Naar inhoud springen

Blijvend Applaus Prijs

Koppelingen toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Stichting Blijvend Applaus werd in 1962 opgericht met als doel sterren uit de amusementswereld zo nodig financieel te ondersteunen. Omdat er inmiddels betere sociale voorzieningen bestaan is de doelstelling van de stichting aangepast. Tegenwoordig is het doel artiesten te eren die hun sporen hebben verdiend. Dat gebeurt met de Blijvend Applaus Prijs, die sinds 1997 tweejaarlijks en sinds 2007 jaarlijks wordt uitgereikt.

Ook reikt de stichting het Stijgend Applaus Stipendium uit aan een veelbelovende cabaretier.

Geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1962 schrijft Henk van der Meijden een artikel over de “kommervolle omstandigheden” waarin de vroegere variétéartieste Louisette leefde.[1] Er kwamen veel reacties binnen op het artikel. De sociale dienst en de GGD Amsterdam zegden toe een onderzoek te doen naar haar situatie. Deze toezegging kwam na vragen van het gemeenteraadslid mevrouw G. Wijsmuller-Meyer. [2] Zij nam ook zitting in het bestuur van de stichting Blijvend Applaus die na een vergadering op 16 februari 1962 werd opgericht per 22 februari 1962. In het bestuur zaten verder theaterimpressario Meyer Hamel en mr R. Kokosky.

Om geld binnen te halen voor de stichting werd er onder andere gala-avond georganiseerd door een "werkcomité". Het comité bestond uit Wim Sonneveld, Karel Wunnink, Bob Peters en Jo van Doveren.[3] Sonneveld had als jonge jongen nog met Louisette gewerkt. Op 18 juli 1962 werd het eerste grand gala des artistes georganiseerd in het circus Boltini.[4]

  • Voorstelling artiesten van de "Grand Gala des Artistes", voor de tent van Circus Boltini.
    Voorstelling artiesten van de "Grand Gala des Artistes", voor de tent van Circus Boltini.
  • Blijvend applaus, langspeelplaat ten doop gehouden, de medewerkers aan de plaat.
    Blijvend applaus, langspeelplaat ten doop gehouden, de medewerkers aan de plaat.

In de jaren daarna zamelden verschillende artiesten en de stichting zelf geld in voor om artiesten te kunnen ondersteunen. Zo kwam de stichting in 1965 met een langspeelplaat, met als doel om 100.000 gulden op te halen.[5][6][7] Uiteindelijk is er voldoende geld (een ingezonden brief in het Algemeen Dagblad in 1973 spreekt over een vermogen van 180.000 gulden)[8] om twee panden aan de Amsterdamse Egelantiersgracht te kopen en artiesten betaalbare huisvesting te bieden.

De panden zijn nog steeds eigendom van de stichting. In het pand is tegenwoordig Café Sonneveld gevestigd.

Over het idee van huisvesting ontstaat onenigheid met de stichting Nationaal Artiesten Appèl. Hierover is echter weinig informatie beschikbaar. De stichting heeft eenzelfde doel als Blijvend Applaus en de naam van ene Aad van Holstein wordt daarbij genoemd. De stichting uit Den Haag dreigt met een rechtszaak tegen Blijvend Applaus inzake de plannen om onroerend goed te kopen. Of het zover is gekomen, is onbekend.[9][10]

Prijs en prijswinnaars

[bewerken | brontekst bewerken]

De prijs bestaat uit een bronzen beeldje van Iris Le Rütte, een geldbedrag van 7.500 euro (tot 2022 5.000 euro) en een feestelijk theaterprogramma. Met ingang van 2007 wordt deze prijs jaarlijks uitgereikt. In 2020 werd de prijs niet uitgereikt in verband met de coronacrisis.

Ontvangers Stijgend Applaus Stipendium

[bewerken | brontekst bewerken]

Het Stipendium wordt sinds 2014 uitgereikt op voordracht van de jury van de VSCD-cabaretprijzen en bestaat uit een geldbedrag van 7.500 euro. [11]

[bewerken | brontekst bewerken]

Internetpagina van de Stichting Blijvend Applaus

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Blijvend_Applaus_Prijs&oldid=68375292"