Arvicola
| Arvicola Fossiel voorkomen: Plioceen tot recent | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||||
| Woelrat (Arvicola amphibius) | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||
| Arvicola Lacépède, 1799 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Arvicola op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Arvicola is een geslacht van knaagdieren, dat fossiel bekend is vanaf het Pleistoceen. Er zijn nog diverse recente soorten van dit geslacht.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Deze 7 cm lange woelratten hebben een vergrote, plaatvormige jukboog. Hun hoogkronige kiezen bestaan uit driehoekige prisma's. Kenmerkend voor dit geslacht is het emailpatroon van de grootste molaar uit de onderkaak. De afgeplatte schedel is in overeenstemming met het hoofdzakelijk gravende gedrag.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Soorten uit dit geslacht maken uitgebreide oppervlakkige gangenstelsels, waarin het nest wordt gemaakt en het voedsel wordt opgeslagen.
Vondsten
[bewerken | brontekst bewerken]Fossiele vondsten zijn bekend uit Europa en Azië.
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Er worden vier soorten in het geslacht geplaatst:[1]
- Arvicola amphibius (Linnaeus, 1758) – Woelrat
- Arvicola italicus Savi, 1839 – Italiaanse woelrat
- Arvicola persicus de Filippi, 1865 – Perzische woelrat
- Arvicola sapidus Miller, 1908 – West-Europese woelrat
Soms wordt een vijfde soort erkend: de bergwoelrat (Arvicola scherman), maar de status als aparte soort is door verschillende studies in twijfel getrokken en wordt daardoor veelal niet meer erkend als aparte soort. In dat geval wordt het als synoniem van de woelrat (A. amphibius) gerekend.[2][3][4]
- Cyril Walker & David Ward (1993). Fossielen. Sesam Natuur Handboeken, Bosch & Keuning, Baarn. ISBN 90-246-4924-2
- Arvicola in de Paleobiology Database
- ↑ Mammal Diversity Database (2024). Mammal Diversity Database (Version 1.13) [Data set]. Zenodo. DOI: 10.5281/zenodo.4139722. Geraadpleegd op 09-08-2024.
- ↑ Kryštufek, B., Koren, T., Engelberger, S., Horváth, G. F., Purger, J. J., Arslan, A., ... & Murariu, D. (2015). Fossorial morphotype does not make a species in water voles. Mammalia, 79(3), 293-303.
- ↑ Mahmoudi, A., Maul, L. C., Khoshyar, M., Darvish, J., Aliabadian, M., & Kryštufek, B. (2020). Evolutionary history of water voles revisited: Confronting a new phylogenetic model from molecular data with the fossil record. Mammalia, 84(2), 171-184.
- ↑ Chevret, P., Renaud, S., Helvaci, Z., Ulrich, R. G., Quéré, J. P., & Michaux, J. R. (2020). Genetic structure, ecological versatility, and skull shape differentiation in Arvicola water voles (Rodentia, Cricetidae). Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research, 00, 1-12.