van Nederland Feyenoord1
29 Vlag van Polen Rene Kriwak 2023 2025 Vlag van Oostenrijk Rapid Wien

Laatste update: 16 augustus 2024
1 Partnership met Feyenoord

Functie Naam Sinds Contract Vorige club
Hoofdtrainer Vlag van Nederland Melvin Boel 2024 2026 Vlag van Nederland Feyenoord –21
Assistent-trainers Vlag van Nederland Rick Adjei1 2024 2025 Vlag van Nederland SteDoCo
Vlag van Nederland Rick Hoogendorp 2022 Vlag van Nederland Hoogland
Keeperstrainer Vlag van Nederland Rody Hoegee 2022
Teammanager Vlag van Nederland Ariejan Wallaard 2023

Laatste update: 16 augustus 2024
1 Gedetacheerd door Feyenoord

Overzichtslijsten

[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1973 20e
    Eerste divisie
  • 1974 15e
    Eerste divisie
  • 1975 17e
    Eerste divisie
  • 1976 12e
    Eerste divisie
  • 1977 18e
    Eerste divisie
  • 1978 18e
    Eerste divisie
  • 1979 19e
    Eerste divisie
  • 1980 8e
    Eerste divisie
  • 1981 5e
    Eerste divisie
  • 1982 15e
    Eerste divisie
  • 1983 1e
    Eerste divisie
  • 1984 18e
    Eredivisie
  • 1985 14e
    Eerste divisie
  • 1986 15e
    Eerste divisie
  • 1987 9e
    Eerste divisie
  • 1988 18e
    Eredivisie
  • 1989 15e
    Eerste divisie
  • 1990 19e
    Eerste divisie
  • 1991 8e
    Eerste divisie
  • 1992 15e
    Eredivisie
  • 1993 18e
    Eredivisie
  • 1994 1e
    Eerste divisie
  • 1995 18e
    Eredivisie
  • 1996 7e
    Eerste divisie
  • 1997 12e
    Eerste divisie
  • 1998 17e
    Eerste divisie
  • 1999 14e
    Eerste divisie
  • 2000 8e
    Eerste divisie
  • 2001 12e
    Eerste divisie
  • 2002 10e
    Eerste divisie
  • 2003 18e
    Eerste divisie
  • 2004 15e
    Eerste divisie
  • 2005 8e
    Eerste divisie
  • 2006 9e
    Eerste divisie
  • 2007 6e
    Eerste divisie
  • 2008 12e
    Eerste divisie
  • 2009 8e
    Eerste divisie
  • 2010 13e
    Eerste divisie
  • 2011 11e
    Eerste divisie
  • 2012 10e
    Eerste divisie
  • 2013 9e
    Eerste divisie
  • 2014 2e
    Eerste divisie
  • 2015 18e
    Eredivisie
  • 2016 14e
    Eerste divisie
  • 2017 19e
    Eerste divisie
  • 2018 13e
    Eerste divisie
  • 2019 17e
    Eerste divisie
  • 2020 19e
    Eerste divisie
  • 2021 20e
    Eerste divisie
  • 2022 17e
    Eerste divisie
  • 2023 18e
    Eerste divisie
  • 2024 4e
    Eerste divisie
  • 2025
    Eerste divisie

In elke staaf van de grafiek staat van boven naar beneden vermeld:

