Naar inhoud springen

Club YLA

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Club Brugge Dames)
Club YLA
Club YLA
Naam Club Yvonne Lahousse
Bijnaam Club Brugge
Stamnummer 3962 (2000-2010)
9556 (2010-2011)
3
(2011-...)
Opgericht 2000 (damesploeg KSV Jabbeke)
2010 (Club Brugge Dames)
2011 (damesploeg Club Brugge KV)
Plaats Brugge
Eigenaar Club Brugge
Algemeen directeur Vlag van België Guilian Preud'homme[1]
Manager Vlag van België Leo Van der Elst
Trainer Vlag van België Heleen Jaques
Assistent Vlag van België Athina Vercaemer

Vlag van België Sasha Santens

(Hoofd)sponsor Pepsi MAX
Kledingmerk Macron
Competitie Super League
Website Officiële website
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2023/24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Club YLA (tot 2020: Club Brugge KV) is een Belgische voetbalclub uit Brugge, die met een aantal damesploegen in competitie komt. De club heeft blauw en zwart als kleuren en is aangesloten bij de KBVB met stamnummer 3 als onderdeel van Club Brugge. De damesafdeling speelde tot 2010 als deel van KSV Jabbeke.

Uitrusting KSV Jabbeke
thuiskleuren

In 1940 werd in Jabbeke voetbalclub SV Jabbeke opgericht, dat zich sloot in 1943 aansloot bij de Belgische Voetbalbond onder stamnummer 3962. In 2000 werd binnen de club een afzonderlijke damesploeg opgericht, met vooral speelsters uit de eigen streek. De ploeg ging van start in de West-Vlaamse provinciale reeks, waar ze meteen tweede werd. Jabbeke slaagde er zo na een jaar in te promoveren naar de nationale reeksen, naar Derde Klasse.

Reeds in het tweede seizoen kon de club twee ploegen opstellen: het A-elftal in Derde Klasse en het B-elftal in Eerste Provinciale. De A-ploeg eindigde het eerste seizoen in Derde Klasse al meteen als derde in haar reeks, en in 2002/03 deed ze het nog beter en werd met een doelsaldo van 144-26 kampioen. De club stootte zo door naar Tweede Klasse. Daar verliep het echter moeizaam, en degradeerde meteen weer naar Derde.

In 2004/05 kreeg de damesafdeling van KSV Jabbeke een autonoom bestuur en vierde dat meteen met een nieuwe titel. Bij het tweede seizoen in Tweede Klasse kon Jabbeke zich wel handhaven en werd in 2008 zelfs kampioen: voor het eerst promoveerde de club zo naar Eerste Klasse.

Ondertussen waren er plannen voor het hervormen van het damesvoetbal, waar een "Elite League" zou worden ingericht als topklasse van het Belgisch damesvoetbal. Dit zou een gesloten reeks zijn, met een beperkt aantal clubs. Bovendien zouden enkel ploegen mogen deelnemen die waren geassocieerd met een mannenclub uit de hoogste afdelingen. Jabbeke besloot daarom te gaan samenwerken met het nabijgelegen Club Brugge. De Elite League werd in 2010 nog even uitgesteld, maar de damestak van Jabbeke werd al autonoom binnen het nieuwe Club Brugge Dames, dat zich bij de KBVB aansloot met stamnummer 9556. Onder die naam vatte de club het seizoen 2010/11 aan en ging in de blauw-zwarte uitrusting van Club Brugge spelen op de terreinen rond het Brugse Jan Breydelstadion. In 2011 werd de club helemaal geïntegreerd in mannenclub Club Brugge en speelde voortaan verder onder stamnummer 3 als Club Brugge, waarbij het afzonderlijk stamnummer 9556 werd weer geschrapt.

Club Brugge trad aan in alle edities van de Belgisch-Nederlandse Women's BeNe League. Dat gebeurde niet erg succesvol: de club werd helemaal laatste in 2012/13, twaalfde op veertien in 2013/14 en elfde op dertien in de laatste editie. Na het opdoeken van de BeNe League besloot Club Brugge het eerste damesteam op te heffen en niet in te stappen in de nieuwe Belgische Super League. Het tweede team deed wél verder in de Tweede Klasse. In het seizoen 2019/20 trad de ploeg voor het eerst opnieuw aan op het hoogste niveau nadat ze twee keer op rij wisten te promoveren. Twee seizoenen later kende YLA haar sterkste seizoensstart ooit op het hoogste niveau, met een 21 op 21.[2] Ze zouden uiteindelijk 5e eindigen voor het derde jaar op rij, en de halve finale van de Beker van België halen.

