Naar inhoud springen

Beenhouwersstraat (Brugge)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Beenhouwersstraat
De Beenhouwersstraat gezien vanop de Sleutelbrug
De Beenhouwersstraat gezien vanop de Sleutelbrug
Geografische informatie
Locatie Brugge
Stadsdeel Ezelstraatkwartier
Coördinaten 51° 13′ NB, 3° 13′ OL
Begin Wulfhagestraat
Eind Gulden-Vlieslaan
Postcode 8000
Portaal  Portaalicoon   Brugge

De Beenhouwersstraat is een straat in het Ezelstraatkwartier in het historisch centrum van Brugge.

Oorspronkelijk heette de straat Buter Wulfhage of Buter Wulfhagebrugghe, het was met andere woorden het verlengstuk van de Wulfhagestraat, buiten de eerste stadsomwalling.

In 1299 was voor het eerst sprake in de Brugse stadsrekening van de vicus carnificum of straat van de vleesbewerkers.

Het machtige ambacht van de vleeshouwers bezat verschillende eigendommen in en rond de Beenhouwersstraat, terwijl beenhouwersfamilies tot laat in de 18de eeuw hun hoofdkwartier in deze straat hadden. De familie Van Severen is hiervan een voorbeeld. Het ging om burgerhuizen of zelfs herenhuizen, soms met stallingen erbij voor de dieren die van het platteland naar Brugge werden gebracht om te worden geslacht. De beenhouwers verkochten het vlees niet in hun woning, maar in de twee grote vleeshallen die het ambacht bezat: het Westvleeshuis op het huidige Simon Stevinplein, het Oostvleeshuis op de huidige Vismarkt.

De Beenhouwersstraat loopt van de Wulfhagestraat en de gelijknamige brug, ook Sleutelbrug genoemd, vanaf de kruising met de Speelmansrei tot aan de 'Bloedput' of in hedendaagse termen tot aan de Gulden-Vlieslaan.

Woning Gilliodts-Van Severen en Sebrechts

Onmiddellijk na de Sleutelbrug vindt men aan de rechterkant het 16de-17de-eeuws huis dat de zetel is van de vrijmetselaarsloge La Flandre, met er achter de in Egyptische stijl versierde logetempel. Aan de overkant bevindt zich de Speelmanskapel, die toebehoorde aan de Gilde van de Speellieden. In de jaren negentien zeventig werd de kapel op het nippertje van sloping gered en gerestaureerd.

De relatief nauwe straat werd in zijn laatste deel tussen 1893 en 1905 aan een nieuwe rooilijn onderworpen, met als gevolg dat ze breder werd en de huizen er hoofdzakelijk op het einde van de 19de en het begin van de 20ste eeuw werden gebouwd.

Bekende bewoners

[bewerken | brontekst bewerken]

In de Beenhouwersstraat woonden onder meer:

  • Albert SCHOUTEET, De straatnamen van Brugge. Oorsprong en betekenis, Brugge, 1977, ISBN 9789062675036.
  • Brigitte BEERNAERT e. a., Beenhouwersstraat 24, huis Van Severen, in: 18de-eeuwse architectuur in de binnenstad, Open Monumentendag 1991, Brugge, 1991.
  • Brigitte BEERNAERT e. a., Beenhouwersstraat 24, huis van Severen, in: Import - Export, Open monumentendagen Brugge 2006, Brugge, 2006.
  • Brigitte BEERNAERT, Een huis met een ziel, het voormalige huis Sebrechts, Beenhouwersstraat 24 te Brugge, in: Brugs Ommeland, blz. 19-27.
  • Chris WEYMEIS, Brugge van Academiestraat tot Zwijnstraat. Geschiedenis van de straten in de binnenstad, Deel I, A-D, Brugge, 2011, ISBN 9781845886608.
  • Christophe DESCHAUMES, De voormalige Speelmanskapel, in: Brugge 2018, Open monumentendagen, Brugge, 2018.
  • Christophe DESCHAUMES, Herenhuis Van Severen, in: Brugge 2018, Open monumentendagen, Brugge, 2018.
Zie de categorie Beenhouwersstraat (Brugge) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.