  • Eindnotering
Dit is de positie die de club heeft bereikt in de competitie, zonder eventuele beslissings-, play-off- of nacompetitiewedstrijden die nodig zijn geweest om bijvoorbeeld de kampioen van de competitie te bepalen.
Indien een * achter het getal staat is de notering een tussenstand en kan het zijn dat de notering niet overeenkomt met de uiteindelijke eindstand van de competitie.
Staat er een - dan is het seizoen nog bezig en is er geen definitieve uitslag bekend.
Staat er xx op de positie van de notering, dan heeft de club vroegtijdig de competitie verlaten. Dit kan onder andere komen door terugtrekking van het team, faillissement van de club of door een uitgedeelde straf van de KNVB. In veel gevallen staat elders in het artikel de reden vermeld.
Staat er een ? dan is het resultaat uit het verleden onbekend, en is alleen de competitie of het niveau bekend van dat seizoen.
In de seizoenen 2019/20 en 2020/21 werd wegens de coronacrisis het amateurvoetbal afgebroken. Daardoor kennen deze staven geen eindklassering (middels -- weergegeven).
  • Competitieniveau en afdelingsletter of Officiële eindstand Eredivisie
    • Competitieniveau en afdelingsletter
    Hierbij geeft het getal het niveau weer, dat ook terug te vinden is in de legenda. De letter is de afdelingsaanduiding en wordt gebruikt wanneer er meer afdelingen zijn op hetzelfde niveau. De afdelingsletter is altijd een hoofdletter en wordt meestal zonder nummer gebruikt.
    Voorbeeld: 2F is niveau 2e klasse competitie F.
    Het competitieniveau en nummer wordt niet vermeld wanneer er slechts één competitie van dit niveau was.
    • Officiële eindstand Eredivisie (getal staat tussen haakjes vermeld)
    Sinds de introductie van play-offwedstrijden voor Europees voetbal na afloop van de reguliere competitie in 2005/06, is de KNVB verplicht een eindstand van de Eredivisie door te geven aan de UEFA aan de hand van deze play-offwedstrijden.
    Bij deze eindstand staan clubs die zich hebben gekwalificeerd voor Europees voetbal hoger dan clubs die zich niet wisten te kwalificeren. Indien er geen verschil was tussen de eindnotering en de officiële eindstand, staat dit getal niet vermeld.
  • Onderafdeling
Hier staat afgekort de naam van de onderafdeling indien de club in dat jaar in een onderafdeling uitkwam. Tevens staat deze afkorting in de legenda en wordt gelinkt naar het artikel over deze onderafdeling. Deze afkorting wordt alleen vermeld wanneer de club in het verleden in verschillende onderafdelingen heeft gespeeld. Deze vermelding is in de staaf altijd in kleine letters. Deze onderafdelingen zijn na het seizoen 1995/96 afgeschaft. Heeft de club in slechts één onderafdeling gespeeld, dan is dit alleen terug te vinden in de legenda.

Onder de staaf staat het jaartal vermeld waarin het seizoen is afgesloten. 15 verwijst naar het seizoen 2014/15 of eventueel het seizoen 1914/15.

Wanneer een staaf leeg is, zijn deze gegevens niet bekend. Het kan ook zijn dat de club dat seizoen niet heeft meegespeeld op het hogere amateurniveau, vroegtijdig de competitie heeft verlaten of uit de competitie is gezet.
In het seizoen 1944/45 was er wegens de Tweede Wereldoorlog geen regulier competitievoetbal.


Opmerking: In de 1e klasse en lager spelen de clubs in districten. Deze districten staan niet vermeld in de grafiek.
  • 1972 – 1979: FC Dordrecht
  • 1979 – 1990: DS '79
  • 1990 – 1991: Dordrecht '90
  • 1991 – 1993: SVV/Dordrecht '90
  • 1993 – 2002: Dordrecht '90
  • 2002 – heden: FC Dordrecht

