Brandon McNulty
Brandon McNulty | ||||
---|---|---|---|---|
Brandon McNulty in 2017
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Geboortedatum | 2 april 1998 | |||
Geboorteplaats | Phoenix, Verenigde Staten | |||
Lengte | 183 cm | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | UAE Team Emirates | |||
Discipline(s) | Wegwielrennen | |||
Specialisatie(s) | Tijdrijder, allrounder | |||
Ploegen | ||||
2017–2018 2019 2020– |
Rally Cycling Rally-UHC Cycling UAE Team Emirates | |||
Beste prestaties | ||||
Ronde van Italië | 15e (2020) 1 etappezege | |||
Ronde van Frankrijk | 20e (2022) | |||
Ronde van Spanje | 1 etappezege | |||
WK op de weg | 17e (2024) | |||
|
Brandon McNulty (Phoenix, 2 april 1998) is een Amerikaans wielrenner die anno 2024 rijdt voor UAE Team Emirates.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]In 2015 nam McNulty als Amerikaans kampioen tijdrijden deel aan de juniorenwedstrijden op het wereldkampioenschap. In de tijdrit werd hij derde, achter winnaar Leo Appelt en McNulty's landgenoot Adrien Costa. Een jaar later won McNulty de gouden medaille door Mikkel Bjerg en Ian Garrison naar de dichtste ereplaatsen te verwijzen.[1] Met zijn tijd zou McNulty derde zijn geworden bij de beloften, die hetzelfde parcours aflegden. Eerder dat jaar werd hij voor de tweede maal nationaal kampioen tijdrijden en werd hij achter Gage Hecht tweede in de wegwedstrijd.
Als eerstejaars belofte werd McNulty in juni 2017 nationaal kampioen tijdrijden. Na een derde plaats in het eindklassement van de Ronde van de Elzas, waarin hij samen met Ian Garrison de openingsploegentijdrit won, nam hij in september deel aan de tijdrit voor beloften op het wereldkampioenschap. Enkel Mikkel Bjerg – die een jaar eerder tweede werd in de door McNulty gewonnen tijdrit voor junioren – legde het 37 kilometer lange parcours in Bergen sneller af, waardoor McNulty genoegen moest nemen met de zilveren medaille. Doordat zijn ploeg in 2018 een stap hogerop deed, werd McNulty dat jaar prof.
Hij won in januari 2022 de Trofeo Calvià na een solo van 60 kilometer.[2]
McNulty behaalde zijn grootste zege in de Ronde van Italië van 2023, hij won hier de 15e etappe.
In 2024 droeg McNulty drie dagen de leiderstrui in Parijs-Nice. In de slotrit gingen zowel Matteo Jorgenson als Remco Evenepoel hem nog voorbij in het klassement, waardoor niet McNulty maar Jorgenson de eerste Amerikaanse winnaar van de Koers naar de Zon werd. Later die maand won McNulty de Grote Prijs Miguel Indurain, na in een sprint-à-deux te winnen van Maxim Van Gils. In hetzelfde jaar won McNulty een etappe in de Ronde van Romandië, werd hij voor de tweede keer Amerikaans kampioen tijdrijden en won hij de eerste etappe, een tijdrit van twaalf kilometer, in de Ronde van Spanje.
Overwinningen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2015
- 2e etappe deel A Vredeskoers, Junioren
- Eind- en puntenklassement Vredeskoers, Junioren
- 2e etappe Driedaagse van Axel, Junioren
- Jongerenklassement Driedaagse van Axel, Junioren
- Amerikaans kampioen tijdrijden, Junioren
- 1e en 3e etappe Ronde van Abitibi, Junioren
- 2016
- 2e etappe deel B Tour du Pays de Vaud, Junioren
- 2e etappe deel B Trofeo Karlsberg, Junioren
- Eindklassement Trofeo Karlsberg, Junioren
- Omloop van de Maasvallei, Junioren
- Amerikaans kampioen tijdrijden, Junioren
- 3e etappe Ronde van Abitibi, Junioren
- Eindklassement Ronde van Abitibi, Junioren
- Wereldkampioen tijdrijden, Junioren
- 2017
- Amerikaans kampioen tijdrijden, Beloften
- Proloog Ronde van de Elzas (ploegentijdrit)
- 2019
- 3e etappe Ronde van Sicilië
- Eind- en jongerenklassement Ronde van Sicilië
- 2022
- Trofeo Calvià
- Faun-Ardèche Classic
- 5e etappe Parijs-Nice
- 2023
- Jongerenklassement Ronde van het Baskenland
- 15e etappe Ronde van Italië
- Amerikaans kampioen tijdrijden, Elite
- 2024
- 4e etappe Ronde van Valencia
- Eindklassement Ronde van Valencia
- 2e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
- 3e etappe Parijs-Nice (ploegentijdrit)
- Grote Prijs Miguel Indurain
- 3e etappe Ronde van Romandië
- Amerikaans kampioen tijdrijden, Elite
- 1e etappe (ITT) Ronde van Spanje
- 3e etappe CRO Race
- Eindklassement CRO Race
Resultaten in voornaamste wedstrijden
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Resultaten in kleinere rondes
[bewerken | brontekst bewerken]Jaar | UAE Tour | Parijs-Nice | Tirreno-Adriatico | Ronde van Catalonië | Ronde van het Baskenland | Ronde van Romandië | Critérium du Dauphiné | Renewi Tour | Ronde van Zwitserland | Ronde van Polen |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2019 | opgave | |||||||||
2020 | 53e | |||||||||
2021 | opgave | 13e | 17e | 40e | 37e | |||||
2022 | 12e (1) | opgave | 11e | |||||||
2023 | 14e | 12e | 7e | 6e | ||||||
2024 | 57e (1) | ↑ | 5e | opgave (1) |
Ploegen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2017 – Rally Cycling
- 2018 – Rally Cycling
- 2019 – Rally-UHC Cycling
- 2020 – UAE Team Emirates
- 2021 – UAE Team Emirates
- 2022 – UAE Team Emirates
- 2023 – UAE Team Emirates
- 2024 – UAE Team Emirates
- 2025 – UAE Team Emirates
- ↑ (en) Doha Worlds: McNulty opens American account with TT title. VeloNews.com (11 oktober 2016). Geraadpleegd op 15 oktober 2016.
- ↑ McNulty soleert naar winst op Mallorca, Wellens (4e) en Uijtdebroeks tonen zich. sporza.be (26 januari 2022). Gearchiveerd op 27 januari 2022. Geraadpleegd op 27 januari 2022.