Aziatische rattenslangen
Aziatische rattenslangen | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Geelbuikrattenslang (Ptyas korros) , exemplaar uit Nationaal park Khao Yai, Thailand. | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||
Ptyas Fitzinger, 1843 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Aziatische rattenslangen op Wikispecies | |||||||||||||||||
|
Aziatische rattenslangen[1] (Ptyas) zijn een geslacht van slangen uit de familie toornslangachtigen (Colubridae) en de onderfamilie Colubrinae.
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1843 voorgesteld door Leopold Fitzinger.[2] Er zijn dertien soorten, de meest recent beschreven soort kreeg een naam in 1907.
Er zijn dertien soorten, veel Aziatische rattenslangen behoorden eerder tot andere geslachten, zoals Cyclophis, Ablabes, Entechinus, Liopeltis, Coluber, Zamenis en Opheodrys.
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]De slangen komen voor in delen van Azië en het Midden-Oosten. Een aantal soorten heeft een groot verspreidingsgebied, andere soorten zijn slechts bekend uit een enkel gebied. Een voorbeeld is Ptyas luzonensis die endemisch is in de Filipijnen. De verschillende soorten leven in de landen Myanmar, Filipijnen, Cambodja, China, India, Bangladesh, Bhutan, Indonesië, Laos, Taiwan, Thailand, Vietnam, Maleisië, Singapore, Brunei, Japan, Maleisië, Afghanistan, Iran en Nepal.[2]
De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische bossen, zowel in laaglanden als bergstreken. Een vrij hoog aantal soorten tolereert door de mens aangepaste omgevingen zoals plantages.[3]
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan negen Aziatische rattenslangen een beschermingsstatus toegewezen. Zeven soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC) en twee soorten als 'onzeker' (Data Deficient of DD).[3]
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Ptyas. Gearchiveerd op 29 mei 2023. Geraadpleegd op 7 maart 2020.
Referenties
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 482. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ a b Uetz & Hallermann – The Reptile Database
- ↑ a b International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Ptyas - IUCN Red List.