Seizoensoverzichten

[bewerken | brontekst bewerken]
Resultaten van FC Dordrecht sinds 1972
Seizoen Competitie Kwalificatie KNVB Beker Bijzonderheid
Divisie GW W G V PNT DV DT POS
1972/73 Eerste divisie 38 3 18 17 24 29 58 20e 1e ronde Afscheiding van vereniging, verder onder FC Dordrecht
1973/74 Eerste divisie 38 12 11 15 35 45 66 15e 1e ronde
1974/75 Eerste divisie 36 9 9 18 27 40 60 17e 2e ronde
1975/76 Eerste divisie 36 12 9 15 33 46 53 12e 2e ronde
1976/77 Eerste divisie 36 7 8 21 22 35 72 18e 2e ronde
1977/78 Eerste divisie 36 6 9 21 21 42 81 18e 1e ronde
1978/79 Eerste divisie 36 5 6 25 16 33 88 19e 2e ronde
1979/80 Eerste divisie 36 14 11 11 39 68 52 8e 3e ronde Naamsverandering naar DS '79
1980/81 Eerste divisie 36 17 8 11 42 64 59 5e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen FC Den Bosch '67 (3–1 & 1–3), De Graafschap (2–3 & 0–2) en sc Heerenveen (1–1 & 1–5)
1981/82 Eerste divisie 34 7 12 15 26 51 66 15e Kwartfinale
1982/83 Eerste divisie 30 16 10 4 42 59 37 1e Rechtstreekse promotie 1e ronde
1983/84 Eredivisie 34 6 3 25 15 35 88 18e Rechtstreekse degradatie 3e ronde
1984/85 Eerste divisie 34 9 10 15 28 40 55 14e 1e ronde
1985/86 Eerste divisie 36 8 13 15 29 44 61 15e 2e ronde
1986/87 Eerste divisie 36 13 12 11 38 76 63 9e Nacompetitie Kwartfinale Promotiewedstrijden tegen SC Cambuur (1–0 & 2–0), N.E.C. (4–1 & 2–1) en RKC Waalwijk (2–0 & 1–3)
1987/88 Eredivisie 34 2 8 24 12 41 100 18e Rechtstreekse degradatie 3e ronde
1988/89 Eerste divisie 36 12 4 20 28 55 66 15e 1e ronde
1989/90 Eerste divisie 36 6 10 20 22 41 75 19e 1e ronde
1990/91 Eerste divisie 38 15 13 10 43 63 51 8e Nacompetitie Kwartfinale Naamsverandering naar Dordrecht '90
Promotiewedstrijden tegen EVV (3–1 & 0–2) en VVV (1–1 & 0–2)
1991/92 Eredivisie 34 9 7 18 25 38 64 15e UEFA Intertoto Cup 2e ronde Fusie met SVV, naamsverandering naar SVV/Dordrecht '90
1992/93 Eredivisie 34 5 10 19 20 30 68 18e Rechtstreekse degradatie 3e ronde
1993/94 Eerste divisie 34 20 6 8 46 64 36 1e Rechtstreekse promotie Achtste finale Naamsverandering naar Dordrecht '90
1994/95 Eredivisie 34 5 10 19 20 40 67 18e Rechtstreekse degradatie Achtste finale
1995/96 Eerste divisie 34 14 12 8 54 62 45 7e 2e ronde
1996/97 Eerste divisie 34 13 7 14 46 45 49 12e Groepsronde
1997/98 Eerste divisie 34 6 12 16 30 37 64 17e 2e ronde
1998/99 Eerste divisie 34 11 5 18 38 51 66 14e Nacompetitie Groepsronde Promotiewedstrijden tegen Emmen (2–1 & 3–5), RKC Waalwijk (0–2 & 1–2) en FC Zwolle (2–2 & 4–1)
1999/00 Eerste divisie 34 12 9 13 45 55 58 8e Kwartfinale
2000/01 Eerste divisie 34 10 10 14 40 58 59 12e 2e ronde
2001/02 Eerste divisie 34 12 9 13 45 66 66 10e 3e ronde
2002/03 Eerste divisie 34 6 6 22 24 31 64 18e 2e ronde Naamsverandering naar FC Dordrecht
2003/04 Eerste divisie 36 5 15 16 30 33 60 15e 2e ronde
2004/05 Eerste divisie 36 15 8 13 53 46 51 8e Achtste finale
2005/06 Eerste divisie 38 15 11 12 56 61 45 9e 3e ronde
2006/07 Eerste divisie 38 20 7 11 67 76 49 6e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen FC Zwolle (1–0 & 1–1) en RKC Waalwijk (2–0, 0–2 & 0–3)
2007/08 Eerste divisie 38 12 11 15 47 59 52 12e Kwartfinale
2008/09 Eerste divisie 38 15 10 13 55 51 39 8e Nacompetitie Achtste finale Promotiewedstrijden tegen TOP Oss (2–0 & 1–0) en Roda JC (1–1 & 0–1)
2009/10 Eerste divisie 36 13 4 19 43 54 59 13e 3e ronde
2010/11 Eerste divisie 34 12 9 13 41 52 56 12e 4e ronde
2011/12 Eerste divisie 34 13 11 10 50 56 62 10e 4e ronde
2012/13 Eerste divisie 30 11 7 12 40 56 56 9e Nacompetitie 3e ronde Promotiewedstrijden tegen Go Ahead Eagles (3–3 & 0–3)
2013/14 Eerste divisie 38 21 10 7 73 83 50 2e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen VVV-Venlo (3–1 & 2–1) en Sparta Rotterdam (2–2 & 3–1)
2014/15 Eredivisie 34 4 8 22 20 24 76 18e Rechtstreekse degradatie 3e ronde
2015/16 Eerste divisie 36 11 7 18 40 47 67 14e 3e ronde
2016/17 Eerste divisie 36 5 9 24 24 42 72 19e 1e ronde
2017/18 Eerste divisie 38 14 5 19 47 57 81 13e Nacompetitie 1e ronde Promotiewedstrijden tegen SC Cambuur (1–4 & 4–1) en Sparta Rotterdam (1–2 & 2–2)
2018/19 Eerste divisie 38 9 9 20 36 54 84 17e 1e ronde
2019/20 Eerste divisie 29 4 8 17 20 34 66 19e 2e ronde Door de coronacrisis is de competitie niet afgemaakt. De tussenstand na 29 speelrondes werd de eindstand.
2020/21 Eerste divisie 38 8 3 27 27 36 97 20e 1e ronde
2021/22 Eerste divisie 38 10 9 19 39 53 77 17e 1e ronde
2022/23 Eerste divisie 38 9 8 21 35 41 68 18e 1e ronde
2023/24 Eerste divisie 38 18 15 5 69 74 51 4e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen FC Emmen (2-2 & 0–1)
2024/25 Eerste divisie

