Naar inhoud springen

Bert Dietz

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bert Dietz
Bert Dietz
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 9 februari 1969
Geboorteplaats Leipzig, Duitsland
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Specialisatie(s) eendagskoersen, aanvaller
Ploegen
1993-1998
1999-2000
Telekom
Nürnberger
Beste prestaties
Parijs-Roubaix 15e (1995)
Ronde van Lombardije 20e (1997)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Bert Dietz (Leipzig, 9 februari 1969) is een Duits voormalig wielrenner en ploegleider. Het hoogtepunt van zijn carrière was de ritwinst op de Sierra Nevada in de Vuelta van 1995.

Dietz was een succesvolle junior in Oost-Duitsland. Na 1989 ging hij niet minder succesvol verder als amateur bij RSG Nürnberg. In 1993 werd hij Duits kampioen op de weg bij de amateurs en maakte daarna de overstap naar de beroepsploeg Telekom. Al vroeg in zijn carrière vierde hij zijn grootste succes met de overwinning in 1995 in de koninginne-etappe van de Ronde van Spanje in de Sierra Nevada, die eindigde op 2300 meter hoogte, vóór Laurent Jalabert, overigens wel na een gebaar van de Fransman.

In 1996 werd Dietz tweede in de Ronde van Zweden en in 1997 won hij een etappe in de Ronde van Aragon. In 1999 vertrok hij naar RSG Nürnberg, dat inmiddels een profploeg was geworden. In 2000 won hij nog een etappe in de Vredeskoers (de vijfde in zijn carrière) en in datzelfde jaar beëindigde Bert Dietz zijn carrière als wielrenner.

De Olympische wegrit in 2000 in Sydney was zijn laatste koers. In 2001 werd Dietz ploegleider bij Team Olympiapark München.

Dopingbekentenis

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 21 mei 2007 gaf Dietz in een ARD-uitzending toe sinds 1995 geregeld epo te hebben gebruikt onder begeleiding en voortdurende ondersteuning van de leiding en medische staf van de Telekom-ploeg.[1]

Met name twee voormalige ploegartsen van Telekom, Lothar Heinrich en Andreas Schmid, verbonden aan de Universiteitskliniek Freiburg, werden door hem zwaar beschuldigd. Beiden hadden het epo-gebruik niet alleen aanbevolen, maar daarnaast de middelen beschikbaar gesteld en in sommige gevallen persoonlijk geïnjecteerd.[2] Heinrich en Schmid waren reeds begin mei 2007 door T-Mobile geschorst nadat de Belgische masseur Jef D'hont hen van medewerking aan georganiseerd dopinggebruik had beschuldigd. Na Dietz' onthullingen bekenden beide artsen systematische dopingtoediening.[3]

Naar eigen zeggen kwam Bert Dietz tot zijn bekentenis enerzijds omdat hij genoeg had van ontkennen en ontmaskering voor wilde zijn, maar anderzijds omdat hij duidelijk wilde maken dat doping in de wielersport diep verankerd zou zijn. Individuele sporters als zondebok aanwijzen zou een stilzwijgende acceptatie inhouden door een meerderheid van renners, functionarissen en leidinggevenden alsmede een eenzijdige en onrechtvaardige behandeling door de media tot gevolg hebben.

Belangrijkste overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

1990

1991

  • 6e etappe Vredeskoers

1992

1993

1995

1996

1997

1998

  • 7e etappe Vredeskoers

2000

  • 6e etappe Vredeskoers

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1994
1995 32e (1) 
1996 opgave  
1997
1998 79e  
1999
2000
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Ronde van Lombardije HEW Cyclassics WK op de weg
1994 32e 50e
1995 29e 28e 15e 48e
1996 120e 87e Zilver
1997 104e 78e 37e 20e 54e
1998 51e
1999 49e
2000 105e 65e
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Bert Dietz.