Bruno Tuybens
Bruno Tuybens | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | Ukkel, 10 november 1961 | |||
Kieskring | Oost-Vlaanderen | |||
Regio | Vlaanderen | |||
Land | België | |||
Partij | SP / sp.a / voorZwalm | |||
Functies | ||||
1999-2003 | Voorzitter Amnesty International | |||
2007-heden | Gemeenteraadslid Zwalm | |||
2005-2007 | Staatssecretaris voor Overheidsbedrijven | |||
2007-2012 | Burgemeester Zwalm | |||
2007-2014 | Volksvertegenwoordiger[1] | |||
2019-2021 | Schepen Zwalm | |||
2022-heden | Burgemeester Zwalm | |||
|
Bruno Tuybens (Ukkel, 10 november 1961) is een Belgisch politicus, die onder meer staatssecretaris was voor de sp.a, nu Vooruit. Sinds 2022 is hij voor de tweede maal burgemeester van Zwalm (eerste ambtstermijn van 2007 tot 2012).
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Hij werd geboren in een gezin van drie kinderen. Zijn moeder is een West-Vlaamse, zijn vader afkomstig uit Gent. Hij woonde lange tijd in Opwijk. Hij doorliep zijn humaniora in het Sint-Jozefscollege te Aalst. In 1999 verhuisde hij naar Brussel, in de lente van 2006 verhuisde hij naar Zwalm. Hij heeft een zoon en twee dochters.
Reeds in zijn jeugd was hij betrokken in het lokaal werk van organisaties als 11.11.11 en Oxfam Wereldwinkels. Zelf legde hij zijn gevoeligheid voor mensenrechten bij een inleefreis die hij als student maakte naar Mauritanië. In 1982 werd hij actief bij Amnesty International. Hij streed in de eerste plaats tegen de doodstraf en zorgde hij als vrijwilliger voor een structurele uitbouw, fondsenwerving en communicatie van de mensenrechtenorganisatie. Van 1999 tot 2003 was hij de door de leden verkozen voorzitter van Amnesty International Vlaanderen en van de Belgische sectie. In augustus 2005 werd hij in Mexico verkozen tot een van de negen leden van het internationaal bestuur van Amnesty International, als eerste Belg in ruim 30 jaar. Hij oefende de functie 3 maanden uit tot hij lid van de federale regering werd.
Professioneel werkte hij bij de KBC Groep en was onder meer bij het beurshuis KBC Securities actief in de handel in afgeleide producten op aandelen. Hij was vanaf eind 2002 hoofd van de cel duurzaam en maatschappelijk verantwoord investeren bij vermogensbeheerder KBC Asset Management. In deze periode was hij tevens gedurende twee jaar voorzitter van de Belgische sectorvereniging BELSIF.
Op 17 oktober 2005 werd hij voor de sp.a staatssecretaris in de Belgische federale regering-Verhofstadt II. Hij kreeg de bevoegdheid van overheidsbedrijven die Johan Vande Lanotte voordien waarnam, deze werd de dag ervoor voorzitter van de sp.a. Hij oefende deze functie uit tot 20 december 2007. Hij bracht onder meer transparantie in de toplonen van de overheidsbedrijven en verbond het variabel loon van de CEO's aan de kwaliteit en de stiptheid van de dienstverlening. Hij introduceerde onafhankelijke bestuurders in raden van bestuur, tekende voor grote NMBS-investeringen (zoals het Diabolo-project), lanceerde stakeholdersoverleg met gebruikers, startte de compensatieregeling bij vertragingen bij de NMBS en, via de Nationale Loterij, met de gratis vrijwilligersverzekering en de toegankelijkheid van muziekfestivals voor mensen met een handicap.
Nadien zetelde hij van 2007 tot 2014 in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Hij was er vooral actief rond mensenrechten en maatschappelijk verantwoord ondernemen. Zo pleitte hij onder meer tegen zelfverrijking en meer verantwoording aan de top van grote ondernemingen en realiseerde hij het wetsvoorstel voor vrouwenquota in de raden van bestuur van grote ondernemingen.[2]
Zijn partij trok tijdens de internationale bankencrisis (2007-2009) regelmatig van leer tegen de uitbetaling van variabele vergoedingen, toen de banksector afhankelijk was van het kredietinfuus van de overheid. Begin mei 2011 geraakte bekend dat hij tijdens zijn KBC-periode in 1999 kon investeren in een warrantenplan voor het personeel, dat hem na een paar jaar 250.000 euro netto opbracht, waardoor hij ook binnen zijn eigen partij onder vuur kwam.[3]
In 2014 besloot hij niet op te komen bij de federale verkiezingen, voornamelijk uit onvrede met de aangeboden plaats op de lijst. Hierdoor verliet hij na de verkiezingen de nationale politiek.[4][5] In februari 2015 werd Tuybens actief als zelfstandig procesbegeleider, adviseur en onafhankelijk bestuurder, voornamelijk in de financiële-dienstensector.
Van 2007 tot 2012 was hij burgemeester van Zwalm.[6] Tuybens kwam daarna zes jaar in de oppositie terecht, maar na de verkiezingen van 2018 werd een coalitie gevormd met Tuybens' lijst voorZwalm als grootste fractie. Eerst was Eric De Vriendt van CD&V drie jaar burgemeester, waarna Tuybens begin 2022 de burgemeesterssjerp overnam.[7] Alvorens hij burgemeester werd, was Tuybens van januari 2019 tot eind 2021 in Zwalm schepen van financiën, lokale ondernemers en welzijn, en voorzitter van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst.
Tuybens is commandeur in de Orde van Leopold II.
Voorganger: Johan Vande Lanotte |
Staatssecretaris voor Overheidsbedrijven 2005-2007 |
Opvolger: Inge Vervotte |
- ↑ Fiche Bruno Tuybens; Kamer van volksvertegenwoordigers
- ↑ Wie is Bruno Tuybens; Persoonlijke website; 22 januari 2008
- ↑ https://www.demorgen.be/binnenland/bruno-tuybens-sp-a-kreeg-bij-kbc-bonus-van-250-000-euro-b91f7181/. Gearchiveerd op 27 maart 2019.
- ↑ Winnaars en verliezers van de lijstvorming. De Standaard (18 februari 2014). Geraadpleegd op 18 februari 2014.
- ↑ Gedaan met politiek: bittere pil voor Bruno Tuybens, afscheid in stijl voor Chokri Mahassine, roemloos einde voor Patrick Janssens; Knack; 17 februari 2014. Gearchiveerd op 4 december 2021.
- ↑ Burgemeester Bruno Tuybens neemt afscheid; sp.a; 26 december 2012
- ↑ Ex-staatssecretaris Bruno Tuybens smeedt supercoalitie in Zwalm. De Standaard (17 oktober 2018). Geraadpleegd op 18 oktober 2018.