In april 2020 kreeg de damesploeg van Club Brugge een nieuwe naam: Club YLA, vernoemd naar Yvonne Lahousse, een fanatiek en binnen supporterskringen bekend aanhangster van Club Brugge. Zij stond in de jaren 1960 mee aan de wieg van de Brugse spionkop - de eerste in België - en werd er de sterke vrouw van onder haar bijnaam "Vonne van de Spionkop".

In april 2022 meldt Leo van der Elst dat Club YLA als eerste Belgische club een zogenaamde menstruatiecoach gaat inzetten, omdat uit onderzoek blijkt dat bepaalde blessures meer optreden in een specifiek dele van de menstruatiecyclus.[3]

winnaar (1x): 2023/24
finalist (2x): 2013/14, 2014/15
vicekampioen (1x): 2018/19
kampioen (1x): 2017/18 (A-reeks)
vicekampioen (1x): 2016/17 (A-reeks)
Seizoen Niveau Competitie Ptn. Opmerkingen Beker van België
I II III
2010/11 9 Eerste Klasse 30 1/16 finale
2011/12 8 Eerste Klasse 37 1/8 finale
2012/13 11 Women's BeNe League 19 8e plaats in BeNe League B Halve finale
2013/14 16 Women's BeNe League 13 Finalist
2014/15 11 Women's BeNe League 19 Finalist
A-ploeg opgeheven, B-ploeg is nieuwe hoofdploeg
2015/16 4 Tweede Klasse A 44 Derde ronde
2016/17 2 Tweede Klasse A 68 Derde ronde
2017/18 1 Tweede Klasse A 68 Kwart finale
2018/19 2 Eerste Klasse 57 1/8 finale
2019/20 5 Super League 13 De competitie werd vervroegd stopgezet wegens de coronapandemie 1/8 finale
2020/21 5 Super League 17 Na de reguliere competitie stond Club YLA op de 5e plaats met 26 punten. n.v.t.[Noot 1]
2021/22 5 Super League 20 Na de reguliere competitie stond Club YLA op de 5e plaats met 35 punten. Halve finale
2022/23 5 Super League 30 Na de reguliere competitie stond Club YLA op de 3e plaats met 37 punten. Halve finale
2023/24 4 Super League 24 Na de reguliere competitie stond Club YLA op de 4e plaats met 31 punten. Winnaar

Selectie 2023/24

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Naam Nationaliteit Geboortedatum Vorige club
Keepers
27 Zoë Van Wijmeersch Vlag van België België 19-01-2006 /
30 Nell Van Dyck Vlag van België België 23-05-2005 OH Leuven
31 Marie Elferink Vlag van België België 24-11-2005 /
87 Jorijn Covent Vlag van België België 30-08-2004 KAA Gent
Verdedigers
2 Sejde Abrahamsson Vlag van Zweden Zweden 24-01-1998 SK Slavia Praag[4]
3 Febe Vanhaecke Vlag van België België 16-06-1995 /
4 Emely Schapdryver Vlag van België België 07-05-2005 /
6 Saar Verdonck Vlag van België België 02-02-2000 /
8 Chionne Bonny Vlag van België België 04-02-2007 /
14 Sterre Gielen Vlag van België België 11-02-2002 KRC Genk
18 Isabelle Iliano Vlag van België België 02-03-1997 Fortuna Sittard
21 Caitlin Lievens Vlag van België België 05-02-2005 /
22 Jody Vangheluwe Aanvoerder Vlag van België België 05-07-1997 KAA Gent
24 Febe Van Herreweghe Vlag van België België 18-06-2007 /
Middenvelders
11 Rania Boutiebi Vlag van België België 04-03-2004 KAA Gent
12 Marith Decabooter Vlag van België België 27-12-2003 Zulte Waregem
15 Melanie Gerrits Vlag van Nederland Nederland 15-11-2000 RB Leipzig
16 Margaux Martlé Vlag van België België 02-11-2006 KMSK Deinze
17 Fleur Pauwels Vlag van België België 10-03-2003 KRC Genk
19 Jade Heida Vlag van België België 04-06-2006 /
25 Davinia Vanmechelen Vlag van België België 30-08-1999 Standard Luik
Aanvallers
9 Hanna Stenberg Vlag van Zweden Zweden 09-06-2004 FC Rosengård
10 Celien Guns Vlag van België België 18-06-1998 sc Heerenveen
13 Angel Kerkhove Vlag van België België 22-04-2003 /
20 Oona Careel Vlag van België België 19-07-2007 /
  1. Vanwege de coronacrisis werd de 2020-2021 editie volledig geannuleerd door de KBVB, Voetbal Vlaanderen en ACFF.