|}

Gemiddeld aantal toeschouwers per thuiswedstrijd

[bewerken | brontekst bewerken]
2.081
2.350
2.066
2.102
2.212
2.308
2.911
3.874
1.960
1.529
1.543
1.767
1.710
116*
1.278
1.909
2.710
07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15 15/16 16/17 17/18 18/19 19/20 20/21 21/22 22/23 23/24

Europees voetbal

[bewerken | brontekst bewerken]
  • GR = groepswedstrijden
Seizoen Competitie Ronde Land Club Score
Intertoto Cup 1992 Intertoto Cup GR Vlag van Duitsland 1. FC Saarbrücken 1–1, 1–1
GR Vlag van Zweden Hammarby IF 2–1, 2–3
GR Vlag van Denemarken Aalborg BK 1–1, 0–3

Bekende spelers uit het verleden

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie lijst van spelers van FC Dordrecht voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Zie lijst van trainers van FC Dordrecht voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
  • Elisa Kuster: Krommedijk Kronieken. 50 jaar om- en afzien bij FC Dordrecht. Staantribune Media, 2023. ISBN 9789083235349.
  • Stef de Bont en Marco Timmer: Koning van de Krommedijk. Het wonderlijke jaar van FC Dordrecht in de Eredivisie. Amsterdam, VI Boeken, 2015. ISBN 9789067971065